Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συνεπικοσμέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συνεπικοσμέω συνεπικοσμήσω

Structure: συν (Prefix) + ἐπι (Prefix) + κοσμέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to help to adorn

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεπικοσμῶ συνεπικοσμεῖς συνεπικοσμεῖ
Dual συνεπικοσμεῖτον συνεπικοσμεῖτον
Plural συνεπικοσμοῦμεν συνεπικοσμεῖτε συνεπικοσμοῦσιν*
SubjunctiveSingular συνεπικοσμῶ συνεπικοσμῇς συνεπικοσμῇ
Dual συνεπικοσμῆτον συνεπικοσμῆτον
Plural συνεπικοσμῶμεν συνεπικοσμῆτε συνεπικοσμῶσιν*
OptativeSingular συνεπικοσμοῖμι συνεπικοσμοῖς συνεπικοσμοῖ
Dual συνεπικοσμοῖτον συνεπικοσμοίτην
Plural συνεπικοσμοῖμεν συνεπικοσμοῖτε συνεπικοσμοῖεν
ImperativeSingular συνεπικόσμει συνεπικοσμείτω
Dual συνεπικοσμεῖτον συνεπικοσμείτων
Plural συνεπικοσμεῖτε συνεπικοσμούντων, συνεπικοσμείτωσαν
Infinitive συνεπικοσμεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεπικοσμων συνεπικοσμουντος συνεπικοσμουσα συνεπικοσμουσης συνεπικοσμουν συνεπικοσμουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεπικοσμοῦμαι συνεπικοσμεῖ, συνεπικοσμῇ συνεπικοσμεῖται
Dual συνεπικοσμεῖσθον συνεπικοσμεῖσθον
Plural συνεπικοσμούμεθα συνεπικοσμεῖσθε συνεπικοσμοῦνται
SubjunctiveSingular συνεπικοσμῶμαι συνεπικοσμῇ συνεπικοσμῆται
Dual συνεπικοσμῆσθον συνεπικοσμῆσθον
Plural συνεπικοσμώμεθα συνεπικοσμῆσθε συνεπικοσμῶνται
OptativeSingular συνεπικοσμοίμην συνεπικοσμοῖο συνεπικοσμοῖτο
Dual συνεπικοσμοῖσθον συνεπικοσμοίσθην
Plural συνεπικοσμοίμεθα συνεπικοσμοῖσθε συνεπικοσμοῖντο
ImperativeSingular συνεπικοσμοῦ συνεπικοσμείσθω
Dual συνεπικοσμεῖσθον συνεπικοσμείσθων
Plural συνεπικοσμεῖσθε συνεπικοσμείσθων, συνεπικοσμείσθωσαν
Infinitive συνεπικοσμεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεπικοσμουμενος συνεπικοσμουμενου συνεπικοσμουμενη συνεπικοσμουμενης συνεπικοσμουμενον συνεπικοσμουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεπικοσμήσω συνεπικοσμήσεις συνεπικοσμήσει
Dual συνεπικοσμήσετον συνεπικοσμήσετον
Plural συνεπικοσμήσομεν συνεπικοσμήσετε συνεπικοσμήσουσιν*
OptativeSingular συνεπικοσμήσοιμι συνεπικοσμήσοις συνεπικοσμήσοι
Dual συνεπικοσμήσοιτον συνεπικοσμησοίτην
Plural συνεπικοσμήσοιμεν συνεπικοσμήσοιτε συνεπικοσμήσοιεν
Infinitive συνεπικοσμήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεπικοσμησων συνεπικοσμησοντος συνεπικοσμησουσα συνεπικοσμησουσης συνεπικοσμησον συνεπικοσμησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεπικοσμήσομαι συνεπικοσμήσει, συνεπικοσμήσῃ συνεπικοσμήσεται
Dual συνεπικοσμήσεσθον συνεπικοσμήσεσθον
Plural συνεπικοσμησόμεθα συνεπικοσμήσεσθε συνεπικοσμήσονται
OptativeSingular συνεπικοσμησοίμην συνεπικοσμήσοιο συνεπικοσμήσοιτο
Dual συνεπικοσμήσοισθον συνεπικοσμησοίσθην
Plural συνεπικοσμησοίμεθα συνεπικοσμήσοισθε συνεπικοσμήσοιντο
Infinitive συνεπικοσμήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεπικοσμησομενος συνεπικοσμησομενου συνεπικοσμησομενη συνεπικοσμησομενης συνεπικοσμησομενον συνεπικοσμησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεπεκόσμουν συνεπεκόσμεις συνεπεκόσμειν*
Dual συνεπεκοσμεῖτον συνεπεκοσμείτην
Plural συνεπεκοσμοῦμεν συνεπεκοσμεῖτε συνεπεκόσμουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεπεκοσμούμην συνεπεκοσμοῦ συνεπεκοσμεῖτο
Dual συνεπεκοσμεῖσθον συνεπεκοσμείσθην
Plural συνεπεκοσμούμεθα συνεπεκοσμεῖσθε συνεπεκοσμοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὐ μὴν τοσοῦτόν γε οὐδὲ ὅλον τῇ καινότητι νέμειν ἠξίουν, ἀλλὰ τὴν μὲν ὥσπερ ἐν προσθήκησ μοίρᾳ συνεπικοσμεῖν τι καὶ πρὸσ τὸν ἔπαινον συντελεῖν καὶ αὐτήν, τὰ δὲ τῷ ὄντι ἐπαινούμενα καὶ ὑπὸ τῶν ἀκουόντων εὐφημούμενα ἐκεῖνα εἶναι. (Lucian, Zeuxis 4:4)
  • "ὦ μακάριε, μηθὲν ἐλαττοῦντι τῶν προσόντων ἀγαθῶν ὑπάρχει συνεξομοιοῦν καὶ συνεπικοσμεῖν, ὥσπερ αὐγῆσ ἀπολαύοντα τῆσ περὶ σὲ δόξησ ἢ ἀρετῆσ ἢ εὐτυχίασ. (Plutarch, De fraterno amore, section 12 3:2)
  • σοὶ δέ, φαίη τισ ἄν, ὦ μακάριε, μηθὲν ἐλαττοῦντι τῶν προσόντων ἀγαθῶν ὑπάρχει συνεξομοιοῦν καὶ συνεπικοσμεῖν τὸν ἀδελφόν, ὥσπερ αὐγῆσ ἀπολαύοντα τῆσ περὶ σὲ δόξησ ἢ ἀρετῆσ ἢ εὐτυχίασ· (Plutarch, De fraterno amore, section 12 11:2)
  • πολλῶν δὲ γινομένων κατὰ τύχην καὶ διαφερόντων μεγέθει καὶ μικρότητι, τὰ μὲν μικρὰ τῶν εὐτυχημάτων, ὁμοίωσ δὲ καὶ τῶν ἀντικειμένων, δῆλον ὡσ οὐ ποιεῖ ῥοπὴν τῆσ ζωῆσ, τὰ δὲ μεγάλα καὶ πολλὰ γινόμενα μὲν εὖ μακαριώτερον τὸν βίον ποιήσει καὶ γὰρ αὐτὰ συνεπικοσμεῖν πέφυκεν, καὶ ἡ χρῆσισ αὐτῶν καλὴ καὶ σπουδαία γίνεται, ἀνάπαλιν δὲ συμβαίνοντα θλίβει καὶ λυμαίνεται τὸ μακάριον· (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 1 111:1)

Synonyms

  1. to help to adorn

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION