Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συναγανακτέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συναγανακτέω

Structure: συν (Prefix) + ἀγανακτέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to be vexed along with

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναγανάκτω συναγανάκτεις συναγανάκτει
Dual συναγανάκτειτον συναγανάκτειτον
Plural συναγανάκτουμεν συναγανάκτειτε συναγανάκτουσιν*
SubjunctiveSingular συναγανάκτω συναγανάκτῃς συναγανάκτῃ
Dual συναγανάκτητον συναγανάκτητον
Plural συναγανάκτωμεν συναγανάκτητε συναγανάκτωσιν*
OptativeSingular συναγανάκτοιμι συναγανάκτοις συναγανάκτοι
Dual συναγανάκτοιτον συναγανακτοίτην
Plural συναγανάκτοιμεν συναγανάκτοιτε συναγανάκτοιεν
ImperativeSingular συναγανᾶκτει συναγανακτεῖτω
Dual συναγανάκτειτον συναγανακτεῖτων
Plural συναγανάκτειτε συναγανακτοῦντων, συναγανακτεῖτωσαν
Infinitive συναγανάκτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συναγανακτων συναγανακτουντος συναγανακτουσα συναγανακτουσης συναγανακτουν συναγανακτουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναγανάκτουμαι συναγανάκτει, συναγανάκτῃ συναγανάκτειται
Dual συναγανάκτεισθον συναγανάκτεισθον
Plural συναγανακτοῦμεθα συναγανάκτεισθε συναγανάκτουνται
SubjunctiveSingular συναγανάκτωμαι συναγανάκτῃ συναγανάκτηται
Dual συναγανάκτησθον συναγανάκτησθον
Plural συναγανακτώμεθα συναγανάκτησθε συναγανάκτωνται
OptativeSingular συναγανακτοίμην συναγανάκτοιο συναγανάκτοιτο
Dual συναγανάκτοισθον συναγανακτοίσθην
Plural συναγανακτοίμεθα συναγανάκτοισθε συναγανάκτοιντο
ImperativeSingular συναγανάκτου συναγανακτεῖσθω
Dual συναγανάκτεισθον συναγανακτεῖσθων
Plural συναγανάκτεισθε συναγανακτεῖσθων, συναγανακτεῖσθωσαν
Infinitive συναγανάκτεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συναγανακτουμενος συναγανακτουμενου συναγανακτουμενη συναγανακτουμενης συναγανακτουμενον συναγανακτουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνηγανᾶκτουν συνηγανᾶκτεις συνηγανᾶκτειν*
Dual συνηγανάκτειτον συνηγανακτεῖτην
Plural συνηγανάκτουμεν συνηγανάκτειτε συνηγανᾶκτουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνηγανακτοῦμην συνηγανάκτου συνηγανάκτειτο
Dual συνηγανάκτεισθον συνηγανακτεῖσθην
Plural συνηγανακτοῦμεθα συνηγανάκτεισθε συνηγανάκτουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • πλεῖστοι δὲ τῶν περὶ Τιγελλῖνον καὶ Νυμφίδιον ἐν τιμῇ γεγονότων ἀπερριμμένοι τότε καὶ ταπεινὰ πράττοντεσ ἐφθείροντο πρὸσ αὐτὸν καὶ συνηγανάκτουν καὶ παρώξυνον. (Plutarch, Galba, chapter 23 4:3)
  • Κάτωνι δὲ οἱ πρῶτοι τῶν πολιτῶν συνηγανάκτουν καὶ συνηδικοῦντο μᾶλλον ἢ συνηγωνίζοντο, πολλὴ δὲ τὴν οἰκίαν αὐτοῦ κατήφεια καὶ φόβοσ εἶχεν, ὥστε τῶν φίλων ἐνίουσ ἀσίτουσ διαγρυπνῆσαι μετ’ ἀλλήλων ἐν ἀπόροισ ὄντασ ὑπὲρ αὐτοῦ λογισμοῖσ, καὶ γυναῖκα καὶ ἀδελφὰσ ποτνιωμένασ καὶ δακρυούσασ. (Plutarch, Cato the Younger, chapter 27 2:1)

Synonyms

  1. to be vexed along with

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION