Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συναπόλλυμι

-μι athematic Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: συναπόλλυμι συναπολέσω

Structure: συν (Prefix) + ἀπ (Prefix) + ό̓λλῡ (Stem) + μι (Ending)

Sense

  1. to destroy together, to destroy one's, as well as oneself, to lose, also, to perish together, with

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναπόλλῡμι συναπόλλῡς συναπόλλῡσιν*
Dual συναπόλλυτον συναπόλλυτον
Plural συναπόλλυμεν συναπόλλυτε συναπολλύᾱσιν*
SubjunctiveSingular συναπολλύω συναπολλύῃς συναπολλύῃ
Dual συναπολλύητον συναπολλύητον
Plural συναπολλύωμεν συναπολλύητε συναπολλύωσιν*
OptativeSingular συναπολλυίην συναπολλυίης συναπολλυίη
Dual συναπολλυίητον συναπολλυιήτην
Plural συναπολλυίημεν συναπολλυίητε συναπολλυίησαν
ImperativeSingular συναπόλλυε συναπολλύτω
Dual συναπόλλυτον συναπολλύτων
Plural συναπόλλυτε συναπολλύντων
Infinitive συναπολλύναι
Participle MasculineFeminineNeuter
συναπολλῡς συναπολλυντος συναπολλῡσα συναπολλῡσης συναπολλυν συναπολλυντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναπόλλυμαι συναπόλλυσαι συναπόλλυται
Dual συναπόλλυσθον συναπόλλυσθον
Plural συναπολλύμεθα συναπόλλυσθε συναπόλλυνται
SubjunctiveSingular συναπολλύωμαι συναπολλύῃ συναπολλύηται
Dual συναπολλύησθον συναπολλύησθον
Plural συναπολλυώμεθα συναπολλύησθε συναπολλύωνται
OptativeSingular συναπολλυίμην συναπολλυῖο συναπολλυῖτο
Dual συναπολλυῖσθον συναπολλυίσθην
Plural συναπολλυίμεθα συναπολλυῖσθε συναπολλυῖντο
ImperativeSingular συναπόλλυσο συναπολλύσθω
Dual συναπόλλυσθον συναπολλύσθων
Plural συναπόλλυσθε συναπολλύσθων
Infinitive συναπόλλυσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συναπολλυμενος συναπολλυμενου συναπολλυμενη συναπολλυμενης συναπολλυμενον συναπολλυμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναπῶλλῡν συναπῶλλῡς συναπῶλλῡν*
Dual συναπῶλλυτον συναπώλλυτην
Plural συναπῶλλυμεν συναπῶλλυτε συναπῶλλυσαν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναπώλλυμην συναπώλλυου, συναπῶλλυσο συναπῶλλυτο
Dual συναπῶλλυσθον συναπώλλυσθην
Plural συναπώλλυμεθα συναπῶλλυσθε συναπῶλλυντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὡσ γὰρ τὸν Κρέοντα τῆσ θυγατρὸσ οὐδὲν ὁ χρυσὸσ οὐδ’ ὁ πέπλοσ ὠφέλει, τὸ δὲ πῦρ ἀναφθὲν αἰφνιδίωσ προσδραμόντα καὶ περιπτύξαντα κατέκαυσε καὶ συναπώλεσεν, οὕτωσ ἔνιοι τῶν φίλων οὐδὲν ἀπολαύσαντεσ εὐτυχούντων συναπόλλυνται δυστυχοῦσι. (Plutarch, De amicorum multitudine, chapter, section 7 4:1)

Synonyms

  1. to destroy together

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION