Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

μεταίτης

First declension Noun; Masculine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: μεταίτης μεταίτου

Structure: μεταιτ (Stem) + ης (Ending)

Etym.: from metaite/w

Sense

  1. a beggar

Declension

First declension
Singular Dual Plural
Nominative μεταίτης μεταίτᾱ μεταῖται
Genitive μεταίτου μεταίταιν μεταιτῶν
Dative μεταίτῃ μεταίταιν μεταίταις
Accusative μεταίτην μεταίτᾱ μεταίτᾱς
Vocative μεταῖτα μεταίτᾱ μεταῖται

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀμέλει πολλῶν ἐν ταὐτῷ σκελετῶν κειμένων καὶ πάντων ὁμοίωσ φοβερόν τι καὶ διάκενον δεδορκότων καὶ γυμνοὺσ τοὺσ ὀδόντασ προφαινόντων, ἠπόρουν πρὸσ ἐμαυτὸν ᾧτινι διακρίναιμι τὸν Θερσίτην ἀπὸ τοῦ καλοῦ Νιρέωσ ἢ τὸν μεταίτην Ἶρον ἀπὸ τοῦ Φαιάκων βασιλέωσ ἢ Πυρρίαν τὸν μάγειρον ἀπὸ τοῦ Ἀγαμέμνονοσ. (Lucian, Necyomantia, (no name) 15:5)
  • ὃσ πρῶτα μὲν ἡνίκ’ ἐβούλευον σοὶ χρήματα πλεῖστ’ ἀπέδειξα ἐν τῷ κοινῷ, τοὺσ μὲν στρεβλῶν τοὺσ δ’ ἄγχων τοὺσ δὲ μεταιτῶν, οὐ φροντίζων τῶν ἰδιωτῶν οὐδενόσ, εἰ σοὶ χαριοίμην. (Aristotle, Agon, Epirrheme6)
  • καὶ βασιλεὺσ μέν ἐστι μισθοῦ δ’ ἀναλύει συλλογισμούσ καὶ πάντα μὲν ἔχει μόνοσ ἐνοίκιον δὲ τελεῖ καὶ ἄλφιτ’ ὠνεῖται, πολλάκισ δανειζόμενοσ ἢ μεταιτῶν παρὰ τῶν οὐδὲν ἐχόντων. (Plutarch, Compendium Argumenti Stoicos absurdiora poetis dicere, section 5 3:1)
  • παραγενόμενοσ δὲ εἰσ τὰ βασίλεια τοὺσ μνηστῆρασ μετῄτει τροφήν, καὶεὑρὼν μεταίτην Ἶρον καλούμενον διαπαλαίει αὐτῷ. (Apollodorus, Library and Epitome, book E, chapter 7 32:3)

Synonyms

  1. a beggar

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION