Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

μίγνῡμι

-νυμι athematic Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: μίγνῡμι μίξω ἔμιξα μέμιχα μέμιγμαι ἐμίχθην

Structure: μίγνῡ (Stem) + μι (Ending)

Sense

  1. (active), to mix, mix up, mingle
  2. to join, bring together, to join battle hand to hand
  3. to bring into connection with, to make acquainted

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μίγνῡμι μίγνῡς μίγνῡσιν*
Dual μίγνῡτον μίγνῡτον
Plural μίγνῡμεν μίγνῡτε μιγνῡ́ᾱσιν*
SubjunctiveSingular μιγνῡ́ω μιγνῡ́ῃς μιγνῡ́ῃ
Dual μιγνῡ́ητον μιγνῡ́ητον
Plural μιγνῡ́ωμεν μιγνῡ́ητε μιγνῡ́ωσιν*
OptativeSingular μιγνῡ́οιμι μιγνῡ́οις μιγνῡ́οι
Dual μιγνῡ́οιτον μιγνῡοίτην
Plural μιγνῡ́οιμεν μιγνῡ́οιτε μιγνῡ́οιεν
ImperativeSingular μίγνῡ μιγνῡ́τω
Dual μίγνῡτον μιγνῡ́των
Plural μίγνῡτε μιγνῡ́ντων
Infinitive μιγνῡ́ναι
Participle MasculineFeminineNeuter
μιγνῡ̄ς μιγνῡντος μιγνῡ̄σα μιγνῡ̄σης μιγνῡν μιγνῡντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μίγνῡμαι μίγνῡσαι μίγνῡται
Dual μίγνῡσθον μίγνῡσθον
Plural μιγνῡ́μεθα μίγνῡσθε μίγνῡνται
SubjunctiveSingular μιγνῡ́ωμαι μιγνῡ́ῃ μιγνῡ́ηται
Dual μιγνῡ́ησθον μιγνῡ́ησθον
Plural μιγνῡώμεθα μιγνῡ́ησθε μιγνῡ́ωνται
OptativeSingular μιγνῡοίμην μιγνῡ́οιο μιγνῡ́οιτο
Dual μιγνῡ́οισθον μιγνῡοίσθην
Plural μιγνῡοίμεθα μιγνῡ́οισθε μιγνῡ́οιντο
ImperativeSingular μίγνῡσο μιγνῡ́σθω
Dual μίγνῡσθον μιγνῡ́σθων
Plural μίγνῡσθε μιγνῡ́σθων
Infinitive μίγνῡσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
μιγνῡμενος μιγνῡμενου μιγνῡμενη μιγνῡμενης μιγνῡμενον μιγνῡμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μίξω μίξεις μίξει
Dual μίξετον μίξετον
Plural μίξομεν μίξετε μίξουσιν*
OptativeSingular μίξοιμι μίξοις μίξοι
Dual μίξοιτον μιξοίτην
Plural μίξοιμεν μίξοιτε μίξοιεν
Infinitive μίξειν
Participle MasculineFeminineNeuter
μιξων μιξοντος μιξουσα μιξουσης μιξον μιξοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μίξομαι μίξει, μίξῃ μίξεται
Dual μίξεσθον μίξεσθον
Plural μιξόμεθα μίξεσθε μίξονται
OptativeSingular μιξοίμην μίξοιο μίξοιτο
Dual μίξοισθον μιξοίσθην
Plural μιξοίμεθα μίξοισθε μίξοιντο
Infinitive μίξεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
μιξομενος μιξομενου μιξομενη μιξομενης μιξομενον μιξομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μιχθήσομαι μιχθήσῃ μιχθήσεται
Dual μιχθήσεσθον μιχθήσεσθον
Plural μιχθησόμεθα μιχθήσεσθε μιχθήσονται
OptativeSingular μιχθησοίμην μιχθήσοιο μιχθήσοιτο
Dual μιχθήσοισθον μιχθησοίσθην
Plural μιχθησοίμεθα μιχθήσοισθε μιχθήσοιντο
Infinitive μιχθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
μιχθησομενος μιχθησομενου μιχθησομενη μιχθησομενης μιχθησομενον μιχθησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐμίγνῡν ἐμίγνῡς ἐμίγνῡν*
Dual ἐμίγνῡτον ἐμιγνῡ́την
Plural ἐμίγνῡμεν ἐμίγνῡτε ἐμίγνῡσαν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐμιγνῡ́μην ἐμιγνῡ́ου, ἐμίγνῡσο ἐμίγνῡτο
Dual ἐμίγνῡσθον ἐμιγνῡ́σθην
Plural ἐμιγνῡ́μεθα ἐμίγνῡσθε ἐμίγνῡντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓μιξα έ̓μιξας έ̓μιξεν*
Dual ἐμίξατον ἐμιξάτην
Plural ἐμίξαμεν ἐμίξατε έ̓μιξαν
SubjunctiveSingular μίξω μίξῃς μίξῃ
Dual μίξητον μίξητον
Plural μίξωμεν μίξητε μίξωσιν*
OptativeSingular μίξαιμι μίξαις μίξαι
Dual μίξαιτον μιξαίτην
Plural μίξαιμεν μίξαιτε μίξαιεν
ImperativeSingular μίξον μιξάτω
Dual μίξατον μιξάτων
Plural μίξατε μιξάντων
Infinitive μίξαι
Participle MasculineFeminineNeuter
μιξᾱς μιξαντος μιξᾱσα μιξᾱσης μιξαν μιξαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐμιξάμην ἐμίξω ἐμίξατο
Dual ἐμίξασθον ἐμιξάσθην
Plural ἐμιξάμεθα ἐμίξασθε ἐμίξαντο
SubjunctiveSingular μίξωμαι μίξῃ μίξηται
Dual μίξησθον μίξησθον
Plural μιξώμεθα μίξησθε μίξωνται
OptativeSingular μιξαίμην μίξαιο μίξαιτο
Dual μίξαισθον μιξαίσθην
Plural μιξαίμεθα μίξαισθε μίξαιντο
ImperativeSingular μίξαι μιξάσθω
Dual μίξασθον μιξάσθων
Plural μίξασθε μιξάσθων
Infinitive μίξεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
μιξαμενος μιξαμενου μιξαμενη μιξαμενης μιξαμενον μιξαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐμίχθην ἐμίχθης ἐμίχθη
Dual ἐμίχθητον ἐμιχθήτην
Plural ἐμίχθημεν ἐμίχθητε ἐμίχθησαν
SubjunctiveSingular μίχθω μίχθῃς μίχθῃ
Dual μίχθητον μίχθητον
Plural μίχθωμεν μίχθητε μίχθωσιν*
OptativeSingular μιχθείην μιχθείης μιχθείη
Dual μιχθείητον μιχθειήτην
Plural μιχθείημεν μιχθείητε μιχθείησαν
ImperativeSingular μίχθητι μιχθήτω
Dual μίχθητον μιχθήτων
Plural μίχθητε μιχθέντων
Infinitive μιχθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
μιχθεις μιχθεντος μιχθεισα μιχθεισης μιχθεν μιχθεντος

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μέμιχα μέμιχας μέμιχεν*
Dual μεμίχατον μεμίχατον
Plural μεμίχαμεν μεμίχατε μεμίχᾱσιν*
SubjunctiveSingular μεμίχω μεμίχῃς μεμίχῃ
Dual μεμίχητον μεμίχητον
Plural μεμίχωμεν μεμίχητε μεμίχωσιν*
OptativeSingular μεμίχοιμι μεμίχοις μεμίχοι
Dual μεμίχοιτον μεμιχοίτην
Plural μεμίχοιμεν μεμίχοιτε μεμίχοιεν
ImperativeSingular μέμιχε μεμιχέτω
Dual μεμίχετον μεμιχέτων
Plural μεμίχετε μεμιχόντων
Infinitive μεμιχέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
μεμιχως μεμιχοντος μεμιχυῑα μεμιχυῑᾱς μεμιχον μεμιχοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μέμιγμαι μέμιξαι μέμικται
Dual μέμιχθον μέμιχθον
Plural μεμίγμεθα μέμιχθε μεμίχαται
ImperativeSingular μέμιξο μεμίχθω
Dual μέμιχθον μεμίχθων
Plural μέμιχθε μεμίχθων
Infinitive μέμιχθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
μεμιγμενος μεμιγμενου μεμιγμενη μεμιγμενης μεμιγμενον μεμιγμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τὰ πανταχόθεν, ὥσπερ ἐν κρατῆρι φιλοτησίῳ μίξασ τοὺσ βίουσ καὶ τὰ ἢθη καὶ τοὺσ γάμουσ καὶ τὰσ διαίτασ, πατρίδα μὲν τὴν οἰκουμένην προσέταξεν ἡγεῖσθαι πάντασ, ἀκρόπολιν δὲ καὶ φρουρὰν τὸ στρατόπεδον, συγγενεῖσ δὲ τοὺσ ἀγαθούσ, ἀλλοφύλουσ δὲ τοὺσ πονηρούσ· (Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 6 6:1)
  • διὰ τούτων, ὦ θαυμασιώτατε, ὑπογράφει ὁ Νίκανδροσ τὴν χρείαν τοῦ τε χόνδρου καὶ τῆσ ἐπτισμένησ κριθῆσ, ἐπιχεῖν κελεύων ἀρνὸσ ἢ ἐρίφου ζωμὸν ἢ ὄρνιθοσ, τὰ μὲν οὖν χίδρα, φησίν, ἔντριψον μὲν ἐν θυείᾳ, μίξασ δ’ ἔλαιον αὐτοῖσ ἀναφύρασον ἡνίκ’ ἂν ἕψηται. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 100 3:3)
  • ἂν δέ που ἱμείρῃσ αὐτοῦ γεύσασθαι, ὁμοῦ χρὴ κνίδασ ὀψωνεῖν, τὰσ ἀμφικόμουσ ἀκαλήφασ εἰσ ταὐτὸν μίξασ δ’ αὐτὰσ ἐπὶ τηγάνου ὄπτα, εὐώδη τρίψασ ἄνθη λαχάνων ἐν ἐλαίῳ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 22 4:3)
  • λόγον δὲ τῆσ εἰσ τοῦτο τοῦ πλήθουσ ἀκριβείασ καὶ διανομῆσ χαλεπόν ἐστιν εἰπεῖν, εἰ μή τισ ἄρα βούλοιτο τῆσ τριάδοσ ὑμνεῖν τὴν δύναμιν, ὅτι καὶ φύσει τέλειοσ καὶ πρῶτοσ τῶν περιττῶν ἀρχή τε πλήθουσ ἐν αὑτῷ τάσ τε πρώτασ διαφορὰσ καὶ τὰ παντὸσ ἀριθμοῦ στοιχεῖα μίξασ καὶ συναρμόσασ εἰσ ταὐτὸν ἀνείληφεν. (Plutarch, Fabius Maximus, chapter 4 5:2)
  • ἐμβαλὼν δὲ πάντασ εἰσ τὴν ἑαυτοῦ χλαμύδα καὶ μίξασ ἔδειξε τὸν πρῶτον κατὰ τύχην γλυφὴν ἔχοντα τῆσ σφραγῖδοσ τρόπαιον. (Plutarch, Timoleon, chapter 31 3:2)

Synonyms

  2. to join

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION