- ὑμεῖσ δέ, ὦ Δελφοί, δίκαια ποιήσετε θύσαντεσ μὲν ὑπὲρ ἐμοῦ μετὰ τῶν πρέσβεων, ἀναθέντεσ δὲ τὸν ταῦρον ἐν καλῷ τοῦ ἱεροῦ, ὡσ πάντεσ εἰδεῖεν οἱο͂σ ἐγὼ πρὸσ τοὺσ πονηρούσ εἰμι καὶ ὅπωσ ἀμύνομαι τὰσ περιττὰσ ἐσ κακίαν ἐπιθυμίασ αὐτῶν. (Lucian, Phalaris, book 1 13:1)
(루키아노스, Phalaris, book 1 13:1)
- οὔτε Ἀκραγαντίνων, ὦ ἄνδρεσ Δελφοί, πρόξενοσ ὢν οὔτε ἰδιόξενοσ αὐτοῦ Φαλάριδοσ οὔτ’ ἄλλην ἔχων πρὸσ αὐτὸν ἢ εὐνοίασ ἰδίαν αἰτίαν ἢ μελλούσησ φιλίασ ἐλπίδα, τῶν δὲ πρέσβεων ἀκούσασ τῶν ἡκόντων παρ’ αὐτοῦ ἐπιεικῆ καὶ μέτρια διεξιόντων, καὶ τὸ εὐσεβὲσ ἅμα καὶ τὸ κοινῇ συμφέρον καὶ μάλιστα τὸ Δελφοῖσ πρέπον προορώμενοσ ἀνέστην παραινέσων ὑμῖν μήτε ὑβρίζειν ἄνδρα δυνάστην εὐσεβοῦντα μήτε ἀνάθημα ἤδη τῷ θεῷ καθωμολογημένον ἀπαλλοτριοῦν, καὶ ταῦτα τριῶν τῶν μεγίστων ὑπόμνημα εἰσ ἀεὶ γενησόμενον, τέχνησ καλλίστησ καὶ ἐπινοίασ κακίστησ καὶ δικαίασ κολάσεωσ. (Lucian, Phalaris, book 2 1:1)
(루키아노스, Phalaris, book 2 1:1)
- ὦ Κραναὰ πόλισ ἆρ’ αἰσθάνει τὸν κατάγελων τῶν πρέσβεων; (Aristophanes, Acharnians, Prologue 3:6)
(아리스토파네스, Acharnians, Prologue 3:6)
- ἄλλωσ ἄρ’ ἐξαπατώμεθ’ ὑπὸ τῶν πρέσβεων; (Aristophanes, Acharnians, Prologue 4:19)
(아리스토파네스, Acharnians, Prologue 4:19)
- ὄζουσι χαὖται πρέσβεων ἐσ τὰσ πόλεισ ὀξύτατον ὥσπερ διατριβῆσ τῶν ξυμμάχων. (Aristophanes, Acharnians, Prologue 6:24)
(아리스토파네스, Acharnians, Prologue 6:24)