Sense

1. a passing from hand to hand, transmission
2. variation, change

Examples

• μένει μὲν ἔτι βραχεῖα ἡ συλλαβή, πλὴν οὐχ ὁμοίωσ ἀλλ’ ἕξει τινὰ παραλλαγὴν ἀκαρῆ παρὰ τὴν προτέραν. (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 158)
• "τὰ δὲ σῦκα ταῦτα τοσαύτην ἔχει παραλλαγὴν πρὸσ τὰ ἀλλαχοῦ γινόμενα ὡσ τὸ τοῦ ἀγρίου σῦκα κρέασ πρὸσ τὰ ἄλλα, τὰ μὴ τῶν ἀγρίων χοίρων κρέα. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 646)
• Λεύκιπποσ διὰ τὴν παραλλαγὴν τῶν μορίων, καθ’ ἣν ὁ μὲν καυλὸν ἡ δὲ μήτραν ἔχει· (Pseudo-Plutarch, Placita Philosophorum, book 5, 4:1)
• οὐκοῦν ἄλλ’ ὁτιοῦν δεῖ ἀποφαίνειν τὸ τὰ ψευδῆ δοξάζειν ἢ διανοίασ πρὸσ αἴσθησιν παραλλαγήν. (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 329:2)
• τοιοῦτοί εἰσι καὶ οἱ λέγοντεσ μηδεμίαν εἶναι παραλλαγὴν κάλλουσ πρὸσ αἶσχοσ. (Epictetus, Works, book 2, 32:1)

Similar forms

• παραλλὰξ (13)
• παραλλάξας (13)
• παραλλαγὴν (10)
• παραλλάττειν (9)
• παραλλαγὰς (9)
• παραλλάξαι (8)
• παραλλάττει (8)
• παραλλάττον (6)
• παραλλαγῆς (5)
• παράλλαξις (4)
• παραλλάξεις (4)
• παραλλάξῃ (4)
• παραλλαγὴ (4)
• παραλλαγαὶ (3)
• παραλλάττων (3)
• παραλλάξει (3)
• παραλλαγήν (3)
• παραλλάξαντα (3)
• παραλλάσσει (3)
• παραλλάξαν (2)
• παραλλαγῇ (2)
• παραλλακτοὺς (2)
• παραλλάσσων (2)
• παραλλαγή (2)
• παραλλάσσειν (2)
• παραλλαγάς (2)
• παραλλάξιες (2)
• παραλλάξαντι (1)
• παραλλάξεως (1)
• παραλλάσσοι (1)
• παραλλάξειαν (1)
• παραλλάττοι (1)
• παραλλάξασα (1)
• παραλλάξιας (1)
• παραλλαγαῖς (1)
• παραλλά<ξαν>τα (1)
• παραλλάξωσι (1)
• παράλλαξιν (1)
• παραλλάγματα (1)
• παραλλαγαί (1)
• παραλλάσσον (1)
• παραλλάξειν (1)
• παράλλαξον (1)
• παραλλάξ (1)
• παραλλάξασι (1)
• παράλλαγμα (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.