Ancient Greek-English Dictionary Language

συζεύγνυμι

-νυμι athematic Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: συζεύγνυμι συζεύξω

Structure: συ (Prefix) + ζεύγνυ (Stem) + μι (Ending)

Sense

  1. to yoke together, couple or pair together, to yoke for oneself, to be yoked or coupled with, in close

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συζεύγνυμι συζεύγνυς συζεύγνυσιν*
Dual συζεύγνυτον συζεύγνυτον
Plural συζεύγνυμεν συζεύγνυτε συζευγνύᾱσιν*
SubjunctiveSingular συζευγνύω συζευγνύῃς συζευγνύῃ
Dual συζευγνύητον συζευγνύητον
Plural συζευγνύωμεν συζευγνύητε συζευγνύωσιν*
OptativeSingular συζευγνύοιμι συζευγνύοις συζευγνύοι
Dual συζευγνύοιτον συζευγνυοίτην
Plural συζευγνύοιμεν συζευγνύοιτε συζευγνύοιεν
ImperativeSingular συζεύγνυ συζευγνύτω
Dual συζεύγνυτον συζευγνύτων
Plural συζεύγνυτε συζευγνύντων
Infinitive συζευγνύναι
Participle MasculineFeminineNeuter
συζευγνῡς συζευγνυντος συζευγνῡσα συζευγνῡσης συζευγνυν συζευγνυντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συζεύγνυμαι συζεύγνυσαι συζεύγνυται
Dual συζεύγνυσθον συζεύγνυσθον
Plural συζευγνύμεθα συζεύγνυσθε συζεύγνυνται
SubjunctiveSingular συζευγνύωμαι συζευγνύῃ συζευγνύηται
Dual συζευγνύησθον συζευγνύησθον
Plural συζευγνυώμεθα συζευγνύησθε συζευγνύωνται
OptativeSingular συζευγνυοίμην συζευγνύοιο συζευγνύοιτο
Dual συζευγνύοισθον συζευγνυοίσθην
Plural συζευγνυοίμεθα συζευγνύοισθε συζευγνύοιντο
ImperativeSingular συζεύγνυσο συζευγνύσθω
Dual συζεύγνυσθον συζευγνύσθων
Plural συζεύγνυσθε συζευγνύσθων
Infinitive συζεύγνυσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συζευγνυμενος συζευγνυμενου συζευγνυμενη συζευγνυμενης συζευγνυμενον συζευγνυμενου

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνέζευξα συνέζευξας συνέζευξεν*
Dual συνεζεύξατον συνεζευξάτην
Plural συνεζεύξαμεν συνεζεύξατε συνέζευξαν
SubjunctiveSingular συζεύξω συζεύξῃς συζεύξῃ
Dual συζεύξητον συζεύξητον
Plural συζεύξωμεν συζεύξητε συζεύξωσιν*
OptativeSingular συζεύξαιμι συζεύξαις συζεύξαι
Dual συζεύξαιτον συζευξαίτην
Plural συζεύξαιμεν συζεύξαιτε συζεύξαιεν
ImperativeSingular συζεύξον συζευξάτω
Dual συζεύξατον συζευξάτων
Plural συζεύξατε συζευξάντων
Infinitive συζεύξαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συζευξᾱς συζευξαντος συζευξᾱσα συζευξᾱσης συζευξαν συζευξαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεζευξάμην συνεζεύξω συνεζεύξατο
Dual συνεζεύξασθον συνεζευξάσθην
Plural συνεζευξάμεθα συνεζεύξασθε συνεζεύξαντο
SubjunctiveSingular συζεύξωμαι συζεύξῃ συζεύξηται
Dual συζεύξησθον συζεύξησθον
Plural συζευξώμεθα συζεύξησθε συζεύξωνται
OptativeSingular συζευξαίμην συζεύξαιο συζεύξαιτο
Dual συζεύξαισθον συζευξαίσθην
Plural συζευξαίμεθα συζεύξαισθε συζεύξαιντο
ImperativeSingular συζεύξαι συζευξάσθω
Dual συζεύξασθον συζευξάσθων
Plural συζεύξασθε συζευξάσθων
Infinitive συζεύξεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συζευξαμενος συζευξαμενου συζευξαμενη συζευξαμενης συζευξαμενον συζευξαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οἰνωμένοισ δ’ ἐπέθετο, καὶ τὸν βασιλέα δύο πώλοισ συζεύξασ διεσπάραξεν· (Plutarch, Parallela minora, section 7 1:5)
  • οἰνωμένοισ δ’ ἐπέθετο, καὶ τὸν βασιλέα δύο πώλοισ συζεύξασ διεσπάραξεν· (Plutarch, Parallela minora, section 7 2:2)
  • ᾧ πρῶτοσ μὲν Ἀρχίλοχοσ κέχρηται, συζεύξασ αὐτο δακτυλικῷ τετραμέτρῳ οὕτωσ· (Unknown, Elegy and Iambus, Volume II, , 434)
  • οἱᾶ δ’ ἐπ’ αὐτῷ τεῦξέ τισ ὀφθαλμὸν καὶ στόμα καὶ παλάμην, κρουνοῖσ συζεύξασ· (Unknown, Greek Anthology, Volume V, book 14, chapter 1322)
  • Ἤδη δέ τινεσ καὶ τοιάδε ἀνέγραψαν, οὐ πιστὰ ἐμοὶ λέγοντεσ, ὡσ συζεύξασ δύο ἁρμαμάξασ κατακείμενοσ ξὺν τοῖσ ἑταίροισ καταυλούμενοσ τὴν διὰ Καρμανίασ ἦγεν, ἡ στρατιὰ δὲ αὐτῷ ἐστεφανωμένη τε καὶ παίζουσα εἵπετο, προὔκειτο δὲ αὐτῇ σῖτά τε καὶ ὅσα ἄλλα ἐσ τρυφὴν παρὰ τὰσ ὁδοὺσ συγκεκομισμένα πρὸσ τῶν Καρμανίων, καὶ ταῦτα πρὸσ μίμησιν τῆσ Διονύσου βακχείασ ἀπεικάσθη Ἀλεξάνδρῳ, ὅτι καὶ ὑπὲρ ἐκείνου λόγοσ ἐλέγετο καταστρεψάμενον Ἰνδοὺσ Διόνυσον οὕτω τὴν πολλὴν τῆσ Ἀσίασ ἐπελθεῖν, καὶ Θρίαμβόν τε αὐτὸν ἐπικληθῆναι τὸν Διόνυσον καὶ τὰσ ἐπὶ ταῖσ νίκαισ ταῖσ ἐκ πολέμου πομπὰσ ἐπὶ τῷ αὐτῷ τούτῳ θριάμβουσ. (Arrian, Anabasis, book 6, chapter 28 1:1)

Synonyms

  1. to yoke together

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION