μηκύνω
Non-contract Verb;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
μηκύνω
Structure:
μηκύν
(Stem)
+
ω
(Ending)
Sense
- to lengthen, prolong, extend
- to spin out, speak at length, to be lengthy or tedious, to talk at length about
- to raise a loud
- reared a tall
Conjugation
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- μετὰ δὲ τὸ προοίμιον, ἀνάλογον τοῖσ πράγμασιν ἢ μηκυνόμενον ἢ βραχυνόμενον, εὐαφὴσ καὶ εὐάγωγοσ ἔστω ἡ ἐπὶ τὴν διήγησιν μετάβασισ· (Lucian, Quomodo historia conscribenda sit, chapter 551)
- οἷσ ἔδωκεν ἡ βουλὴ χῶρον τῆσ πόλεωσ, ἔνθα οἰκήσεισ ἔμελλον κατασκευάσασθαι, τὸν μεταξὺ τοῦ τε Παλατίου καὶ τοῦ Καπιτωλίου τέτταρσι μάλιστα μηκυνόμενον σταδίοισ αὐλῶνα, ὃσ καὶ μέχρισ ἐμοῦ Τυρρηνῶν οἴκησισ ὑπὸ Ῥωμαίων καλεῖται κατὰ τὴν ἐπιχώριον διάλεκτον ἄνθ’ ὧν εὑρ́οντο παρὰ τοῦ βασιλέωσ αὐτῶν δωρεὰν οὐ τὴν ἐλαχίστου ἀξίαν, ἀλλ’ ἐφ’ ᾗ μάλιστα ἥσθησαν, τὴν πέραν τοῦ ποταμοῦ χώραν, ἧσ ἀπέστησαν ὅτε διελύοντο τὸν πόλεμον· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 36 6:1)
- ἐν τούτῳ δ’ ἐστὶ καὶ τὸ Σιδηροῦν καλούμενον ὄροσ μηκυνόμενον μέχρι τῆσ Μωαβίτιδοσ. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 514:2)
- τῷ τρίτῳ δ’ ἀρχὴ ἦν ὁ Ἱππικὸσ πύργοσ, ὅθεν μέχρι τοῦ βορείου κλίματοσ κατατεῖνον ἐπὶ τὸν Ψήφινον πύργον, ἔπειτα καθῆκον ἀντικρὺ τῶν Ἑλένησ μνημείων, Ἀδιαβηνὴ βασιλὶσ ἦν αὕτη Ἰζάτου βασιλέωσ θυγάτηρ, καὶ διὰ σπηλαίων βασιλικῶν μηκυνόμενον ἐκάμπτετο μὲν γωνιαίῳ πύργῳ κατὰ τὸ τοῦ Γναφέωσ προσαγορευόμενον μνῆμα, τῷ δ’ ἀρχαίῳ περιβόλῳ συνάπτον εἰσ τὴν Κεδρῶνα καλουμένην φάραγγα κατέληγεν. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 169:1)
Synonyms
-
to lengthen
-
to raise a loud
