Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

θραύω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: θραύω θραύσω

Structure: θραύ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to break in pieces, shatter, shiver, to fly into pieces
  2. to break down, enfeeble

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular θραύω θραύεις θραύει
Dual θραύετον θραύετον
Plural θραύομεν θραύετε θραύουσιν*
SubjunctiveSingular θραύω θραύῃς θραύῃ
Dual θραύητον θραύητον
Plural θραύωμεν θραύητε θραύωσιν*
OptativeSingular θραύοιμι θραύοις θραύοι
Dual θραύοιτον θραυοίτην
Plural θραύοιμεν θραύοιτε θραύοιεν
ImperativeSingular θραύε θραυέτω
Dual θραύετον θραυέτων
Plural θραύετε θραυόντων, θραυέτωσαν
Infinitive θραύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
θραυων θραυοντος θραυουσα θραυουσης θραυον θραυοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular θραύομαι θραύει, θραύῃ θραύεται
Dual θραύεσθον θραύεσθον
Plural θραυόμεθα θραύεσθε θραύονται
SubjunctiveSingular θραύωμαι θραύῃ θραύηται
Dual θραύησθον θραύησθον
Plural θραυώμεθα θραύησθε θραύωνται
OptativeSingular θραυοίμην θραύοιο θραύοιτο
Dual θραύοισθον θραυοίσθην
Plural θραυοίμεθα θραύοισθε θραύοιντο
ImperativeSingular θραύου θραυέσθω
Dual θραύεσθον θραυέσθων
Plural θραύεσθε θραυέσθων, θραυέσθωσαν
Infinitive θραύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
θραυομενος θραυομενου θραυομενη θραυομενης θραυομενον θραυομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular θραύσω θραύσεις θραύσει
Dual θραύσετον θραύσετον
Plural θραύσομεν θραύσετε θραύσουσιν*
OptativeSingular θραύσοιμι θραύσοις θραύσοι
Dual θραύσοιτον θραυσοίτην
Plural θραύσοιμεν θραύσοιτε θραύσοιεν
Infinitive θραύσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
θραυσων θραυσοντος θραυσουσα θραυσουσης θραυσον θραυσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular θραύσομαι θραύσει, θραύσῃ θραύσεται
Dual θραύσεσθον θραύσεσθον
Plural θραυσόμεθα θραύσεσθε θραύσονται
OptativeSingular θραυσοίμην θραύσοιο θραύσοιτο
Dual θραύσοισθον θραυσοίσθην
Plural θραυσοίμεθα θραύσοισθε θραύσοιντο
Infinitive θραύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
θραυσομενος θραυσομενου θραυσομενη θραυσομενης θραυσομενον θραυσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓θραυον έ̓θραυες έ̓θραυεν*
Dual ἐθραύετον ἐθραυέτην
Plural ἐθραύομεν ἐθραύετε έ̓θραυον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐθραυόμην ἐθραύου ἐθραύετο
Dual ἐθραύεσθον ἐθραυέσθην
Plural ἐθραυόμεθα ἐθραύεσθε ἐθραύοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οἱ δὲ νομίσαντεσ εἶναί τινασ τῶν σεσωσμένων προσπλέουσι, καὶ περὶ τὰσ Καφηρίδασ πέτρασ θραύεται τὰ σκάφη καὶ πολλοὶτελευτῶσιν. (Apollodorus, Library and Epitome, book E, chapter 6 13:2)
  • Κἀν τούτῳ θραύεται τὰ κατὰ τὴν Ιοὐδαίαν Ἡρώδου πράγματα. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 466:1)
  • θραύεται γὰρ ἡμῶν ὁ θυμόσ, ὅταν ὁ πρότερον ἐχθρὸσ ὢν ἐκ μεταβολῆσ ἱκέτησ γενόμενοσ ὑπομένῃ παθεῖν ὅ,τι ἂν δοκῇ τοῖσ κρατοῦσιν. (Diodorus Siculus, Library, book xiii, chapter 23 7:2)
  • τὴν δ’ αἰτίαν οὐκ εἶπε, καίτοι τὴν ἀτοπίαν εἰπὼν τὴν παρακολουθοῦσαν, ὅτι θραύεται κεράμου δίκην τὰ σκεύη πεσόντα. (Strabo, Geography, book 15, chapter 1 134:5)
  • θραύεται δὲ τῶν στρατιωτῶν πρὸσ ταῦτα ἡ ὀργὴ καὶ μεταμελῆσαν αὐτοῖσ τοῦ ἐπὶ τοῖσ θεωροῖσ βουλεύματοσ, ὠμόν τε γὰρ ἦν τοῦτο καὶ ἐκείνοισ καίπερ ἐξηγριωκόσιν ἐδόκει, τὰσ κεφαλὰσ τῶν περὶ τὸν Ἀσπρήναν ἐπὶ τὸν βωμὸν ἀπερεισαμένοισ. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 19 160:1)

Synonyms

  1. to break in pieces

  2. to break down

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION