Sense

1. to sound together or in unison
2. to ring with, echo to

Examples

• γον ὡς τοὺς συμμάχους ἀφιστάντι καὶ κεκοινωνηκότι τῆς περὶ Φρέγελλαν ἐνδειχθείσης συνωμοσίας, ὁ δὲ πᾶσαν ὑποψίαν ἀπολυσάμενος καὶ φανεὶς καθαρὸς εὐθὺς ἐπὶ δημαρχίαν ὡρ´μησε, τῶν μὲν γνωρίμων ἀνδρῶν ὁμαλῶς ἁπάντων ἐναντιουμένων πρὸς αὐτόν, ὄχλου δὲ τοσούτου συρρέοντος εἰς τὴν πόλιν ἐκ τῆς Ἰταλίας καὶ συναρχαιρεσιάζοντος ὡς πολλοῖς μὲν οἰκήσεις ἐπιλιπεῖν, τοῦ δὲ πεδίου μὴ δεξαμένου τὸ πλῆθος ἀπὸ τῶν τεγῶν καὶ τῶν κεράμων τὰς φωνὰς συνηχεῖν . (Plutarch, Caius Gracchus, chapter 3 1:2)
• Ἐργώδεις δέ εἰσιν οἱ τὸ στόμα εὔλυτον ἔχοντες πρὸς λοιδορίαν καὶ φθεγγόμενοι μεγάλῃ τῇ φωνῇ, ὡς συνηχεῖν αὐτοῖς τὴν ἀγορὰν καὶ τὰ ἐργαστήρια. (Theophrastus, Characters, 10:1)
• τὰ νευρία πάντα τέτυκται ἐξ ὀιός χολάδων ἄμμιγα τερσομένων τοὔνεκεν εἰσιν ἀδελφά, καὶ ὡς ξύμφυλα συνηχεῖ, ξυγγενὲς ἀλλήλων φθέγμα μεριζόμενα. (Unknown, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 352 2:2)
• συνήχει δὲ ἡ φλὸξ ἐπὶ πλεῖστον ἐκφερομένη τοῖς τῶν πιπτόντων στεναγμοῖς, καὶ διὰ μὲν τὸ ὕψος τοῦ λόφου καὶ τὸ τοῦ φλεγομένου μέγεθος ἔργου πᾶσαν ἄν τις ἔδοξε καίεσθαι τὴν πόλιν, τῆς δὲ βοῆς ἐκείνης οὐδὲν ἐπινοηθῆναι δύναιτ ἂν ἢ μεῖζον ἢ φοβερώτερον. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 309:1)
• συνήχει δὲ ἥ τε Περαία καὶ τὰ πέριξ ὄρη βαρυτέραν ποιοῦντα τὴν βοήν. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 311:3)

Similar forms

• συνήχθησαν (69)
• συνήχθη (32)
• συνήχθοντο (3)
• συνῆχθαι (3)
• συνηχεῖν (2)
• συνῆχας (2)
• συνήχησαν (2)
• συνήχει (2)
• συνηχούσης (2)
• συνηχουσῶν (1)
• συνήχουν (1)
• συνηχθέσθη (1)
• συνήχησιν (1)
• συνήχθημεν (1)
• συνηχέναι (1)
• συνηχεῖ (1)
• συνηχούσας (1)
• Συνήχθησάν (1)
• συνήχησε? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.