Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κυνηγετέω?

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration: kynēgeteō

Principal Part: κυνηγετέω

Structure: κυνηγετέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: κυνηγέτης

Sense

  1. to hunt, to persecute, harass
  2. to quest about

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κυνηγέτω κυνηγέτεις κυνηγέτει
Dual κυνηγέτειτον κυνηγέτειτον
Plural κυνηγέτουμεν κυνηγέτειτε κυνηγέτουσι(ν)
SubjunctiveSingular κυνηγέτω κυνηγέτῃς κυνηγέτῃ
Dual κυνηγέτητον κυνηγέτητον
Plural κυνηγέτωμεν κυνηγέτητε κυνηγέτωσι(ν)
OptativeSingular κυνηγέτοιμι κυνηγέτοις κυνηγέτοι
Dual κυνηγέτοιτον κυνηγετοίτην
Plural κυνηγέτοιμεν κυνηγέτοιτε κυνηγέτοιεν
ImperativeSingular κυνηγε῀τει κυνηγετεῖτω
Dual κυνηγέτειτον κυνηγετεῖτων
Plural κυνηγέτειτε κυνηγετοῦντων, κυνηγετεῖτωσαν
Infinitive κυνηγέτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κυνηγετων κυνηγετουντος κυνηγετουσα κυνηγετουσης κυνηγετουν κυνηγετουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κυνηγέτουμαι κυνηγέτει, κυνηγέτῃ κυνηγέτειται
Dual κυνηγέτεισθον κυνηγέτεισθον
Plural κυνηγετοῦμεθα κυνηγέτεισθε κυνηγέτουνται
SubjunctiveSingular κυνηγέτωμαι κυνηγέτῃ κυνηγέτηται
Dual κυνηγέτησθον κυνηγέτησθον
Plural κυνηγετώμεθα κυνηγέτησθε κυνηγέτωνται
OptativeSingular κυνηγετοίμην κυνηγέτοιο κυνηγέτοιτο
Dual κυνηγέτοισθον κυνηγετοίσθην
Plural κυνηγετοίμεθα κυνηγέτοισθε κυνηγέτοιντο
ImperativeSingular κυνηγέτου κυνηγετεῖσθω
Dual κυνηγέτεισθον κυνηγετεῖσθων
Plural κυνηγέτεισθε κυνηγετεῖσθων, κυνηγετεῖσθωσαν
Infinitive κυνηγέτεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κυνηγετουμενος κυνηγετουμενου κυνηγετουμενη κυνηγετουμενης κυνηγετουμενον κυνηγετουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκυνηγε῀τουν ἐκυνηγε῀τεις ἐκυνηγε῀τει(ν)
Dual ἐκυνηγέτειτον ἐκυνηγετεῖτην
Plural ἐκυνηγέτουμεν ἐκυνηγέτειτε ἐκυνηγε῀τουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκυνηγετοῦμην ἐκυνηγέτου ἐκυνηγέτειτο
Dual ἐκυνηγέτεισθον ἐκυνηγετεῖσθην
Plural ἐκυνηγετοῦμεθα ἐκυνηγέτεισθε ἐκυνηγέτουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • "ἐπεὶ δ ἐν τῷ συνηρεφεῖ ἦν, τὸ μὲν πρῶτον ὑλαγμὸς ἐγένετο κυνῶν, κἀγὼ εἴκαζον Μνάσωνα τὸν υἱόν, ὥσπερ εἰώθει παίζειν καὶ κυνηγετεῖν εἰς τὸ λάσιον μετὰ τῶν ἡλικιωτῶν παρελθόντα. (Lucian, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 20:2)
  • μὰ Δί ἀλλ ἀναγκάσω κυνηγετεῖν ἐγὼ τούτους ἅπαντας, παυσαμένους ψηφισμάτων. (Aristotle, Episode 2:8)
  • "καὶ τὴν Πυθίαν εἰπεῖν κύνας τρέφειν καὶ κυνηγετεῖν ἁλῶναί τε ἐν ἐνιαυτῷ πλείους τῶν ἑξακισχιλίων. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 632)
  • οὐδὲ γὰρ ὁ τοξεύειν τῷ ἀρότρῳ βουλόμενος καὶ τῷ βοϊ` τὸν λαγῶ κυνηγετεῖν δυστυχής ἐστιν οὐδὲ τῷ γρίφοις καὶ σαγήναις ἐλάφους μὴ λαμβάνοντι μηδὲ ὗς δαίμων ἐναντιοῦται μοχθηρός, ἀλλ ἀβελτερίᾳ καὶ μωρίᾳ τοῖς ἀδυνάτοις ἐπιχειροῦσιν. (Plutarch, De tranquilitate animi, section 122)
  • κτεινομένων δὲ πολλῶν Κίννας μὲν ἀμβλὺς ἦν καὶ μεστὸς ἤδη τοῦ φονεύειν, Μάριος δὲ καθ ἑκάστην ἡμέραν ἀκμάζοντι τῷ θυμῷ καὶ διψῶντι διὰ πάντων ἐχώρει τῶν ὁπωσοῦν ἐν ὑποψίᾳ γεγονότων, καὶ πᾶσα μὲν ὁδός, πᾶσα δὲ πόλις τῶν διωκόντων καὶ κυνηγετούντων τοὺς ὑποφεύγοντας καὶ κεκρυμμένους ἔγεμεν. (Plutarch, Caius Marius, chapter 43 4:2)

Synonyms

  1. to hunt

  2. to quest about

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION