Hellas Alive Dictionary - συνηχεω

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

συνηχέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συνηχέω συνηχήσω

Structure: συνηχέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

to sound together or in unison
to ring with, echo to

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	συνήχω	συνήχεις	συνήχει
	Dual		συνήχειτον	συνήχειτον
	Plural	συνήχουμεν	συνήχειτε	συνήχουσιν*
Subjunctive	Singular	συνήχω	συνήχῃς	συνήχῃ
	Dual		συνήχητον	συνήχητον
	Plural	συνήχωμεν	συνήχητε	συνήχωσιν*
Optative	Singular	συνήχοιμι	συνήχοις	συνήχοι
	Dual		συνήχοιτον	συνηχοίτην
	Plural	συνήχοιμεν	συνήχοιτε	συνήχοιεν
Imperative	Singular		συνῆχει	συνηχεῖτω
	Dual		συνήχειτον	συνηχεῖτων
	Plural		συνήχειτε	συνηχοῦντων, συνηχεῖτωσαν
Infinitive		συνήχειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		συνηχων συνηχουντος	συνηχουσα συνηχουσης	συνηχουν συνηχουντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	συνήχουμαι	συνήχει, συνήχῃ	συνήχειται
	Dual		συνήχεισθον	συνήχεισθον
	Plural	συνηχοῦμεθα	συνήχεισθε	συνήχουνται
Subjunctive	Singular	συνήχωμαι	συνήχῃ	συνήχηται
	Dual		συνήχησθον	συνήχησθον
	Plural	συνηχώμεθα	συνήχησθε	συνήχωνται
Optative	Singular	συνηχοίμην	συνήχοιο	συνήχοιτο
	Dual		συνήχοισθον	συνηχοίσθην
	Plural	συνηχοίμεθα	συνήχοισθε	συνήχοιντο
Imperative	Singular		συνήχου	συνηχεῖσθω
	Dual		συνήχεισθον	συνηχεῖσθων
	Plural		συνήχεισθε	συνηχεῖσθων, συνηχεῖσθωσαν
Infinitive		συνήχεισθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		συνηχουμενος συνηχουμενου	συνηχουμενη συνηχουμενης	συνηχουμενον συνηχουμενου

Future tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	συνηχήσω	συνηχήσεις	συνηχήσει
	Dual		συνηχήσετον	συνηχήσετον
	Plural	συνηχήσομεν	συνηχήσετε	συνηχήσουσιν*
Optative	Singular	συνηχήσοιμι	συνηχήσοις	συνηχήσοι
	Dual		συνηχήσοιτον	συνηχησοίτην
	Plural	συνηχήσοιμεν	συνηχήσοιτε	συνηχήσοιεν
Infinitive		συνηχήσειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		συνηχησων συνηχησοντος	συνηχησουσα συνηχησουσης	συνηχησον συνηχησοντος
Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	συνηχήσομαι	συνηχήσει, συνηχήσῃ	συνηχήσεται
	Dual		συνηχήσεσθον	συνηχήσεσθον
	Plural	συνηχησόμεθα	συνηχήσεσθε	συνηχήσονται
Optative	Singular	συνηχησοίμην	συνηχήσοιο	συνηχήσοιτο
	Dual		συνηχήσοισθον	συνηχησοίσθην
	Plural	συνηχησοίμεθα	συνηχήσοισθε	συνηχήσοιντο
Infinitive		συνηχήσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		συνηχησομενος συνηχησομενου	συνηχησομενη συνηχησομενης	συνηχησομενον συνηχησομενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐσυνῆχουν	ἐσυνῆχεις	ἐσυνῆχειν*
	Dual		ἐσυνήχειτον	ἐσυνηχεῖτην
	Plural	ἐσυνήχουμεν	ἐσυνήχειτε	ἐσυνῆχουν
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐσυνηχοῦμην	ἐσυνήχου	ἐσυνήχειτο
	Dual		ἐσυνήχεισθον	ἐσυνηχεῖσθην
	Plural	ἐσυνηχοῦμεθα	ἐσυνήχεισθε	ἐσυνήχουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

γον ὡσ τοὺσ συμμάχουσ ἀφιστάντι καὶ κεκοινωνηκότι τῆσ περὶ Φρέγελλαν ἐνδειχθείσησ συνωμοσίασ, ὁ δὲ πᾶσαν ὑποψίαν ἀπολυσάμενοσ καὶ φανεὶσ καθαρὸσ εὐθὺσ ἐπὶ δημαρχίαν ὡρ́μησε, τῶν μὲν γνωρίμων ἀνδρῶν ὁμαλῶσ ἁπάντων ἐναντιουμένων πρὸσ αὐτόν, ὄχλου δὲ τοσούτου συρρέοντοσ εἰσ τὴν πόλιν ἐκ τῆσ Ἰταλίασ καὶ συναρχαιρεσιάζοντοσ ὡσ πολλοῖσ μὲν οἰκήσεισ ἐπιλιπεῖν, τοῦ δὲ πεδίου μὴ δεξαμένου τὸ πλῆθοσ ἀπὸ τῶν τεγῶν καὶ τῶν κεράμων τὰσ φωνὰσ συνηχεῖν . (Plutarch, Caius Gracchus, chapter 3 1:2)
Ἐργώδεισ δέ εἰσιν οἱ τὸ στόμα εὔλυτον ἔχοντεσ πρὸσ λοιδορίαν καὶ φθεγγόμενοι μεγάλῃ τῇ φωνῇ, ὡσ συνηχεῖν αὐτοῖσ τὴν ἀγορὰν καὶ τὰ ἐργαστήρια. (Theophrastus, Characters, 10:1)
τὰ νευρία πάντα τέτυκται ἐξ ὀιόσ χολάδων ἄμμιγα τερσομένων τοὔνεκεν εἰσιν ἀδελφά, καὶ ὡσ ξύμφυλα συνηχεῖ, ξυγγενὲσ ἀλλήλων φθέγμα μεριζόμενα. (Unknown, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 352 2:2)
συνήχει δὲ ἡ φλὸξ ἐπὶ πλεῖστον ἐκφερομένη τοῖσ τῶν πιπτόντων στεναγμοῖσ, καὶ διὰ μὲν τὸ ὕψοσ τοῦ λόφου καὶ τὸ τοῦ φλεγομένου μέγεθοσ ἔργου πᾶσαν ἄν τισ ἔδοξε καίεσθαι τὴν πόλιν, τῆσ δὲ βοῆσ ἐκείνησ οὐδὲν ἐπινοηθῆναι δύναιτ’ ἂν ἢ μεῖζον ἢ φοβερώτερον. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 309:1)
συνήχει δὲ ἥ τε Περαία καὶ τὰ πέριξ ὄρη βαρυτέραν ποιοῦντα τὴν βοήν. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 311:3)

Synonyms

to ring with
- περιιάχω (to ring around, re-echo)
- κτυπέω (to ring, resound, echo)
- αὔω (to ring)
- καναχίζω (to ring)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

συνηχέω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to ring with

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

συνηχέω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to ring with

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어