Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

λυσσάω

α-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: λυσσάω

Structure: λυσσά (Stem) + ω (Ending)

Etym.: lu/ssa

Sense

  1. to be raging
  2. to rave, be mad

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular λύσσω λύσσᾳς λύσσᾳ
Dual λύσσᾱτον λύσσᾱτον
Plural λύσσωμεν λύσσᾱτε λύσσωσιν*
SubjunctiveSingular λύσσω λύσσῃς λύσσῃ
Dual λύσσητον λύσσητον
Plural λύσσωμεν λύσσητε λύσσωσιν*
OptativeSingular λύσσῳμι λύσσῳς λύσσῳ
Dual λύσσῳτον λυσσῷτην
Plural λύσσῳμεν λύσσῳτε λύσσῳεν
ImperativeSingular λῦσσᾱ λυσσᾶτω
Dual λύσσᾱτον λυσσᾶτων
Plural λύσσᾱτε λυσσῶντων, λυσσᾶτωσαν
Infinitive λύσσᾱν
Participle MasculineFeminineNeuter
λυσσων λυσσωντος λυσσωσα λυσσωσης λυσσων λυσσωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular λύσσωμαι λύσσᾳ λύσσᾱται
Dual λύσσᾱσθον λύσσᾱσθον
Plural λυσσῶμεθα λύσσᾱσθε λύσσωνται
SubjunctiveSingular λύσσωμαι λύσσῃ λύσσηται
Dual λύσσησθον λύσσησθον
Plural λυσσώμεθα λύσσησθε λύσσωνται
OptativeSingular λυσσῷμην λύσσῳο λύσσῳτο
Dual λύσσῳσθον λυσσῷσθην
Plural λυσσῷμεθα λύσσῳσθε λύσσῳντο
ImperativeSingular λύσσω λυσσᾶσθω
Dual λύσσᾱσθον λυσσᾶσθων
Plural λύσσᾱσθε λυσσᾶσθων, λυσσᾶσθωσαν
Infinitive λύσσᾱσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
λυσσωμενος λυσσωμενου λυσσωμενη λυσσωμενης λυσσωμενον λυσσωμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐλῦσσων ἐλῦσσᾱς ἐλῦσσᾱν*
Dual ἐλύσσᾱτον ἐλυσσᾶτην
Plural ἐλύσσωμεν ἐλύσσᾱτε ἐλῦσσων
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐλυσσῶμην ἐλύσσω ἐλύσσᾱτο
Dual ἐλύσσᾱσθον ἐλυσσᾶσθην
Plural ἐλυσσῶμεθα ἐλύσσᾱσθε ἐλύσσωντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀλλ’ ὅτε δὴ Λοῦσον ποτὶ καλλιρόαν πατὴρ ἵκανεν, ἔνθεν χρόα νιψάμενοσ φοι‐ νικο[κραδέμνοι]ο Λατοῦσ κίκλ[ῃσκε θύγατρα] βοῶπιν, χεῖρασ ἀντείνων πρὸσ αὐγὰσ ἱππώκεοσ ἀελίου, τέκνα δυστάνοιο λύσσασ πάρφρονοσ ἐξαγαγεῖν· (Bacchylides, , epinicians, ode 11 7:4)
  • ἴτε θοαὶ Λύσσασ κύνεσ ἴτ’ εἰσ ὄροσ, θίασον ἔνθ’ ἔχουσι Κάδμου κόραι, ἀνοιστρήσατέ νιν ἐπὶ τὸν ἐν γυναικομίμῳ στολᾷ λυσσώδη κατάσκοπον μαινάδων. (Euripides, choral, strophe 11)
  • ὁ δὲ κανὼν οὐκ εἴσεται παῖδασ οὓσ ἔτικτ’ ἐναίρων, πρὶν ἂν ἐμὰσ λύσσασ ἀφῇ. (Euripides, Heracles, episode, trochees5)
  • μέλεοσ Ἑλλάσ, ἃ τὸν εὐεργέταν ἀποβαλεῖσ, ὀλεῖσ μανίαισιν Λύσσασ χορευθέντ’ ἐναύλοισ. (Euripides, Heracles, choral, lyric3)
  • αἰαῖ, δρομάδεσ ὦ πτεροφόροι ποτνιάδεσ θεαί, ἀβάκχευτον αἳ θίασον ἐλάχετ’ ἐν δάκρυσι καὶ γόοισ, μελάγχρωτεσ εὐμενίδεσ, αἵτε τὸν ταναὸν αἰθέρ’ ἀμπάλλεσθ’, αἵματοσ τινύμεναι δίκαν, τινύμεναι φόνον, καθικετεύομαι καθικετεύομαι, τὸν Ἀγαμέμνονοσ γόνον ἐάσατ’ ἐκλαθέσθαι λύσσασ μανιάδοσ φοιταλέου. (Euripides, choral, strophe 11)

Synonyms

  1. to be raging

  2. to rave

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION