뜻

1. to hit one's mark, to be successful

예문

• "φιλοσοφίᾳ δ’ οὐ μόνον ἐοίκεν ἀσχήμων ὁ τοιοῦτοσ εἶναι σχηματισμόσ, ἀλλὰ καὶ πρὸσ τὴν ἐπαγγελίαν ἐναντίοσ, εἰ πᾶν ἐπαγγειλαμένη λόγῳ τἀγαθὸν καὶ τὸ συμφέρον διδάσκειν, εἰσ θεοὺσ ἐπαναχωρεῖ τῆσ τῶν πράξεων ἀρχῆσ ὡσ τοῦ λόγου καταφρονοῦσα, καὶ τὴν ἀπόδειξιν δοκεῖ διαφέρειν ἀτιμάσασα πρὸσ μαντεύματα τρέπεται καὶ ὀνειράτων ὄψεισ, ἐν οἷσ ὁ φαυλότατοσ οὐχ ἧττον τῷ κατατυγχάνειν πολλάκισ φέρεται τοῦ κρατίστου. (Plutarch, De genio Socratis, section 95)

  (플루타르코스, De genio Socratis, section 95)

• τά τε γὰρ ἄλλα φασὶν ἐν τῇ τῶν γενῶν ἀμείψει λαμβάνειν μεγάλασ καινοτομίασ, καὶ τὴν μαντικὴν ποτὲ μὲν αὔξεσθαι τῇ τιμῇ καὶ κατατυγχάνειν ταῖσ προαγορεύσεσι, καθαρὰ καὶ φανερὰ σημεῖα τοῦ δαιμονίου προπέμποντοσ, αὖθισ δ’ ἐν ἑτέρῳ γένει ταπεινὰ πράττειν, αὐτοσχέδιον οὖσαν τὰ πολλὰ καὶ δι’ ἀμυδρῶν καὶ σκοτεινῶν ὀργάνων τοῦ μέλλοντοσ ἁπτομένην. (Plutarch, Sulla, chapter 7 5:1)

  (플루타르코스, Sulla, chapter 7 5:1)

• αὐτῆσ δὲ προσάντη τὴν θέσιν εὔχεσθαι δεῖ κατατυγχάνειν πρὸσ τέτταρα βλέποντασ, πρῶτον μὲν ὡσ ἀναγκαῖον πρὸσ ὑγίειαν αἵ τε γὰρ πρὸσ ἑώ τὴν ἔγκλισιν ἔχουσαι καὶ πρὸσ τὰ πνεύματα τὰ πνέοντα ἀπὸ τῆσ ἀνατολῆσ ὑγιεινότεραι, δεύτερον δ’ <αἱ> κατὰ βορέαν· (Aristotle, Politics, Book 7 167:1)

  (아리스토텔레스, 정치학, Book 7 167:1)

유사 형태

• κατατυγχάνειν (3)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.