Sense

1. to light up, kindle, having lit up
2. to make signals by torches or beacon-fires, give, in signal, fire-signals are made

Examples

• ἀνὴρ σκολιὸσ διαπέμπεται κακά, καὶ λαμπτῆρα δόλου πυρσεύει κακοῖσ καὶ διαχωρίζει φίλουσ. (Septuagint, Liber Proverbiorum 16:24)
• ὑμεῖσ δέ μοι, γυναῖκεσ, εὖ πυρσεύετε κραυγὴν ἀγῶνοσ τοῦδε· (Euripides, episode, lyric 4:1)
• οἰκοδομήσασ γὰρ τὸν ἐπὶ τῇ Φάρῳ πύργον, μέγιστον καὶ κάλλιστον ἔργων ἁπάντων, ὡσ πυρσεύοιτο ἀπ̓ αὐτοῦ τοῖσ ναυτιλλομένοισ ἐπὶ πολὺ τῆσ θαλάττησ καὶ μὴ καταφέροιντο εἰσ τὴν Παραιτονίαν, παγχάλεπον, ὥσ φασιν, οὖσαν καὶ ἄφυκτον, εἴ τισ ἐμπέσοι εἰσ τὰ ἑρ́ματα· (Lucian, Quomodo historia conscribenda sit, chapter 622)
• κεκραγότων δὲ αὐτῶν καὶ πυρσευόντων ἐκβοηθοῦσιν Ἰταμένησ μὲν ἔχων τὴν ἑαυτοῦ δύναμιν, ἐκ Κομανίασ δὲ ὁπλῖται Ἀσσύριοι καὶ Ὑρκάνιοι ἱππεῖσ καὶ οὗτοι βασιλέωσ μισθοφόροι ὡσ ὀγδοήκοντα, καὶ ἄλλοι πελτασταὶ εἰσ ὀκτακοσίουσ, ἄλλοι δ’ ἐκ Παρθενίου, ἄλλοι δ’ ἐξ Ἀπολλωνίασ καὶ ἐκ τῶν πλησίον χωρίων καὶ ἱππεῖσ. (Xenophon, Anabasis, , chapter 8 19:1)
• καὶ γὰρ οἶμαι πυρσεύειν αὐτὸν ἀπὸ τῶν ἄκρων τοῖσ πλέουσιν, ὅπωσ ἐκπίπτωσιν εἰσ τὰσ πέτρασ. (Dio, Chrysostom, Orationes, 39:3)

Similar forms

• πυρσείας (6)
• πυρσεύεσθαι (2)
• πυρσεύοιτο (1)
• πυρσεύειν (1)
• πυρσείαν (1)
• πυρσεύσας (1)
• πυρσεύετε (1)
• πυρσεύει (1)
• πυρσευτῆρσι (1)
• πυρσευόντων (1)
• πυρσεύσειαν (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.