Ancient Greek-English Dictionary Language

ὁμονοέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ὁμονοέω ὁμονοήσω

Structure: ὁμονοέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: o(mo/noos

Sense

  1. to be of one mind, agree together, live in harmony, united
  2. to live in harmony with

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὁμονόω ὁμονόεις ὁμονόει
Dual ὁμονόειτον ὁμονόειτον
Plural ὁμονόουμεν ὁμονόειτε ὁμονόουσιν*
SubjunctiveSingular ὁμονόω ὁμονόῃς ὁμονόῃ
Dual ὁμονόητον ὁμονόητον
Plural ὁμονόωμεν ὁμονόητε ὁμονόωσιν*
OptativeSingular ὁμονόοιμι ὁμονόοις ὁμονόοι
Dual ὁμονόοιτον ὁμονοοίτην
Plural ὁμονόοιμεν ὁμονόοιτε ὁμονόοιεν
ImperativeSingular ὁμονο͂ει ὁμονοεῖτω
Dual ὁμονόειτον ὁμονοεῖτων
Plural ὁμονόειτε ὁμονοοῦντων, ὁμονοεῖτωσαν
Infinitive ὁμονόειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὁμονοων ὁμονοουντος ὁμονοουσα ὁμονοουσης ὁμονοουν ὁμονοουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὁμονόουμαι ὁμονόει, ὁμονόῃ ὁμονόειται
Dual ὁμονόεισθον ὁμονόεισθον
Plural ὁμονοοῦμεθα ὁμονόεισθε ὁμονόουνται
SubjunctiveSingular ὁμονόωμαι ὁμονόῃ ὁμονόηται
Dual ὁμονόησθον ὁμονόησθον
Plural ὁμονοώμεθα ὁμονόησθε ὁμονόωνται
OptativeSingular ὁμονοοίμην ὁμονόοιο ὁμονόοιτο
Dual ὁμονόοισθον ὁμονοοίσθην
Plural ὁμονοοίμεθα ὁμονόοισθε ὁμονόοιντο
ImperativeSingular ὁμονόου ὁμονοεῖσθω
Dual ὁμονόεισθον ὁμονοεῖσθων
Plural ὁμονόεισθε ὁμονοεῖσθων, ὁμονοεῖσθωσαν
Infinitive ὁμονόεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὁμονοουμενος ὁμονοουμενου ὁμονοουμενη ὁμονοουμενης ὁμονοουμενον ὁμονοουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὁμονοήσω ὁμονοήσεις ὁμονοήσει
Dual ὁμονοήσετον ὁμονοήσετον
Plural ὁμονοήσομεν ὁμονοήσετε ὁμονοήσουσιν*
OptativeSingular ὁμονοήσοιμι ὁμονοήσοις ὁμονοήσοι
Dual ὁμονοήσοιτον ὁμονοησοίτην
Plural ὁμονοήσοιμεν ὁμονοήσοιτε ὁμονοήσοιεν
Infinitive ὁμονοήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὁμονοησων ὁμονοησοντος ὁμονοησουσα ὁμονοησουσης ὁμονοησον ὁμονοησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὁμονοήσομαι ὁμονοήσει, ὁμονοήσῃ ὁμονοήσεται
Dual ὁμονοήσεσθον ὁμονοήσεσθον
Plural ὁμονοησόμεθα ὁμονοήσεσθε ὁμονοήσονται
OptativeSingular ὁμονοησοίμην ὁμονοήσοιο ὁμονοήσοιτο
Dual ὁμονοήσοισθον ὁμονοησοίσθην
Plural ὁμονοησοίμεθα ὁμονοήσοισθε ὁμονοήσοιντο
Infinitive ὁμονοήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὁμονοησομενος ὁμονοησομενου ὁμονοησομενη ὁμονοησομενης ὁμονοησομενον ὁμονοησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἧττον γὰρ ὁμονοήσειν τοὺσ πλείουσ τῶν ἐλαττόνων, μίαν δὲ βοήθειαν εἶναι τοῖσ κοινοῖσ, ἣν Ἄππιον Κλαύδιον τὸν Γαϊού πατέρα πρῶτον ἰδεῖν, ἐὰν στασιάζῃ τὸ ἀρχεῖον καὶ μὴ πᾶσι τὸ αὐτὸ δοκῇ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 30 8:1)
  • ἀλλὰ μὴν καὶ ὁμόνοιά γε μέγιστόν τε ἀγαθὸν δοκεῖ ταῖσ πόλεσιν εἶναι καὶ πλειστάκισ ἐν αὐταῖσ αἵ τε γερουσίαι καὶ οἱ ἄριστοι ἄνδρεσ παρακελεύονται τοῖσ πολίταισ ὁμονοεῖν, καὶ πανταχοῦ ἐν τῇ Ἑλλάδι νόμοσ κεῖται τοὺσ πολίτασ ὀμνύναι ὁμονοήσειν, καὶ πανταχοῦ ὀμνύουσι τὸν ὁρ́κον τοῦτον· (Xenophon, Memorabilia, , chapter 4 17:1)
  • ἐγὼ μὲν δὴ ταῦτ’ ἀξιῶ καὶ τούτων γενομένων τόθ’ ἡγοῦμαι βεβαίωσ ἡμᾶσ ἔσεσθαι φίλουσ, δύο δὲ πόλεισ οἰκοῦντασ ἰσοκορύφουσ ὥσπερ νῦν οὐδέποτε ὁμονοήσειν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 9 11:3)
  • εἶναι μέντοι τὴν ῥοπὴν ὀξεῖαν, καὶ ταχέωσ Ιοὐδαίουσ ὁμονοήσειν [ἡμῖν] ἢ κοπιάσαντασ ἐν τοῖσ ἐμφυλίοισ κακοῖσ ἢ μετανοήσαντασ. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 416:1)
  • μέχρι δεῦρο γὰρ φανερὰν ἔχθραν ἀναλαμβάνειν δεδιέναι προσδοκῶντασ ὑμᾶσ ὁμονοήσειν. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 7 260:6)

Synonyms

  1. to be of one mind

  2. to live in harmony with

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION