Ancient Greek-English Dictionary Language

περιφεύγω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: περιφεύγω περιφεύξομαι

Structure: περι (Prefix) + φεύγ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to flee from, escape from, mocks, to escape from illness

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular περιφεύγω περιφεύγεις περιφεύγει
Dual περιφεύγετον περιφεύγετον
Plural περιφεύγομεν περιφεύγετε περιφεύγουσιν*
SubjunctiveSingular περιφεύγω περιφεύγῃς περιφεύγῃ
Dual περιφεύγητον περιφεύγητον
Plural περιφεύγωμεν περιφεύγητε περιφεύγωσιν*
OptativeSingular περιφεύγοιμι περιφεύγοις περιφεύγοι
Dual περιφεύγοιτον περιφευγοίτην
Plural περιφεύγοιμεν περιφεύγοιτε περιφεύγοιεν
ImperativeSingular περιφεύγε περιφευγέτω
Dual περιφεύγετον περιφευγέτων
Plural περιφεύγετε περιφευγόντων, περιφευγέτωσαν
Infinitive περιφεύγειν
Participle MasculineFeminineNeuter
περιφευγων περιφευγοντος περιφευγουσα περιφευγουσης περιφευγον περιφευγοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular περιφεύγομαι περιφεύγει, περιφεύγῃ περιφεύγεται
Dual περιφεύγεσθον περιφεύγεσθον
Plural περιφευγόμεθα περιφεύγεσθε περιφεύγονται
SubjunctiveSingular περιφεύγωμαι περιφεύγῃ περιφεύγηται
Dual περιφεύγησθον περιφεύγησθον
Plural περιφευγώμεθα περιφεύγησθε περιφεύγωνται
OptativeSingular περιφευγοίμην περιφεύγοιο περιφεύγοιτο
Dual περιφεύγοισθον περιφευγοίσθην
Plural περιφευγοίμεθα περιφεύγοισθε περιφεύγοιντο
ImperativeSingular περιφεύγου περιφευγέσθω
Dual περιφεύγεσθον περιφευγέσθων
Plural περιφεύγεσθε περιφευγέσθων, περιφευγέσθωσαν
Infinitive περιφεύγεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
περιφευγομενος περιφευγομενου περιφευγομενη περιφευγομενης περιφευγομενον περιφευγομενου

Future tense

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐγὼ δ’ οἶμαι δεῖν πάντασ ὑμᾶσ ἐκεῖνο σκοπεῖν, ὅτι οὗτοι, εἰ τοῦ γενέσθαι τὴν βάσανον ἕνεκα προὐκαλοῦντο καὶ ἐπίστευον τῷ δικαίῳ τούτῳ, οὐκ ἂν ἤδη τῆσ διαίτησ ἀποφαινομένησ, νυκτόσ, οὐδεμιᾶσ ὑπολοίπου σκήψεωσ οὔσησ, προὐκαλοῦντο, ἀλλὰ πρῶτον μὲν πρὸ τοῦ τὴν δίκην ληχθῆναι, ἡνίκ’ ἀσθενῶν ἐγὼ κατεκείμην, καὶ οὐκ εἰδὼσ εἰ περιφεύξομαι, πρὸσ ἅπαντασ τοὺσ εἰσιόντασ τοῦτον ἀπέφαινον τὸν πρῶτον πατάξαντα καὶ τὰ πλεῖσθ’ ὧν ὑβρίσμην διαπεπραγμένον, τότ’ ἂν εὐθέωσ ἧκεν ἔχων μάρτυρασ πολλοὺσ ἐπὶ τὴν οἰκίαν, τότ’ ἂν τοὺσ οἰκέτασ παρεδίδου καὶ τῶν ἐξ Ἀρείου πάγου τινὰσ παρεκάλει· (Demosthenes, Speeches 51-61, 40:3)

Synonyms

  1. to flee from

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION