Ancient Greek-English Dictionary Language

μίγνῡμι

-νυμι athematic Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: μίγνῡμι μίξω ἔμιξα μέμιχα μέμιγμαι ἐμίχθην

Structure: μίγνῡ (Stem) + μι (Ending)

Sense

  1. (active), to mix, mix up, mingle
  2. to join, bring together, to join battle hand to hand
  3. to bring into connection with, to make acquainted

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μίγνῡμι μίγνῡς μίγνῡσιν*
Dual μίγνῡτον μίγνῡτον
Plural μίγνῡμεν μίγνῡτε μιγνῡ́ᾱσιν*
SubjunctiveSingular μιγνῡ́ω μιγνῡ́ῃς μιγνῡ́ῃ
Dual μιγνῡ́ητον μιγνῡ́ητον
Plural μιγνῡ́ωμεν μιγνῡ́ητε μιγνῡ́ωσιν*
OptativeSingular μιγνῡ́οιμι μιγνῡ́οις μιγνῡ́οι
Dual μιγνῡ́οιτον μιγνῡοίτην
Plural μιγνῡ́οιμεν μιγνῡ́οιτε μιγνῡ́οιεν
ImperativeSingular μίγνῡ μιγνῡ́τω
Dual μίγνῡτον μιγνῡ́των
Plural μίγνῡτε μιγνῡ́ντων
Infinitive μιγνῡ́ναι
Participle MasculineFeminineNeuter
μιγνῡ̄ς μιγνῡντος μιγνῡ̄σα μιγνῡ̄σης μιγνῡν μιγνῡντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μίγνῡμαι μίγνῡσαι μίγνῡται
Dual μίγνῡσθον μίγνῡσθον
Plural μιγνῡ́μεθα μίγνῡσθε μίγνῡνται
SubjunctiveSingular μιγνῡ́ωμαι μιγνῡ́ῃ μιγνῡ́ηται
Dual μιγνῡ́ησθον μιγνῡ́ησθον
Plural μιγνῡώμεθα μιγνῡ́ησθε μιγνῡ́ωνται
OptativeSingular μιγνῡοίμην μιγνῡ́οιο μιγνῡ́οιτο
Dual μιγνῡ́οισθον μιγνῡοίσθην
Plural μιγνῡοίμεθα μιγνῡ́οισθε μιγνῡ́οιντο
ImperativeSingular μίγνῡσο μιγνῡ́σθω
Dual μίγνῡσθον μιγνῡ́σθων
Plural μίγνῡσθε μιγνῡ́σθων
Infinitive μίγνῡσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
μιγνῡμενος μιγνῡμενου μιγνῡμενη μιγνῡμενης μιγνῡμενον μιγνῡμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μίξω μίξεις μίξει
Dual μίξετον μίξετον
Plural μίξομεν μίξετε μίξουσιν*
OptativeSingular μίξοιμι μίξοις μίξοι
Dual μίξοιτον μιξοίτην
Plural μίξοιμεν μίξοιτε μίξοιεν
Infinitive μίξειν
Participle MasculineFeminineNeuter
μιξων μιξοντος μιξουσα μιξουσης μιξον μιξοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μίξομαι μίξει, μίξῃ μίξεται
Dual μίξεσθον μίξεσθον
Plural μιξόμεθα μίξεσθε μίξονται
OptativeSingular μιξοίμην μίξοιο μίξοιτο
Dual μίξοισθον μιξοίσθην
Plural μιξοίμεθα μίξοισθε μίξοιντο
Infinitive μίξεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
μιξομενος μιξομενου μιξομενη μιξομενης μιξομενον μιξομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μιχθήσομαι μιχθήσῃ μιχθήσεται
Dual μιχθήσεσθον μιχθήσεσθον
Plural μιχθησόμεθα μιχθήσεσθε μιχθήσονται
OptativeSingular μιχθησοίμην μιχθήσοιο μιχθήσοιτο
Dual μιχθήσοισθον μιχθησοίσθην
Plural μιχθησοίμεθα μιχθήσοισθε μιχθήσοιντο
Infinitive μιχθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
μιχθησομενος μιχθησομενου μιχθησομενη μιχθησομενης μιχθησομενον μιχθησομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓μιξα έ̓μιξας έ̓μιξεν*
Dual ἐμίξατον ἐμιξάτην
Plural ἐμίξαμεν ἐμίξατε έ̓μιξαν
SubjunctiveSingular μίξω μίξῃς μίξῃ
Dual μίξητον μίξητον
Plural μίξωμεν μίξητε μίξωσιν*
OptativeSingular μίξαιμι μίξαις μίξαι
Dual μίξαιτον μιξαίτην
Plural μίξαιμεν μίξαιτε μίξαιεν
ImperativeSingular μίξον μιξάτω
Dual μίξατον μιξάτων
Plural μίξατε μιξάντων
Infinitive μίξαι
Participle MasculineFeminineNeuter
μιξᾱς μιξαντος μιξᾱσα μιξᾱσης μιξαν μιξαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐμιξάμην ἐμίξω ἐμίξατο
Dual ἐμίξασθον ἐμιξάσθην
Plural ἐμιξάμεθα ἐμίξασθε ἐμίξαντο
SubjunctiveSingular μίξωμαι μίξῃ μίξηται
Dual μίξησθον μίξησθον
Plural μιξώμεθα μίξησθε μίξωνται
OptativeSingular μιξαίμην μίξαιο μίξαιτο
Dual μίξαισθον μιξαίσθην
Plural μιξαίμεθα μίξαισθε μίξαιντο
ImperativeSingular μίξαι μιξάσθω
Dual μίξασθον μιξάσθων
Plural μίξασθε μιξάσθων
Infinitive μίξεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
μιξαμενος μιξαμενου μιξαμενη μιξαμενης μιξαμενον μιξαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐμίχθην ἐμίχθης ἐμίχθη
Dual ἐμίχθητον ἐμιχθήτην
Plural ἐμίχθημεν ἐμίχθητε ἐμίχθησαν
SubjunctiveSingular μίχθω μίχθῃς μίχθῃ
Dual μίχθητον μίχθητον
Plural μίχθωμεν μίχθητε μίχθωσιν*
OptativeSingular μιχθείην μιχθείης μιχθείη
Dual μιχθείητον μιχθειήτην
Plural μιχθείημεν μιχθείητε μιχθείησαν
ImperativeSingular μίχθητι μιχθήτω
Dual μίχθητον μιχθήτων
Plural μίχθητε μιχθέντων
Infinitive μιχθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
μιχθεις μιχθεντος μιχθεισα μιχθεισης μιχθεν μιχθεντος

Perfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐδαφνηφόρει δὲ καὶ σύμπασ ὁ στρατόσ, τῷ μὲν ἁρ́ματι τοῦ στρατηγοῦ κατὰ λόχουσ καὶ τάξεισ ἑπόμενοσ, ᾄδων δὲ τὰ μὲν ᾠδάσ τινασ πατρίουσ ἀναμεμιγμένασ γέλωτι, τὰ δὲ παιᾶνασ ἐπινικίουσ καὶ τῶν διαπεπραγμένων ἐπαίνουσ εἰσ τὸν Αἰμίλιον περίβλεπτον ὄντα καὶ ζηλωτὸν ὑπὸ πάντων, οὐδενὶ δὲ τῶν ἀγαθῶν ἐπίφθονον πλὴν εἴ τι δαιμόνιον ἄρα τῶν μεγάλων καὶ ὑπερόγκων εἴληχεν εὐτυχιῶν ἀπαρύτειν καὶ μιγνύναι τὸν ἀνθρώπινον βίον, ὅπωσ μηδενὶ κακῶν ἄκρατοσ εἰή καὶ καθαρόσ, ἀλλὰ καθ’ Ὅμηρον ἄριστα δοκῶσι πράττειν οἷσ αἱ τύχαι τροπὴν ἐπ’ ἀμφότερα τῶν πραγμάτων ἔχουσιν. (Plutarch, Aemilius Paulus, chapter 34 4:1)
  • ἀποτομίαν τῇ πραότητι μιγνύναι, καὶ τοτὲ μὲν ταῖσ ἐπιθυμίαισ τῶν παίδων ἐφεῖναι καὶ χαλάσαι τὰσ ἡνίασ, τοτὲ δ’ αὖ πάλιν ἀντιτεῖναι, καὶ μάλιστα μὲν εὐκόλωσ φέρειν τὰσ ἁμαρτίασ, εἰ δὲ μή γε, πρὸσ καιρὸν ὀργισθέντασ ταχέωσ ἀποφλεγμῆναι. (Plutarch, De liberis educandis, section 18 3:1)
  • ἀλλ’ ὥσπερ ἐν μουσικῇ βαρεῖσ φθόγγοι καὶ ὀξεῖσ ἐν δὲ γραμματικῇ φωνήεντα καὶ ἄφωνα γράμματα, μουσικὸσ δὲ καὶ γραμματικὸσ οὐχ ὁ θάτερα δυσχεραίνων καὶ ὑποφεύγων ἀλλ’ ὁ πᾶσι χρῆσθαι καὶ μιγνύναι πρὸσ τὸ οἰκεῖον ἐπιστάμενοσ, οὕτω καὶ τῶν πραγμάτων ἀντιστοιχίασ ἐχόντων ἐπεὶ κατὰ τὸν Εὐριπίδην οὐκ ἂν γένοιτο χωρὶσ ἐσθλὰ καὶ κακά, ἀλλ’ ἔστι τισ σύγκρασισ, ὥστ’ ἔχειν καλῶσ, οὐ δεῖ τοῖσ ἑτέροισ ἐξαθυμεῖν οὐδ’ ἀπαγορεύειν Β ἀλλ’ ὥσπερ ἁρμονικοὺσ ἀμβλύνοντασ ἀεὶ τοῖσ κρείττοσι τὰ φαῦλα καὶ τὰ χείρονα τοῖσ χρηστοῖσ ἐμπεριλαμβάνοντασ, ἐμμελὲσ τὸ τοῦ βίου μῖγμα ποιεῖν καὶ οἰκεῖον αὑτοῖσ. (Plutarch, De tranquilitate animi, section 15 1:3)
  • ἀλλ’ ὥσπερ ἐν μουσικῇ βαρεῖσ φθόγγοι καὶ ὀξεῖσ ἐν δὲ γραμματικῇ φωνήεντα καὶ ἄφωνα γράμματα, μουσικὸσ δὲ καὶ γραμματικὸσ οὐχ ὁ θάτερα δυσχεραίνων καὶ ὑποφεύγων ἀλλ’ ὁ πᾶσι χρῆσθαι καὶ μιγνύναι πρὸσ τὸ οἰκεῖον ἐπιστάμενοσ· (Plutarch, De tranquilitate animi, section 15 5:2)
  • οὐδ’ ἂν ἀκούσαισ, ἔφη, λόγου οὕτω διαθέοντοσ ὅτι διέφθαρται ὁ οἶκοσ, διότι οὐχ ὁμαλῶσ ὁ σπορεὺσ ἔσπειρεν, οὐδ’ ὅτι οὐκ ὀρθῶσ τοὺσ ὄρχουσ ἐφύτευσεν, οὐδ’ ὅτι ἀγνοήσασ τισ τὴν γῆν φέρουσαν ἀμπέλουσ ἐν ἀφόρῳ ἐφύτευσεν, οὐδ’ ὅτι ἠγνόησέ τισ ὅτι ἀγαθόν ἐστι τῷ σπόρῳ νεὸν προεργάζεσθαι, οὐδ’ ὅτι ἠγνόησέ τισ ὡσ ἀγαθόν ἐστι τῇ γῇ κόπρον μιγνύναι· (Xenophon, Works on Socrates, , chapter 20 4:1)

Synonyms

  1. to join

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION