뜻

1. 견딜 수 있는, 버틸 수 있는, 유지할 수 있는

1. that must be borne, endurable

예문

• μέχρι μὲν γὰρ ὀλίγοις ἐπεχείρει, τέτταρα κατατολμῶν καὶ τετταράκοντα λέγειν, ἔτι δὲ τήμερον καὶ τὰ ὅμοια ἐπισπώμενον ἴδια ταυτὶ λέγειν, ἀποστεροῦν με τῶν συγγεγενημένων καὶ συντεθραμμένων γραμμάτων, συνήθειαν ᾤμην ^ καὶ οἰστὸν ἦν μοι τὸ ἄκουσμα καὶ οὐ πάνυ τι ἐδακνόμην ἐπ αὐτοῖς. (Lucian, Judicium vocalium, (no name) 7:3)

  (루키아노스, Judicium vocalium, (no name) 7:3)

• δεῖ οὖν ὥσπερ ἐν τοῖς Περσικοῖς δείπνοις κάτω νεύοντα κατακεῖσθαι, δεδιότα μή τις εὐνοῦχός σε ἴδῃ προσβλέψαντα μιᾷ, τῶν παλλακίδων, ἐπεὶ ἄλλος γε εὐνοῦχος ἐντεταμένον πάλαι τὸ τόξον ἔχων ἃ μὴ θέμις ὁρῶντα ἕτοιμος κολάσαι διαπείρας τῷ οἰστῷ μεταξὺ πίνοντος τὴν γνάθον. (Lucian, De mercede, (no name) 29:3)

  (루키아노스, De mercede, (no name) 29:3)

• Τί δήποτε, ὦ Ἔρως, τοὺς μὲν ἄλλους θεοὺς κατηγωνίσω ἅπαντας, τὸν Δία, τὸν Ποσειδῶ, τὸν Ἀπόλλω, τὴν Ῥέαν, ἐμὲ τὴν μητέρα, μόνης δὲ ἀπέχῃ τῆς Ἀθηνᾶς καὶ ἐπ᾿ ἐκείνης ἄπυρος μέν σοι ἡ δᾴς, κενὴ δὲ οἰστῶν ἡ φαρέτρα, σὺ δὲ ἄτοξος εἶ καὶ ἄστοχος· (Lucian, Dialogi deorum, 1:1)

  (루키아노스, Dialogi deorum, 1:1)

• ὥστε ἄλλῳ παραδοὺς τὸ δεξιὸν ἐμὲ Ἀντίπατρόν τινα ἐπὶ τῆς Ἑλλάδος ἐάσον, μή με καὶ διαπείρῃ τις οἰστῷ ἄθλιον βαλὼν ἐς τὰ γυμνὰ περὶ Σοῦσα ἢ Βάκτρα ἡγούμενόν σοι τῆς φάλαγγος. (Lucian, 56:4)

  (루키아노스, 56:4)

• ὅσοι δὲ τόξοις χεῖρ ἔχουσιν εὔστοχον, ἓν μὲν τὸ λῷστον, μυρίους οἰστοὺς ἀφεὶς ἄλλοις τὸ σῶμα ῥύεται μὴ κατθανεῖν, ἑκὰς δ ἀφεστὼς πολεμίους ἀμύνεται τυφλοῖς ὁρῶντας οὐτάσας τοξεύμασιν τὸ σῶμά τ οὐ δίδωσι τοῖς ἐναντίοις, ἐν εὐφυλάκτῳ δ ἐστί: (Euripides, Heracles, episode 1:15)

  (에우리피데스, Heracles, episode 1:15)

• ὁ γὰρ ὀιστὸς αὐτοῖσιν ὀλίγον ἀποδέων τριπήχεος, οὐδέ τι ἀντέχει τοξευθὲν πρὸς Ἰνδοῦ ἀνδρὸς τοξικοῦ, οὔτε ἀσπὶς οὔτε θώρηξ οὔτε εἴ τι καρτερώτερον ἐγένετο. (Arrian, Indica, chapter 16 7:1)

