Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

καταρκέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: καταρκέω καταρκέσω

Structure: κατ (Prefix) + ἀρκέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to be fully sufficient

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατάρκω κατάρκεις κατάρκει
Dual κατάρκειτον κατάρκειτον
Plural κατάρκουμεν κατάρκειτε κατάρκουσιν*
SubjunctiveSingular κατάρκω κατάρκῃς κατάρκῃ
Dual κατάρκητον κατάρκητον
Plural κατάρκωμεν κατάρκητε κατάρκωσιν*
OptativeSingular κατάρκοιμι κατάρκοις κατάρκοι
Dual κατάρκοιτον καταρκοίτην
Plural κατάρκοιμεν κατάρκοιτε κατάρκοιεν
ImperativeSingular κατᾶρκει καταρκεῖτω
Dual κατάρκειτον καταρκεῖτων
Plural κατάρκειτε καταρκοῦντων, καταρκεῖτωσαν
Infinitive κατάρκειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταρκων καταρκουντος καταρκουσα καταρκουσης καταρκουν καταρκουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατάρκουμαι κατάρκει, κατάρκῃ κατάρκειται
Dual κατάρκεισθον κατάρκεισθον
Plural καταρκοῦμεθα κατάρκεισθε κατάρκουνται
SubjunctiveSingular κατάρκωμαι κατάρκῃ κατάρκηται
Dual κατάρκησθον κατάρκησθον
Plural καταρκώμεθα κατάρκησθε κατάρκωνται
OptativeSingular καταρκοίμην κατάρκοιο κατάρκοιτο
Dual κατάρκοισθον καταρκοίσθην
Plural καταρκοίμεθα κατάρκοισθε κατάρκοιντο
ImperativeSingular κατάρκου καταρκεῖσθω
Dual κατάρκεισθον καταρκεῖσθων
Plural κατάρκεισθε καταρκεῖσθων, καταρκεῖσθωσαν
Infinitive κατάρκεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταρκουμενος καταρκουμενου καταρκουμενη καταρκουμενης καταρκουμενον καταρκουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταρκέσω καταρκέσεις καταρκέσει
Dual καταρκέσετον καταρκέσετον
Plural καταρκέσομεν καταρκέσετε καταρκέσουσιν*
OptativeSingular καταρκέσοιμι καταρκέσοις καταρκέσοι
Dual καταρκέσοιτον καταρκεσοίτην
Plural καταρκέσοιμεν καταρκέσοιτε καταρκέσοιεν
Infinitive καταρκέσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταρκεσων καταρκεσοντος καταρκεσουσα καταρκεσουσης καταρκεσον καταρκεσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταρκέσομαι καταρκέσει, καταρκέσῃ καταρκέσεται
Dual καταρκέσεσθον καταρκέσεσθον
Plural καταρκεσόμεθα καταρκέσεσθε καταρκέσονται
OptativeSingular καταρκεσοίμην καταρκέσοιο καταρκέσοιτο
Dual καταρκέσοισθον καταρκεσοίσθην
Plural καταρκεσοίμεθα καταρκέσοισθε καταρκέσοιντο
Infinitive καταρκέσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταρκεσομενος καταρκεσομενου καταρκεσομενη καταρκεσομενης καταρκεσομενον καταρκεσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατῆρκουν κατῆρκεις κατῆρκειν*
Dual κατήρκειτον κατηρκεῖτην
Plural κατήρκουμεν κατήρκειτε κατῆρκουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατηρκοῦμην κατήρκου κατήρκειτο
Dual κατήρκεισθον κατηρκεῖσθην
Plural κατηρκοῦμεθα κατήρκεισθε κατήρκουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to be fully sufficient

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION