Ancient Greek-English Dictionary Language

συναναζεύγνυμι

-νυμι athematic Verb; Transliteration:

Principal Part: συναναζεύγνυμι συναναζεύξω

Structure: συν (Prefix) + ἀνα (Prefix) + ζεύγνυ (Stem) + μι (Ending)

Sense

  1. to set out along with

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναναζεύγνυμι συναναζεύγνυς συναναζεύγνυσιν*
Dual συναναζεύγνυτον συναναζεύγνυτον
Plural συναναζεύγνυμεν συναναζεύγνυτε συναναζευγνύᾱσιν*
SubjunctiveSingular συναναζευγνύω συναναζευγνύῃς συναναζευγνύῃ
Dual συναναζευγνύητον συναναζευγνύητον
Plural συναναζευγνύωμεν συναναζευγνύητε συναναζευγνύωσιν*
OptativeSingular συναναζευγνύοιμι συναναζευγνύοις συναναζευγνύοι
Dual συναναζευγνύοιτον συναναζευγνυοίτην
Plural συναναζευγνύοιμεν συναναζευγνύοιτε συναναζευγνύοιεν
ImperativeSingular συναναζεύγνυ συναναζευγνύτω
Dual συναναζεύγνυτον συναναζευγνύτων
Plural συναναζεύγνυτε συναναζευγνύντων
Infinitive συναναζευγνύναι
Participle MasculineFeminineNeuter
συναναζευγνῡς συναναζευγνυντος συναναζευγνῡσα συναναζευγνῡσης συναναζευγνυν συναναζευγνυντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναναζεύγνυμαι συναναζεύγνυσαι συναναζεύγνυται
Dual συναναζεύγνυσθον συναναζεύγνυσθον
Plural συναναζευγνύμεθα συναναζεύγνυσθε συναναζεύγνυνται
SubjunctiveSingular συναναζευγνύωμαι συναναζευγνύῃ συναναζευγνύηται
Dual συναναζευγνύησθον συναναζευγνύησθον
Plural συναναζευγνυώμεθα συναναζευγνύησθε συναναζευγνύωνται
OptativeSingular συναναζευγνυοίμην συναναζευγνύοιο συναναζευγνύοιτο
Dual συναναζευγνύοισθον συναναζευγνυοίσθην
Plural συναναζευγνυοίμεθα συναναζευγνύοισθε συναναζευγνύοιντο
ImperativeSingular συναναζεύγνυσο συναναζευγνύσθω
Dual συναναζεύγνυσθον συναναζευγνύσθων
Plural συναναζεύγνυσθε συναναζευγνύσθων
Infinitive συναναζεύγνυσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συναναζευγνυμενος συναναζευγνυμενου συναναζευγνυμενη συναναζευγνυμενης συναναζευγνυμενον συναναζευγνυμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναναζεύξω συναναζεύξεις συναναζεύξει
Dual συναναζεύξετον συναναζεύξετον
Plural συναναζεύξομεν συναναζεύξετε συναναζεύξουσιν*
OptativeSingular συναναζεύξοιμι συναναζεύξοις συναναζεύξοι
Dual συναναζεύξοιτον συναναζευξοίτην
Plural συναναζεύξοιμεν συναναζεύξοιτε συναναζεύξοιεν
Infinitive συναναζεύξειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συναναζευξων συναναζευξοντος συναναζευξουσα συναναζευξουσης συναναζευξον συναναζευξοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναναζεύξομαι συναναζεύξει, συναναζεύξῃ συναναζεύξεται
Dual συναναζεύξεσθον συναναζεύξεσθον
Plural συναναζευξόμεθα συναναζεύξεσθε συναναζεύξονται
OptativeSingular συναναζευξοίμην συναναζεύξοιο συναναζεύξοιτο
Dual συναναζεύξοισθον συναναζευξοίσθην
Plural συναναζευξοίμεθα συναναζεύξοισθε συναναζεύξοιντο
Infinitive συναναζεύξεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συναναζευξομενος συναναζευξομενου συναναζευξομενη συναναζευξομενης συναναζευξομενον συναναζευξομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to set out along with

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION