- Παχύτατον δὲ χρὴ εἶναι τὸν νάρθηκα, ᾗ ἐξέστη τὸ κάτηγμα, μὴ μὴν πολλῷ. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 6.6)
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 6.6)
- ἔνιοι δὲ τὴν παροιμίαν οἰόνται τοῖσ παρὰ πότον λεγομένοισ καὶ πραττομένοισ ἀμνηστίαν ἐπάγειν διὸ τήν τε λήθην οἱ πάτριοι λόγοι καὶ τὸν νάρθηκα τῷ θεῷ συγκαθιεροῦσιν, ὡσ ἢ μηδενὸσ δέον μνημονεύειν τῶν ἐν οἴνῳ πλημμεληθέντων ἢ παντελῶσ ἐλαφρᾶσ καὶ παιδικῆσ νουθεσίασ δεομένων. (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 1, chapter 0 4:2)
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 1, chapter 0 4:2)
- "εἰ δὲ μή, δοτέον, ὥσπερ παισὶν ἀτρεμεῖν μὴ δυναμένοισ, οὐ δόρυ καὶ ξίφοσ, ἀλλὰ πλαταγὴν καὶ σφαῖραν, ὥσπερ ὁ θεὸσ τὸν νάρθηκα τοῖσ μεθύουσιν ἐνεχείρισε κουφότατον βέλοσ καὶ μαλακώτατον ἀμυντήριον, ὅπωσ, ἐπεὶ τάχιστα παίουσιν, ἥκιστα βλάπτωσι· (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 7, 1:3)
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 7, 1:3)
- τὸν δὲ νάρθηκα προσάπτουσιν αὐτῷ διά τινασ τοιαύτασ αἰτίασ. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 4 6:1)
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 4 6:1)
- φέρεται γοῦν τισ διόρθωσισ τῆσ Ὁμήρου ποιήσεωσ, ἡ ἐκ τοῦ νάρθηκοσ λεγομένη, τοῦ Ἀλεξάνδρου μετὰ τῶν περὶ Καλλισθένη καὶ Ἀνάξαρχον ἐπελθόντοσ καὶ σημειωσαμένου τινά, ἔπειτα καταθέντοσ εἰσ νάρθηκα ὃν ηὑρ͂εν ἐν τῇ Περσικῇ γάζῃ πολυτελῶσ κατεσκευασμένον. (Strabo, Geography, Book 13, chapter 1 46:12)
(스트라본, 지리학, Book 13, chapter 1 46:12)
- ὃσ τὰν θηλυγενῆ στολὰν νάρθηκά τε, πιστὸν Αἵδαν, ἔλαβεν εὔθυρσον, ταῦρον προηγητῆρα συμφορᾶσ ἔχων. (Euripides, choral, lyric2)
(에우리피데스, choral, lyric2)
