- πρὸσ δ’ οὖν τοὐπιὸν ὁρ́α ὅπωσ μὴ λάθῃσ ἡμῖν ἐξ ἀνδρὸσ τοῦ πάλαι Λυδή τισ ἢ Βάκχη γενόμενοσ, ὅπερ οὐ σὸν ἂν ἔγκλημα εἰή μόνον, ἀλλὰ καὶ ἡμῶν, εἰ μή σε κατὰ τὸν Ὀδυσσέα τοῦ λωτοῦ ἀποσπάσαντεσ ἐπὶ τὰσ συνήθεισ διατριβὰσ ἐπανάξομεν πρὶν λάθῃσ τελέωσ ὑπὸ τῶν ἐν τῷ θεάτρῳ Σειρήνων κατεσχημένοσ. (Lucian, De saltatione, (no name) 3:3)
(루키아노스, De saltatione, (no name) 3:3)
- πλὴν τό γε παράδειγμα,, τὴν τῶν Λωτοφάγων καὶ Σειρήνων εἰκόνα, πάνυ ἀνομοιοτάτην μοι δοκεῖσ εἰρηκέναι ὧν πέπονθα, παρ’ ὅσον τοῖσ μὲν τοῦ λωτοῦ γευσαμένοισ καὶ τῶν Σειρήνων ἀκούσασιν ὄλεθροσ ἦν τῆσ τε ἐδωδῆσ καὶ τῆσ ἀκροάσεωσ τοὐπιτίμιον, ἐμοὶ δὲ πρὸσ τῷ τὴν ἡδονὴν παρὰ πολὺ ἡδίω πεφυκέναι ^ καὶ τό τέλοσ ἀγαθὸν ἀποβέβηκεν οὐ γὰρ εἰσ λήθην τῶν οἴκοι οὐδ’ εἰσ ἀγνωσίαν τῶν κατ’ ἐμαυτὸν περιίσταμαι, ἀλλ’ εἰ χρὴ μηδὲν ὀκνήσαντα εἰπεῖν, μακρῷ πινυτώτεροσ καὶ τῶν ἐν τῷ βίῳ διορατικώτεροσ ἐκ τοῦ θεάτρου σοι ἐπανελήλυθα. (Lucian, De saltatione, (no name) 4:2)
(루키아노스, De saltatione, (no name) 4:2)
- οἱ μέν γε τοῦ Ὀδυσσέωσ ἑταῖροι γλυκύν τινα τὸν λωτὸν ἐσθίοντεσ ἠμέλουν τῶν ἄλλων καὶ πρὸσ τὸ παρὸν ἡδὺ τῶν καλῶσ ἐχόντων κατεφρόνουν ὥστε οὐ πάντῃ ἄλογοσ αὐτῶν ἡ λήθη τοῦ καλοῦ, πρὸσ τῷ ἡδεῖ ἐκείνῳ τῆσ ψυχῆσ διατριβούσησ. (Lucian, De mercede, (no name) 8:5)
(루키아노스, De mercede, (no name) 8:5)
- τὸ δὲ λιμῷ συνόντα παρεστῶτα ἄλλῳ τοῦ λωτοῦ ἐμφορουμένῳ μηδὲν μεταδιδόντι ὑπὸ ἐλπίδοσ μόνησ τοῦ κἂν αὐτὸν παραγεύσασθαί ποτε δεδέσθαι, τῶν καλῶσ καὶ ὀρθῶσ ἐχόντων ἐπιλελησμένον,Ἡράκλεισ ὡσ καταγέλαστον καὶ πληγῶν τινων Ὁμηρικῶν ὡσ ἀληθῶσ δεόμενον. (Lucian, De mercede, (no name) 8:6)
(루키아노스, De mercede, (no name) 8:6)
- ὁ δὲ ἀπ’ ἀρχῆσ ἀρξάμενοσ, ὦ ἑταῖρε, περὶ τούτων λέγειν καὶ τὴν ἑαυτοῦ γνώμην διηγεῖσθαι τοσαύτην τινά μου λόγων ἀμβροσίαν κατεσκέδασεν, ὥστε καὶ τὰσ Σειρῆνασ ἐκείνασ, εἴ τινεσ ἄρα ἐγένοντο, καὶ τὰσ ἀηδόνασ καὶ τὸν Ὁμήρου λωτὸν ἀρχαῖον ἀποδεῖξαι· (Lucian, Nigrinus, Nigrinou Fiaosofia 3:3)
(루키아노스, Nigrinus, Nigrinou Fiaosofia 3:3)
- ἐπὶ δὲ πόνῳ καὶ χαρᾷ νύχιον ἐπεὶ κνέφασ παρῆν, Λίβυσ τε λωτὸσ ἐκτύπει Φρύγιά τε μέλεα, παρθένοι δ’ ἀέριον ἀνὰ κρότον ποδῶν βοὰν ἔμελπον εὔφρον’, ἐν δόμοισ δὲ παμφαὲσ σέλασ πυρὸσ μέλαιναν αἴγλαν <ἄκοσ> ἔδωκεν ὕπνῳ. (Euripides, The Trojan Women, choral, antistrophe 13)
(에우리피데스, The Trojan Women, choral, antistrophe 13)
- Ὦ ἴτε βάκχαι, ὦ ἴτε βάκχαι, Τμώλου χρυσορόου χλιδᾷ μέλπετε τὸν Διόνυσον βαρυβρόμων ὑπὸ τυμπάνων, εὐιά τὸν εὐιόν ἀγαλλόμεναι θεὸν ἐν Φρυγίαισι βοαῖσ ἐνοπαῖσί τε, λωτὸσ ὅταν εὐκέλαδοσ ἱερὸσ ἱερὰ παίγματα βρέμῃ, σύνοχα φοιτάσιν εἰσ ὄροσ εἰσ ὄροσ· (Euripides, choral, epode5)
(에우리피데스, choral, epode5)
- λωτὸσ δὲ φθόγγον κελάδει κάλλιστον, Μουσᾶν θεράπων· (Euripides, choral, antistrophe 12)
(에우리피데스, choral, antistrophe 12)
- ἀλλ’ εἰᾶ, τἀπὶ τοισίδ’ ἐξάρχου κανᾶ, στεφανοῦσθε κρᾶτα καὶ σύ, Μενέλεωσ ἄναξ, ὑμέναιον εὐτρέπιζε καὶ κατὰ στέγασ λωτὸσ βοάσθω καὶ ποδῶν ἔστω κτύποσ· (Euripides, Iphigenia in Aulis, episode, dialogue 1:25)
(에우리피데스, Iphigenia in Aulis, episode, dialogue 1:25)
- νάβλασ ἐν ἄρθροισ γραμμάτων οὐκ εὐμελήσ, ᾧ λωτὸσ ἐν πλευροῖσιν ἄψυχοσ παγεὶσ ἔμπνουν ἀνίει μοῦσαν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 77 1:4)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 77 1:4)