Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

μιμητός

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: μιμητός μιμητή μιμητόν

Structure: μιμητ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: mime/omai

Sense

  1. to be imitated or copied

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative μιμητός μιμητή μιμητόν
Genitive μιμητοῦ μιμητῆς μιμητοῦ
Dative μιμητῷ μιμητῇ μιμητῷ
Accusative μιμητόν μιμητήν μιμητόν
Vocative μιμητέ μιμητή μιμητόν
DualN/A/V μιμητώ μιμητᾱ́ μιμητώ
G/D μιμητοῖν μιμηταῖν μιμητοῖν
PluralNominative μιμητοί μιμηταί μιμητά
Genitive μιμητῶν μιμητῶν μιμητῶν
Dative μιμητοῖς μιμηταῖς μιμητοῖς
Accusative μιμητούς μιμητᾱ́ς μιμητά
Vocative μιμητοί μιμηταί μιμητά
Positive Comparative Superlative
Adjective μιμητός μιμητοῦ μιμητότερος μιμητοτεροῦ μιμητότατος μιμητοτατοῦ
Adverb μιμητώς μιμητότερον μιμητότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀκριβέστερον ὁτουοῦν ἐπισταμένῳ, ὑπολαμβάνειν δεῖ τῷ τοιούτῳ ὅτι εὐήθησ τισ ἄνθρωποσ, καί, ὡσ ἐοίκεν, ἐντυχὼν γόητί τινι καὶ μιμητῇ ἐξηπατήθη, ὥστε ἔδοξεν αὐτῷ πάσσοφοσ εἶναι, διὰ τὸ αὐτὸσ μὴ οἱο͂́σ τ’ εἶναι ἐπιστήμην καὶ ἀνεπιστημοσύνην καὶ μίμησιν ἐξετάσαι. (Plato, Republic, book 10 102:1)
  • ἐπεκάλει δὲ καὶ τῶν ἀδελφῶν εἰ μὲν πονηρῶν γεγονότων κατηγορίαν προθεμένῳ μιμητῇ γεγονότι, διακενῆσ δὲ τοιῶνδε ἐπαγωγὰσ ἐπάγοντι αὐτῇ τῶν συγγενῶν· (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 17 118:1)

Synonyms

  1. to be imitated or copied

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION