οἰκισμός
Second declension Noun; Masculine
Transliteration:
Principal Part:
οἰκισμός
οἰκισμοῦ
Structure:
οἰκισμ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- καὶ τούτων οὕτωσ ἔντεχνοσ καὶ πιθανὴ πρὸσ ἅπαντασ ἡ ἔντευξισ ὥστ’ ἔμοιγε δοκεῖ, καθάπερ καὶ αὐτοί φασι, παρ’ ἐκείνων εἰσ τοὺσ ἔξω τόπουσ διαδεδόσθαι τὸ σπέρμα τῶν ἐλλογίμων κολάκων καὶ γὰρ οὐχ οἱο͂ν μετρίωσ ἐπὶ τῷ πράγματι σεμνύνονται διὰ τὸ τετιμῆσθαι παρὰ τοῖσ βασιλεῦσιν, ἀλλὰ καὶ λέγουσιν ὅτι τῶν Γεργίνων τισ ἀπόγονοσ ὢν τῶν Τρώων ἐκείνων οὓσ Τεῦκροσ ἀπὸ τῶν αἰχμαλώτων κατακτησάμενοσ εἰσ Κύπρον ἔχων ἀπῴκησεν, οὗτοσ διὰ τῆσ παραλίασ μετ’ ὀλίγων στείλασ ἐπὶ τῆσ Αἰολίδοσ κατὰ πύστιν ἅμα, καὶ οἰκισμὸν τῆσ τῶν προγόνων χώρασ πόλιν οἰκίσειε περὶ τὴν Τρωικὴν Ἴδην συμπαραλαβών τινασ τῶν Μυσῶν, ἣ πάλαι μὲν ἀπὸ τοῦ γένουσ Γέργινα, νῦν δὲ Γέργιθα κέκληται. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 67 2:8)
- λέγεται δ’ Ἀννίβαν τὸν Καρχηδόνιον, Ἀντιόχου καταπολεμηθέντοσ ὑπὸ Ῥωμαίων, μεταβάντα πρὸσ Ἀρτάξαν τὸν Ἀρμένιον ἄλλων τε πολλῶν εἰσηγητὴν καὶ διδάσκαλον αὐτῷ γενέσθαι χρησίμων, καὶ τῆσ χώρασ καταμαθόντα τόπον εὐφυέστατον καὶ ἥδιστον ἀργοῦντα καὶ παρορώμενον σχῆμα πόλεωσ ἐν αὐτῷ προϋπογράψασθαι, καὶ τὸν Ἀρτάξαν ἐπαγαγόντα δεῖξαι καὶ παρορμῆσαι πρὸσ τὸν οἰκισμόν. (Plutarch, Lucullus, chapter 31 3:1)
- εὐθὺσ μὲν γὰρ ἐξ ἀρχῆσ μετὰ τὸν οἰκισμὸν τὰ πλησίον ἔθην πολλὰ καὶ μάχιμα ὄντα προσήγετο καὶ προὔβαινεν ἀεὶ πᾶν δουλουμένη τὸ ἀντίπαλον· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 3 7:1)
- περὶ δὲ τῶν πράξεων, ἃσ μετὰ τὸν οἰκισμὸν εὐθέωσ ἀπεδείξαντο, καὶ περὶ τῶν ἐπιτηδευμάτων, ἐξ ὧν εἰσ τοσαύτην ἡγεμονίαν προῆλθον οἱ μετ’ αὐτοὺσ, ἀπὸ τῆσ μετὰ ταύτην ἀρξάμενοσ ἀναγραφῆσ ἀφηγήσομαι, παραλιπὼν οὐδὲν ὅση μοι δύναμισ τῶν ἀξίων ἱστορίασ, ἵνα τοῖσ γε μαθοῦσι τὴν ἀλήθειαν ἃ προσήκει περὶ τῆσ πόλεωσ τῆσδε παραστῇ φρονεῖν, εἰ μὴ παντάπασιν ἀγρίωσ καὶ δυσμενῶσ διάκεινται πρὸσ αὐτήν, καὶ μήτε ἄχθεσθαι τῇ ὑποτάξει κατὰ τὸ εἰκὸσ γενομένῃ φύσεωσ γὰρ δὴ νόμοσ ἅπασι κοινόσ, ὃν οὐδεὶσ καταλύσει χρόνοσ, ἄρχειν ἀεὶ τῶν ἡττόνων τοὺσ κρείττονασ’ μήτε κατηγορεῖν τῆσ τύχησ, ὡσ οὐκ ἐπιτηδείῳ πόλει τηλικαύτην ἡγεμονίαν καὶ τοσοῦτον ἤδη χρόνον προῖκα δωρησαμένησ· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 5 3:1)
- μαθοῦσί γε δὴ παρὰ τῆσ ἱστορίασ, ὅτι μυρίασ ἤνεγκεν ἀνδρῶν ἀρετὰσ εὐθὺσ ἐξ ἀρχῆσ μετὰ τὸν οἰκισμὸν, ὧν οὔτ’ εὐσεβεστέρουσ οὔτε δικαιοτέρουσ οὔτε σωφροσύνῃ πλείονι παρὰ πάντα τὸν βίον χρησαμένουσ οὐδέ γε τὰ πολέμια κρείττουσ ἀγωνιστὰσ οὐδεμία πόλισ ἤνεγκεν οὔτε Ἑλλὰσ οὔτε βάρβαροσ, εἰ δὴ ἀπέσται τοῦ λόγου τὸ ἐπίφθονον· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 5 4:1)