Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κυνοκέφαλος

Second declension Noun; Masculine 동물 Transliteration:

Principal Part: κυνοκέφαλος κυνοκέφαλου

Structure: κυνοκεφαλ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: kefalh/

Sense

  1. baboon

Declension

Second declension
Singular Dual Plural
Nominative κυνοκέφαλος κυνοκεφάλω κυνοκέφαλοι
Genitive κυνοκεφάλου κυνοκεφάλοιν κυνοκεφάλων
Dative κυνοκεφάλῳ κυνοκεφάλοιν κυνοκεφάλοις
Accusative κυνοκέφαλον κυνοκεφάλω κυνοκεφάλους
Vocative κυνοκέφαλε κυνοκεφάλω κυνοκέφαλοι

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὁ βοῦσ θεόσ, Πηλουσιώταισ δὲ κρόμμυον, καὶ ἄλλοισ ἶβισ ἢ κροκόδειλοσ καὶ ἄλλοισ κυνοκέφαλοσ ἢ αἴλουροσ ἢ πίθηκοσ· (Lucian, Juppiter trageodeus, (no name) 42:5)
  • ἡγοῦμαι τὸ ζητούμενον ἐπὶ τῶν ὁμολογουμένων καὶ κοινὰσ ἐχόντων τὰσ τιμάσ, οἱο͂́ν ἐστιν ἶβισ καὶ ἱέραξ καὶ κυνοκέφαλοσ, αὐτὸσ ὁ Ἆπισ οὕτω δὴ γὰρ τὸν ἐν Μένδητι τράγον καλοῦσι. (Plutarch, De Iside et Osiride, section 73 7:1)
  • τὴν δ’ ἀρχὴν τοῦ λόγου τεθαύμακα, ὅτι οὐκ εἶπεν ἀρχόμενοσ τῆσ Ἀληθείασ ὅτι "πάντων χρημάτων μέτρον ἐστὶν ὗσ" ἢ "κυνοκέφαλοσ" ἤ τι ἄλλο ἀτοπώτερον τῶν ἐχόντων αἴσθησιν, ἵνα μεγαλοπρεπῶσ καὶ πάνυ καταφρονητικῶσ ἤρξατο ἡμῖν λέγειν, ἐνδεικνύμενοσ ὅτι ἡμεῖσ μὲν αὐτὸν ὥσπερ θεὸν ἐθαυμάζομεν ἐπὶ σοφίᾳ, ὁ δ’ ἄρα ἐτύγχανεν ὢν εἰσ φρόνησιν οὐδὲν βελτίων βατράχου γυρίνου, μὴ ὅτι ἄλλου του ἀνθρώπων. (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 119:3)

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION