Ancient Greek-English Dictionary Language

ῥητορεύω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ῥητορεύω ῥητορεύσω

Structure: ῥητορεύ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: r(h/twr

Sense

  1. to speak in public, to use or practise oratory, to be spoken
  2. to teach oratory

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ῥητορεύω ῥητορεύεις ῥητορεύει
Dual ῥητορεύετον ῥητορεύετον
Plural ῥητορεύομεν ῥητορεύετε ῥητορεύουσιν*
SubjunctiveSingular ῥητορεύω ῥητορεύῃς ῥητορεύῃ
Dual ῥητορεύητον ῥητορεύητον
Plural ῥητορεύωμεν ῥητορεύητε ῥητορεύωσιν*
OptativeSingular ῥητορεύοιμι ῥητορεύοις ῥητορεύοι
Dual ῥητορεύοιτον ῥητορευοίτην
Plural ῥητορεύοιμεν ῥητορεύοιτε ῥητορεύοιεν
ImperativeSingular ῥητόρευε ῥητορευέτω
Dual ῥητορεύετον ῥητορευέτων
Plural ῥητορεύετε ῥητορευόντων, ῥητορευέτωσαν
Infinitive ῥητορεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ῥητορευων ῥητορευοντος ῥητορευουσα ῥητορευουσης ῥητορευον ῥητορευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ῥητορεύομαι ῥητορεύει, ῥητορεύῃ ῥητορεύεται
Dual ῥητορεύεσθον ῥητορεύεσθον
Plural ῥητορευόμεθα ῥητορεύεσθε ῥητορεύονται
SubjunctiveSingular ῥητορεύωμαι ῥητορεύῃ ῥητορεύηται
Dual ῥητορεύησθον ῥητορεύησθον
Plural ῥητορευώμεθα ῥητορεύησθε ῥητορεύωνται
OptativeSingular ῥητορευοίμην ῥητορεύοιο ῥητορεύοιτο
Dual ῥητορεύοισθον ῥητορευοίσθην
Plural ῥητορευοίμεθα ῥητορεύοισθε ῥητορεύοιντο
ImperativeSingular ῥητορεύου ῥητορευέσθω
Dual ῥητορεύεσθον ῥητορευέσθων
Plural ῥητορεύεσθε ῥητορευέσθων, ῥητορευέσθωσαν
Infinitive ῥητορεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ῥητορευομενος ῥητορευομενου ῥητορευομενη ῥητορευομενης ῥητορευομενον ῥητορευομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ῥητορεύσω ῥητορεύσεις ῥητορεύσει
Dual ῥητορεύσετον ῥητορεύσετον
Plural ῥητορεύσομεν ῥητορεύσετε ῥητορεύσουσιν*
OptativeSingular ῥητορεύσοιμι ῥητορεύσοις ῥητορεύσοι
Dual ῥητορεύσοιτον ῥητορευσοίτην
Plural ῥητορεύσοιμεν ῥητορεύσοιτε ῥητορεύσοιεν
Infinitive ῥητορεύσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ῥητορευσων ῥητορευσοντος ῥητορευσουσα ῥητορευσουσης ῥητορευσον ῥητορευσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ῥητορεύσομαι ῥητορεύσει, ῥητορεύσῃ ῥητορεύσεται
Dual ῥητορεύσεσθον ῥητορεύσεσθον
Plural ῥητορευσόμεθα ῥητορεύσεσθε ῥητορεύσονται
OptativeSingular ῥητορευσοίμην ῥητορεύσοιο ῥητορεύσοιτο
Dual ῥητορεύσοισθον ῥητορευσοίσθην
Plural ῥητορευσοίμεθα ῥητορεύσοισθε ῥητορεύσοιντο
Infinitive ῥητορεύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ῥητορευσομενος ῥητορευσομενου ῥητορευσομενη ῥητορευσομενης ῥητορευσομενον ῥητορευσομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὕτω γοῦν οἱ πολλοὶ νῦν ῥητορεύουσιν. (Lucian, Juppiter trageodeus, (no name) 14:17)
  • ἀγένειον τοῦτο ὡσ ἀληθῶσ εἴρηκασ, ἔτι παιδαγωγοῦ τινοσ δεόμενον, συνήγορον ἐν συνουσίᾳ φιλοσόφων παραστήσασθαι ἑρμηνεύσοντα πρὸσ τοὺσ παρόντασ ἅπερ ἂν δοκῇ Τιμοκλεῖ, καὶ τὸν μὲν Δᾶμιν αὐτοπρόσωπον καὶ δι’ αὑτοῦ λέγειν, τὸν δὲ ὑποκριτῇ προσχρώμενον ἰδίᾳ πρὸσ τὸ οὖσ ἐκείνῳ ὑποβάλλειν τὰ δοκοῦντα, τὸν ὑποκριτὴν δὲ ῥητορεύειν, οὐδ’ αὐτὸν ἴσωσ συνιέντα ὅ τι ἀκούσειε. (Lucian, Juppiter trageodeus, (no name) 29:3)
  • καὶ πῶσ ἂν τούτων συνεμπεσόντων οἱ ῥήτορεσ ἔτι ῥητορεύοιεν, τὴν μεγίστην εἰσ τοὺσ λόγουσ ὑπόθεσιν ἀφῃρημένοι; (Lucian, Juppiter trageodeus, (no name) 32:3)
  • ἐγὼ γὰρ ἐπειδὴ τάχιστα συνεῖδον ὁπόσα τοῖσ ῥητορεύουσιν ἀναγκαῖον τὰ δυσχερῆ προσεῖναι, ἀπάτην καὶ ψεῦδοσ καὶ θρασύτητα καὶ βοὴν καὶ ὠθισμοὺσ καὶ μυρία ἄλλα, ταῦτα μέν, ὥσπερ εἰκὸσ ἦν, ἀπέφυγον, ἐπὶ δὲ τὰ σά, ὦ Φιλοσοφία, καλὰ ὁρμήσασ ἠξίουν ὁπόσον ἔτι μοι λοιπὸν τοῦ βίου καθάπερ ἐκ ζάλησ καὶ κλύδωνοσ εἰσ εὔδιὸν τινα λιμένα ἐσπλεύσασ ὑπὸ σοὶ σκεπόμενοσ καταβιῶναι. (Lucian, Piscator, (no name) 29:6)
  • καὶ ἄρχειν καὶ δικάζειν καὶ ῥητορεύειν ἐν δὲ τοῖσ βίοισ οὐδενὸσ ἔστιν εὑρεῖν οὐ στρατηγίαν, οὐ νομοθεσίαν, οὐ πάροδον εἰσ βουλήν, οὐ συνηγορίαν ἐπὶ δικαστῶν, οὐ στρατείαν ὑπὲρ πατρίδοσ, οὐ πρεσβείαν, οὐκ ἐπίδοσιν· (Plutarch, De Stoicorum repugnantiis, section 2 1:1)

Synonyms

  1. to teach oratory

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION