Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὥστε φανερὸν ὅτι εἴ τισ βούλεται μιγνύναι δικαίωσ, δεῖ τὰ παρ’ ἑκατέροισ συνάγειν καὶ τοῖσ μὲν μισθὸν πορίζειν τοῖσ δὲ ζημίαν·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 4 202:3)
ταῦτα γὰρ αἱ πολιτεῖαί τε πειρῶνται μιγνύναι καὶ αἱ πολλαὶ τῶν καλουμένων ἀριστοκρατιῶν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 5 131:2)
Ὠμοῖσι δὲ τοῖσίδε χρέεσθαι, τῆσ μαλάχησ τὰ φύλλα τρίβων ξὺν οἴνῳ, καὶ τοῦ πηγάνου τὰ φύλλα καὶ τῆσ ὀριγάνου χλωρῆσ‧ πᾶσι τούτοισι χρὴ τοῦ λίνου τὸν καρπὸν φρύξαντα καὶ κόψαντα ὡσ λειότατον μιγνύναι.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΕΛΚΩΝ., 11.3)
Ὄμφακα λευκὴν ἐσ χαλκεῖον θλίψασ ἐρυθρὸν δι’ ἠθμοῦ, πρὸσ ἥλιον τιθέναι τὰσ ἡμέρασ, τὰσ δὲ νύκτασ αἴρειν, ὅκωσ μὴ δροσίζηται, ἀνατρίβειν δὲ τῆσ ἡμέρησ ἀπαύστωσ, ὡσ ὁμαλῶσ ξηραίνηται, καὶ ἀπὸ τοῦ χαλκείου ὡσ ὅτι πλεῖστον ἀναλαμβάνῃ, τιθέναι δὲ ἐσ τὸν ἥλιον τοσοῦτον χρόνον, ἔστ’ ἂν παχὺ γένηται ὥσπερ μέλι‧ ἔπειτα ἐσ χύτρην χαλκῆν ἐγχέαι, καὶ μέλι ὡσ κάλλιστον, καὶ οἶνον γλυκὺν, ἐναφεψήσασ πρότερον Ῥητίνην τερμινθίνην, ἕψειν δὲ τὴν Ῥητίνην ἐν τῷ οἴνῳ, ἑώσ ἂν σκληρὴ γένηται ὥσπερ μέλι ἑφθόν‧ ἔπειτα τὴν μὲν Ῥητίνην ἐξελεῖν, τὸν δὲ οἶνον ξυγχέαι‧ ἔστω δὲ πλεῖστοσ μὲν ὁ χυλὸσ τῆσ ὄμφακοσ, δεύτερον δὲ ὁ οἶνοσ, τρίτον δὲ τὸ μέλι‧ καὶ σμύρναν τὴν στακτὴν καὶ ἄλλωσ ὡσ βελτίστην τρίψασ λείην, δίεσθαι τοῦ οἴνου τοῦ αὐτοῦ παρεγχέοντα κατ’ ὀλίγον‧ ἔπειτα ἕψειν αὐτὴν ἐφ’ ἑωυτῆσ τὴν σμύρναν ξὺν τῷ οἴνῳ ἀνακινέοντα, ὅταν δὲ δοκέῃ ἤδη καλῶσ ἔχειν τὸ πάχοσ, ξυγχέαι ἐσ τὸν χυλὸν τῆσ ὄμφακοσ, καὶ νίτρον ὡσ ἄριστον φρύξασ, ἡσύχωσ μιγνύναι ἐσ τὸ φάρμακον, καὶ ἄνθοσ χαλκοῦ ἔλασσον τοῦ νίτρου‧ ταῦτα δὲ ἐπειδὰν μίξῃσ, ἕψειν μὴ ἔλασσον τριῶν ἡμερέων, ξύλοισι συκίνοισιν ὡσ ὀλίγον ὑποκαίοντα ἢ ἄνθραξιν, ὡσ μὴ φρύγηται‧ καὶ ἐμβαλλόμενα πάντα ἄνυδρα ἔστω, καὶ τὰ ἑλκεα μὴ τεγγέσθω, ὅκη ἂν ἐπαλείφηται τοῦτο τὸ φάρμακον‧ χρῆσθαι δὲ τούτῳ τῷ φαρμάκῳ πρὸσ τὰ πεπαλαιωμένα ἕλκεα, καὶ πρὸσ τὰ νεότρωτα, καὶ ἐσ πόσθιον, καὶ ἐσ κεφαλῆσ ἕλκεα καὶ ὠτόσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΕΛΚΩΝ., 12.1)
ἐδαφνηφόρει δὲ καὶ σύμπασ ὁ στρατόσ, τῷ μὲν ἁρ́ματι τοῦ στρατηγοῦ κατὰ λόχουσ καὶ τάξεισ ἑπόμενοσ, ᾄδων δὲ τὰ μὲν ᾠδάσ τινασ πατρίουσ ἀναμεμιγμένασ γέλωτι, τὰ δὲ παιᾶνασ ἐπινικίουσ καὶ τῶν διαπεπραγμένων ἐπαίνουσ εἰσ τὸν Αἰμίλιον περίβλεπτον ὄντα καὶ ζηλωτὸν ὑπὸ πάντων, οὐδενὶ δὲ τῶν ἀγαθῶν ἐπίφθονον πλὴν εἴ τι δαιμόνιον ἄρα τῶν μεγάλων καὶ ὑπερόγκων εἴληχεν εὐτυχιῶν ἀπαρύτειν καὶ μιγνύναι τὸν ἀνθρώπινον βίον, ὅπωσ μηδενὶ κακῶν ἄκρατοσ εἰή καὶ καθαρόσ, ἀλλὰ καθ’ Ὅμηρον ἄριστα δοκῶσι πράττειν οἷσ αἱ τύχαι τροπὴν ἐπ’ ἀμφότερα τῶν πραγμάτων ἔχουσιν.
(플루타르코스, Aemilius Paulus, chapter 34 4:1)
ἀποτομίαν τῇ πραότητι μιγνύναι, καὶ τοτὲ μὲν ταῖσ ἐπιθυμίαισ τῶν παίδων ἐφεῖναι καὶ χαλάσαι τὰσ ἡνίασ, τοτὲ δ’ αὖ πάλιν ἀντιτεῖναι, καὶ μάλιστα μὲν εὐκόλωσ φέρειν τὰσ ἁμαρτίασ, εἰ δὲ μή γε, πρὸσ καιρὸν ὀργισθέντασ ταχέωσ ἀποφλεγμῆναι.
(플루타르코스, De liberis educandis, section 18 3:1)
ἀλλ’ ὥσπερ ἐν μουσικῇ βαρεῖσ φθόγγοι καὶ ὀξεῖσ ἐν δὲ γραμματικῇ φωνήεντα καὶ ἄφωνα γράμματα, μουσικὸσ δὲ καὶ γραμματικὸσ οὐχ ὁ θάτερα δυσχεραίνων καὶ ὑποφεύγων ἀλλ’ ὁ πᾶσι χρῆσθαι καὶ μιγνύναι πρὸσ τὸ οἰκεῖον ἐπιστάμενοσ, οὕτω καὶ τῶν πραγμάτων ἀντιστοιχίασ ἐχόντων ἐπεὶ κατὰ τὸν Εὐριπίδην οὐκ ἂν γένοιτο χωρὶσ ἐσθλὰ καὶ κακά, ἀλλ’ ἔστι τισ σύγκρασισ, ὥστ’ ἔχειν καλῶσ, οὐ δεῖ τοῖσ ἑτέροισ ἐξαθυμεῖν οὐδ’ ἀπαγορεύειν Β ἀλλ’ ὥσπερ ἁρμονικοὺσ ἀμβλύνοντασ ἀεὶ τοῖσ κρείττοσι τὰ φαῦλα καὶ τὰ χείρονα τοῖσ χρηστοῖσ ἐμπεριλαμβάνοντασ, ἐμμελὲσ τὸ τοῦ βίου μῖγμα ποιεῖν καὶ οἰκεῖον αὑτοῖσ.
(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 15 1:3)
ἀλλ’ ὥσπερ ἐν μουσικῇ βαρεῖσ φθόγγοι καὶ ὀξεῖσ ἐν δὲ γραμματικῇ φωνήεντα καὶ ἄφωνα γράμματα, μουσικὸσ δὲ καὶ γραμματικὸσ οὐχ ὁ θάτερα δυσχεραίνων καὶ ὑποφεύγων ἀλλ’ ὁ πᾶσι χρῆσθαι καὶ μιγνύναι πρὸσ τὸ οἰκεῖον ἐπιστάμενοσ·
(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 15 5:2)
οὐδ’ ἂν ἀκούσαισ, ἔφη, λόγου οὕτω διαθέοντοσ ὅτι διέφθαρται ὁ οἶκοσ, διότι οὐχ ὁμαλῶσ ὁ σπορεὺσ ἔσπειρεν, οὐδ’ ὅτι οὐκ ὀρθῶσ τοὺσ ὄρχουσ ἐφύτευσεν, οὐδ’ ὅτι ἀγνοήσασ τισ τὴν γῆν φέρουσαν ἀμπέλουσ ἐν ἀφόρῳ ἐφύτευσεν, οὐδ’ ὅτι ἠγνόησέ τισ ὅτι ἀγαθόν ἐστι τῷ σπόρῳ νεὸν προεργάζεσθαι, οὐδ’ ὅτι ἠγνόησέ τισ ὡσ ἀγαθόν ἐστι τῇ γῇ κόπρον μιγνύναι·
(크세노폰, Works on Socrates, Οἰκονομικός, chapter 20 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION