ὁμοφροσύνη
First declension Noun; Feminine
Transliteration:
Principal Part:
ὁμοφροσύνη
Structure:
ὁμοφροσυν
(Stem)
+
η
(Ending)
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- οἰᾶ δὲ χαλκείοισι καλυψαμένη χρόα πέπλοισ καὶ φεύγεισ φιλότητα καὶ Ἄρεοσ ἔργα διώκεισ, ἁρμονίησ ἀδίδακτοσ, ὁμοφροσύνησ ἀδαήμων. (Colluthus, Rape of Helen, book 1100)
- "πάθουσ δὲ γάμου καὶ φιλότητοσ εἰσ ὁμοφροσύνην καὶ κοινωνίαν τελευτώσησ οὐδεὶσ θεῶν μάρτυσ οὐδ’ ἐπίσκοποσ οὐδ’ ἡγεμὼν ἢ συνεργὸσ ἡμῖν γέγονεν; (Plutarch, Amatorius, section 14 1:4)
- ἂν δὲ πλεονεξία καὶ στάσισ αὐτοῖσ ἐγγένηται, διέφθειρεν αἴσχιστα καὶ συνέχεε τὸ ζῷον, οὕτωσ ἀδελφῶν ὁμοφροσύνῃ καὶ γένοσ καὶ οἶκοσ ὑγιαίνει καὶ τέθηλε, καὶ φίλοι καὶ συνήθεισ ὥσπερ ἐμμελὴσ χορὸσ οὐθὲν οὔτε πράσσουσιν ἐναντίον οὔτε λέγουσιν ἢ φρονοῦσιν· (Plutarch, De fraterno amore, section 2 3:1)
- καὶ λέγεται μηδέποτε μηδὲν ἐκ τοσαύτησ ὁμοφροσύνησ ἐπιψηφίσασθαι τὸν δῆμον. (Plutarch, Cicero, chapter 33 4:1)
- "ἔστι δὲ τῆσ μὲν πρὸσ γυναῖκασ ἀνδρῶν ὁμοφροσύνησ καὶ φιλίασ δημιουργὸσ ἡ Ἀφροδίτη, τοῖσ σώμασιν ὑφ’ ἡδονῆσ ἅμα συμμιγνύουσα καὶ συντήκουσα τὰσ ψυχάσ· (Plutarch, Septem sapientium convivium, chapter, section 13 8:7)
- Θριαί, <ταὶ> τὴν γρηῢν ἐπιπνείουσι κορώνην οὕτωσ ἀδελφῶν ὁμοφροσύνῃ καὶ γένοσ καὶ οἶκοσ ὑγιαίνει καὶ τέθηλε, καὶ φίλοι καὶ συνήθεισ ὥσπερ ἐμμελὴσ χορὸσ οὐδὲν οὔτε πράσσουσιν ἐναντίον οὔτε λέγουσιν οὔτε φρονοῦσιν· (Unknown, Elegy and Iambus, Volume II, , 15)
- ἀρκεῖται δ’ ἀνδρὸσ ὁμοφροσύνῃ. (Unknown, Greek Anthology, book 6, chapter 2093)
- καὶ τῶν οἴκων δὲ τῆσ σωτηρίασ οὔσησ ἔν τε τῇ τῶν δεσποτῶν ὁμοφροσύνῃ καὶ ἐν τῇ τῶν οἰκετῶν πειθαρχίᾳ, πολλοὺσ ὅμωσ οἴκουσ ἀπώλεσεν ἥ τε δεσποτικὴ στάσισ καὶ ἡ κακοδουλία. (Dio, Chrysostom, Orationes, 28:1)
- μνήματι τῷδε Κράτητα θεουδέα καὶ Πολέμωνα ἔννεπε κρύπτεσθαι, ξεῖνε, παρερχόμενοσ, ἄνδρασ ὁμοφροσύνῃ μεγαλήτορασ, ὧν ἄπο μῦθοσ ἱερὸσ ἠί̈σσεν δαιμονίου στόματοσ, καὶ βίοτοσ καθαρὸσ σοφίασ ἐπὶ θεῖον ἐκόσμει αἰῶν’ ἀστρέπτοισ δόγμασι πειθόμενοσ. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, D, Kef. d'. KRATHS 1:5)