뜻

1. 언덕, 두덩, 메, 고분, 작은 산

1. a hill, mound, a sepulchral mound, barrow

예문

• "καὶ τὸ Κοττίνας δὲ τῆς ἑταίρας εἰκόνιον, ἧς διὰ τὴν ἐπιφάνειαν οἴκημά τι λέγεται καὶ νῦν ἐγγυτάτω τῆς Κολώνης, ἵνα τὸ Διονύσιόν ἐστιν, ἐπιφανὲς καὶ πολλοῖς ἐγνωσμένον τῶν ἐν τῇ πόλει. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 342)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 342)

• ἐπεὶ γὰρ ἦλθον πατρὸς ἀρχαῖον τάφον, ὁρῶ κολώνης ἐξ ἄκρας νεορρύτους πηγὰς γάλακτος καὶ περιστεφῆ κύκλῳ πάντων ὅς ἐστὶν ἀνθέων θήκην πατρός. (Sophocles, episode 1:2)

  (소포클레스, episode 1:2)

• αἶψα δὲ τοίγε Ῥήβαν ὠκυρόην ποταμὸν σκόπελόν τε Κολώνης, ἄκρην δ οὐ μετὰ δηθὰ παρεξενέοντο Μέλαιναν, τῇ δ ἄρ ἐπὶ προχοὰς Φυλληίδας, ἔνθα πάροιθεν Διψακὸς υἷ Ἀθάμαντος ἑοῖς ὑπέδεκτο δόμοισιν, ὁππόθ ἅμα κριῷ φεῦγεν πόλιν Ὀρχομενοῖο: (Apollodorus, Argonautica, book 2 10:23)

  (아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 10:23)

• αὐτὰρ ὁμοῦ Μυσοῖσιν ἐμῷ ὑπὸ πατρὶ δάμασσεν καὶ Φρύγας, οἳ ναίουσιν ὁμώλακας ἧμιν ἀρούρας, φῦλά τε Βιθυνῶν αὐτῇ κτεατίσσατο γαίῃ, ἔστ ἐπὶ Ῥηβαίου προχοὰς σκόπελόν τε Κολώνης: (Apollodorus, Argonautica, book 2 13:6)

  (아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 13:6)

• κολώνης αὔτανδρον φλέξειν δόρυ νήιον, ὄφρ ἀλεγεινὴν ὕβριν ἀποφλύξωσιν ὑπέρβια μηχανόωντες. (Apollodorus, Argonautica, book 3 10:30)

  (아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 10:30)

유사 형태

• Κολωνῷ (11)
• Κολωνοῦ (10)
• κολώνη (10)
• κολωνὸς (9)
• Κολωνὸν (8)
• Κολωνόν (6)
• Κολώνης (6)
• Κολωνός (5)
• Κολώνην (4)
• κολώνας (4)
• Κολωνῆθεν (4)
• κολωνοὺς (4)
• κολωνούς (3)
• κολωνῶν (3)
• Κολωνάς (2)
• κολωνοὶ (2)
• Κολωνίδες (2)
• κολῳὸν (2)
• κολῶναι (2)
• Κολωνὰς (2)
• Κολωναί (1)
• Κολῶνες (1)
• Κολωνίδων (1)
• Κόλωνος (1)
• κολῳὸς (1)
• Κολωναεὺς (1)
• κολωνία (1)
• Κολωναῖς (1)
• Κολώτης (1)
• Κολωναὶ (1)
• Κολωνάτα (1)
• Κολώνα (1)
• κολωνοῖσι (1)
• Κολώναις (1)
• κολωνιῶν (1)
• κολῶσα (1)
• Κολωνίδα (1)
• κόλων (1)
• κολώναν (1)
• κολωνοῖς (1)
• Κολώτου? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.