  (아리아노스, Indica, chapter 16 7:1)

• αὖ ἔρυσαν μὲν πρῶτα καὶ ἔσφαξαν καὶ ἔδειραν καὶ λίγξε βιός, νευρὴ δὲ μέγ ἰάχεν, ἆλτο δ ὀιστός καὶ σφαῖραν ἔπειτ ἔρριψε μετ ἀμφίπολον βασίλεια: (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 533)

  (디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 533)

• ἐν πᾶσι δὲ τῷ ἐνέργειαν ποιεῖν εὐδοκιμεῖ, οἱο῀ν ἐν τοῖσδε, αὖτις ἐπὶ δάπεδόνδε κυλίνδετο λᾶας ἀναιδής, καὶ ἔπτατ ὀιστός, καὶ ἐπιπτέσθαι μενεαίνων, καὶ ἐν γαίῃ ἵσταντο λιλαιόμενα χροὸς ἆσαι, καὶ αἰχμὴ δὲ στέρνοιο διέσσυτο μαιμώωσα. (Aristotle, Rhetoric, Book 3, chapter 11 3:2)

  (아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 11 3:2)

• εἰς ὑπέρθυρον οἴκου ἐν Κυζίκῳ σωθέντος ἀπὸ πυρός Μῶμε μιαιφόνε, σός σε κατέκτανε πικρὸς ὀιστός: (Unknown, Greek Anthology, book 1, chapter 1031)

  (작자 미상, Greek Anthology, book 1, chapter 1031)

• διὰ στόματος γὰρ ὀιστὸς ἠίξεν, τυτθοῦ βαιὸν ὕπερθε βρέφους. (Unknown, Greek Anthology, book 6, chapter 3313)

  (작자 미상, Greek Anthology, book 6, chapter 3313)

유사 형태

• οἷστισι (19)
• ὀιστοὺς (18)
• οἶστρος (15)
• οἷστισιν (15)
• οἶστρον (13)
• οἴστρῳ (13)
• ὀϊστόν (12)
• ὀιστοῖς (9)
• ὀϊστῷ (8)
• οἰστέον (8)
• ὀϊστός (8)
• οἴστρου (8)
• ὀϊστὸν (8)
• ὀϊστοί (7)
• ὀιστὸν (6)
• ὀιστῶν (6)
• ὀϊστῶν (5)
• οἰστοῖς (5)
• ὀϊστοὺς (5)
• ὀιστῷ (5)
• οἴστρων (5)
• ὀιστεύσας (4)
• οἰστὸν (4)
• οἰστόν (4)
• ὀϊστεύσας (4)
• ὀϊστὸς (4)
• ὀιστόν (4)
• ὀιστός (3)
• ὀϊστοὶ (3)
• οἰστῶν (3)
• ὀιστοῦ (2)
• οἰστρᾷ (2)
• ὀϊστοῖς (2)
• οἰστοὺς (2)
• ὀιστοὶ (2)
• ὀιστὸς (2)
• οἰστρῶδες (2)
• ὀιστεύων (2)
• οἷσ2τισιν (2)
• ὀϊστούς (2)
• οἰστῷ (2)
• οἰστέα (1)
• ὀϊστευτὴρ (1)
• οἰστρῶντι (1)
• οἴστροισι (1)
• οἰστρώδη (1)
• ὀϊστεύων (1)
• <ὀιστὸν> (1)
• οἴστρημα (1)
• οἴστρους (1)
• οἰστρῶσιν (1)
• οἷστε (1)
• ὀΐστευσον (1)
• ὀιστούς (1)
• οἶστρόν (1)
• οἰστρῶν (1)
• ὀιστεῦσαι (1)
• οἷστισί (1)
• οἴστροις (1)
• οἰστέαι (1)
• ὀϊστοῦ (1)
• οἰστρεῖ (1)
• οἰστρῶσι (1)
• οἰστά (1)
• ὀιστεύεις (1)
• οἰστούς (1)
• οἰστρήσας? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.