Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συνελαύνω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: συνελαύνω συνελάσω συνήλασα

Structure: συν (Prefix) + ἐλαύν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to drive together, gnashed, together
  2. to match in combat, set to fight, to meet

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνελαύνω συνελαύνεις συνελαύνει
Dual συνελαύνετον συνελαύνετον
Plural συνελαύνομεν συνελαύνετε συνελαύνουσιν*
SubjunctiveSingular συνελαύνω συνελαύνῃς συνελαύνῃ
Dual συνελαύνητον συνελαύνητον
Plural συνελαύνωμεν συνελαύνητε συνελαύνωσιν*
OptativeSingular συνελαύνοιμι συνελαύνοις συνελαύνοι
Dual συνελαύνοιτον συνελαυνοίτην
Plural συνελαύνοιμεν συνελαύνοιτε συνελαύνοιεν
ImperativeSingular συνέλαυνε συνελαυνέτω
Dual συνελαύνετον συνελαυνέτων
Plural συνελαύνετε συνελαυνόντων, συνελαυνέτωσαν
Infinitive συνελαύνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνελαυνων συνελαυνοντος συνελαυνουσα συνελαυνουσης συνελαυνον συνελαυνοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνελαύνομαι συνελαύνει, συνελαύνῃ συνελαύνεται
Dual συνελαύνεσθον συνελαύνεσθον
Plural συνελαυνόμεθα συνελαύνεσθε συνελαύνονται
SubjunctiveSingular συνελαύνωμαι συνελαύνῃ συνελαύνηται
Dual συνελαύνησθον συνελαύνησθον
Plural συνελαυνώμεθα συνελαύνησθε συνελαύνωνται
OptativeSingular συνελαυνοίμην συνελαύνοιο συνελαύνοιτο
Dual συνελαύνοισθον συνελαυνοίσθην
Plural συνελαυνοίμεθα συνελαύνοισθε συνελαύνοιντο
ImperativeSingular συνελαύνου συνελαυνέσθω
Dual συνελαύνεσθον συνελαυνέσθων
Plural συνελαύνεσθε συνελαυνέσθων, συνελαυνέσθωσαν
Infinitive συνελαύνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνελαυνομενος συνελαυνομενου συνελαυνομενη συνελαυνομενης συνελαυνομενον συνελαυνομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνελάσω συνελάσεις συνελάσει
Dual συνελάσετον συνελάσετον
Plural συνελάσομεν συνελάσετε συνελάσουσιν*
OptativeSingular συνελάσοιμι συνελάσοις συνελάσοι
Dual συνελάσοιτον συνελασοίτην
Plural συνελάσοιμεν συνελάσοιτε συνελάσοιεν
Infinitive συνελάσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνελασων συνελασοντος συνελασουσα συνελασουσης συνελασον συνελασοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνελάσομαι συνελάσει, συνελάσῃ συνελάσεται
Dual συνελάσεσθον συνελάσεσθον
Plural συνελασόμεθα συνελάσεσθε συνελάσονται
OptativeSingular συνελασοίμην συνελάσοιο συνελάσοιτο
Dual συνελάσοισθον συνελασοίσθην
Plural συνελασοίμεθα συνελάσοισθε συνελάσοιντο
Infinitive συνελάσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνελασομενος συνελασομενου συνελασομενη συνελασομενης συνελασομενον συνελασομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνήλαυνον συνήλαυνες συνήλαυνεν*
Dual συνηλαύνετον συνηλαυνέτην
Plural συνηλαύνομεν συνηλαύνετε συνήλαυνον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνηλαυνόμην συνηλαύνου συνηλαύνετο
Dual συνηλαύνεσθον συνηλαυνέσθην
Plural συνηλαυνόμεθα συνηλαύνεσθε συνηλαύνοντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνήλασα συνήλασας συνήλασεν*
Dual συνηλάσατον συνηλασάτην
Plural συνηλάσαμεν συνηλάσατε συνήλασαν
SubjunctiveSingular συνελάσω συνελάσῃς συνελάσῃ
Dual συνελάσητον συνελάσητον
Plural συνελάσωμεν συνελάσητε συνελάσωσιν*
OptativeSingular συνελάσαιμι συνελάσαις συνελάσαι
Dual συνελάσαιτον συνελασαίτην
Plural συνελάσαιμεν συνελάσαιτε συνελάσαιεν
ImperativeSingular συνέλασον συνελασάτω
Dual συνελάσατον συνελασάτων
Plural συνελάσατε συνελασάντων
Infinitive συνελάσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνελασᾱς συνελασαντος συνελασᾱσα συνελασᾱσης συνελασαν συνελασαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνηλασάμην συνηλάσω συνηλάσατο
Dual συνηλάσασθον συνηλασάσθην
Plural συνηλασάμεθα συνηλάσασθε συνηλάσαντο
SubjunctiveSingular συνελάσωμαι συνελάσῃ συνελάσηται
Dual συνελάσησθον συνελάσησθον
Plural συνελασώμεθα συνελάσησθε συνελάσωνται
OptativeSingular συνελασαίμην συνελάσαιο συνελάσαιτο
Dual συνελάσαισθον συνελασαίσθην
Plural συνελασαίμεθα συνελάσαισθε συνελάσαιντο
ImperativeSingular συνέλασαι συνελασάσθω
Dual συνελάσασθον συνελασάσθων
Plural συνελάσασθε συνελασάσθων
Infinitive συνελάσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνελασαμενος συνελασαμενου συνελασαμενη συνελασαμενης συνελασαμενον συνελασαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • πρὶν δὲ συμμεμῖξαι τοὺσ πρώτουσ ἐξέκλιναν οἱ βάρβαροι, καὶ διωγμὸσ ἦν πολὺσ, εἰσ τὰ μέσα συνελαύνοντοσ Ἀλεξάνδρου τὸ νικώμενον, ὅπου Δαρεῖοσ ἦν. (Plutarch, Alexander, chapter 33 3:1)
  • εἰσ γὰρ πλείστουσ σχίζεται κόλπουσ ὡσ ἂν κλάδουσ τινάσ, εἰσ οὓσ ἐμπίπτουσα ἡ πηλαμὺσ ἁλίσκεται ῥᾳδίωσ διά τε τὸ πλῆθοσ αὐτῆσ καὶ τὴν βίαν τοῦ συνελαύνοντοσ ῥοῦ καὶ τὴν στενότητα τῶν κόλπων, ὥστε καὶ χερσὶν ἁλίσκεσθαι. (Strabo, Geography, Book 7, chapter 6 4:3)

Synonyms

  1. to drive together

  2. to match in combat

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION