προσαίτης
First declension Noun; Masculine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
προσαίτης
προσαίτου
Structure:
προσαιτ
(Stem)
+
ης
(Ending)
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἀλλὰ κἀκεῖνοσ μὲν ἦν χωλὸσ προσαιτῶν στωμύλοσ δεινὸσ λέγειν. (Aristophanes, Acharnians, Lyric-Scene, iambics 2:26)
- νῦν δὴ γενοῦ γλίσχροσ προσαιτῶν λιπαρῶν τ’. (Aristophanes, Acharnians, Lyric-Scene, iambics 2:44)
- εἶτ’ ὦ Λάκωνεσ, πρὸσ γὰρ ὑμᾶσ τρέψομαι, οὐκ ἴσθ’ ὅτ’ ἐλθὼν δεῦρο Περικλείδασ ποτὲ ὁ Λάκων Ἀθηναίων ἱκέτησ καθέζετο ἐπὶ τοῖσι βωμοῖσ ὠχρὸσ ἐν φοινικίδι στρατιὰν προσαιτῶν; (Aristophanes, Lysistrata, Choral, anapests 1:12)
- γενομένου δὲ χρησμοῦ τοῖσ μὲν ἂν μεταδῶσι τῆσ χώρασ ἀποβαλεῖν ἅπασαν, τοῖσ δὲ ἂν λάβωσι παρ’ ἑκόντων καθέξειν, Τέμων, ἀνὴρ ἐλλόγιμοσ τῶν Αἰνιάνων, ἀναλαβὼν ῥάκια καὶ πήραν ὡσ προσαίτησ ὢν ἀφίκετο πρὸσ τοὺσ Ἰναχιεῖσ· (Plutarch, Quaestiones Graecae, section 13 1:2)
- μὰ Δί’, εἰπεῖν αὐτόν, ὦ Ἑρμόγενεσ, ἐγὼ ταῦτα οὐδὲ προθυμήσομαι, ἀλλ’ ὅσων νομίζω τετυχηκέναι καλῶν καὶ παρὰ θεῶν καὶ παρ’ ἀνθρώπων, καὶ ἣν ἐγὼ δόξαν ἔχω περὶ ἐμαυτοῦ, ταύτην ἀναφαίνων εἰ βαρυνῶ τοὺσ δικαστάσ, αἱρήσομαι τελευτᾶν μᾶλλον ἢ ἀνελευθέρωσ τὸ ζῆν ἔτι προσαιτῶν κερδᾶναι τὸν πολὺ χείρω βίον ἀντὶ θανάτου. (Xenophon, Works on Socrates, 10:1)
- Καὶ ἐκπορευομένου αὐτοῦ ἀπὸ Ιἐρειχὼ καὶ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ καὶ ὄχλου ἱκανοῦ ὁ υἱὸσ Τιμαίου Βαρτίμαιοσ τυφλὸσ προσαίτησ ἐκάθητο παρὰ τὴν ὁδόν. (, chapter 10 52:2)
- Οἱ οὖν γείτονεσ καὶ οἱ θεωροῦντεσ αὐτὸν τὸ πρότερον ὅτι προσαίτησ ἦν ἔλεγον Οὐχ οὗτόσ ἐστιν ὁ καθήμενοσ καὶ προσαιτῶν; (, chapter 6 203:1)