뜻

1. 식객, 기생충

1. one who eats at another's table, one who lives at another's expense, a parasite, toad-eater

예문

• ^ τῶν δὲ ὑποβρυχίων τὰ σελάχια πολλὰ καὶ ὅσα ὀστράκινα τὸ δέρμα καὶ τεμάχη Ποντικὰ τῶν ἐκ σαργάνης καὶ κωπαϊ´δες καὶ ὄρνις σύντροφος καὶ ἀλεκτρυὼν ἤδη ἀπῳδὸς καὶ ἰχθὺς ἦν παράσιτος: (Lucian, Lexiphanes, (no name) 6:4)

  (루키아노스, Lexiphanes, (no name) 6:4)

• καὶ σὺ ἄρα παράσιτος· (Lucian, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 2:7)

  (루키아노스, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 2:7)

• καὶ νὴ Δία ὁπόταν σε βουλώμεθα γνωρίζειν τῶν οὐκ ἐπισταμένων τῳ, ὅτε χρῄζοι μαθεῖν, ὁ παράσιτος δῆλον ὅτι φήσομεν εὖ λέγοντες· (Lucian, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 2:12)

  (루키아노스, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 2:12)

• οὐκοῦν καὶ παράσιτος ὑπὸ τῆς παρασιτικῆς, εἴπερ ἦν ἀτεχνία, οὐκ ἂν ἐσώζετο· (Lucian, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 8:10)

  (루키아노스, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 8:10)

• τούτων τοίνυν ὁ μὲν παράσιτος ἑκατέρων τυγχάνει, ὁ δὲ Ἐπίκουρος οὐδὲ θατέρου: (Lucian, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 11:4)

  (루키아노스, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 11:4)

유사 형태

• παράσιτος (59)
• παράσιτον (39)
• παρασίτου (24)
• παρασίτῳ (20)
• παρασιτεῖν (20)
• παρασίτων (18)
• παρασίτους (18)
• παράσιτοι (16)
• παρασιτικῆς (11)
• παρασιτικὴ (8)
• παρασιτική (7)
• παράσιτός (5)
• παρασιτῶν (4)
• παρασίτοις (3)
• παρασιτεῖ (3)
• παρασιτικήν (2)
• παρασιτις (2)
• παρασιτος (2)
• παρασιτῶ (1)
• παρασιτήσας (1)
• παράσιτε (1)
• παρασιτίου (1)
• παρασιτικὴν (1)
• παράσιτόν (1)
• παρασίτιον? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.