Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

καταράομαι

α-contract Verb; 이상동사 자동번역 Transliteration:

Principal Part: καταράομαι καταράσομαι

Structure: κατ (Prefix) + ἀρά (Stem) + ομαι (Ending)

Sense

  1. to call down curses upon, imprecate upon, they pray, to curse, execrate
  2. to utter imprecations
  3. accursed

Conjugation

Present tense

Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατάρωμαι κατάρᾳ κατάρᾱται
Dual κατάρᾱσθον κατάρᾱσθον
Plural καταρῶμεθα κατάρᾱσθε κατάρωνται
SubjunctiveSingular κατάρωμαι κατάρῃ κατάρηται
Dual κατάρησθον κατάρησθον
Plural καταρώμεθα κατάρησθε κατάρωνται
OptativeSingular καταρῷμην κατάρῳο κατάρῳτο
Dual κατάρῳσθον καταρῷσθην
Plural καταρῷμεθα κατάρῳσθε κατάρῳντο
ImperativeSingular κατάρω καταρᾶσθω
Dual κατάρᾱσθον καταρᾶσθων
Plural κατάρᾱσθε καταρᾶσθων, καταρᾶσθωσαν
Infinitive κατάρᾱσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταρωμενος καταρωμενου καταρωμενη καταρωμενης καταρωμενον καταρωμενου

Future tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταράσομαι καταράσει, καταράσῃ καταράσεται
Dual καταράσεσθον καταράσεσθον
Plural καταρασόμεθα καταράσεσθε καταράσονται
OptativeSingular καταρασοίμην καταράσοιο καταράσοιτο
Dual καταράσοισθον καταρασοίσθην
Plural καταρασοίμεθα καταράσοισθε καταράσοιντο
Infinitive καταράσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταρασομενος καταρασομενου καταρασομενη καταρασομενης καταρασομενον καταρασομενου

Imperfect tense

Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατηρῶμην κατήρω κατήρᾱτο
Dual κατήρᾱσθον κατηρᾶσθην
Plural κατηρῶμεθα κατήρᾱσθε κατήρωντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καταρᾷ σὺ τῷ διδασκάλῳ; (Aristophanes, Clouds, Lyric-Scene, iambics 1:17)
  • εἶπε δὲ αὐτῷ ἡ μήτηρ. ἐπ̓ ἐμὲ ἡ κατάρα σου, τέκνον. μόνον ὑπάκουσόν μοι τῆσ φωνῆσ καὶ πορευθεὶσ ἔνεγκέ μοι. (Septuagint, Liber Genesis 27:13)
  • ΚΑΙ ἔσται ὡσ ἂν ἔλθωσιν ἐπὶ σὲ πάντα τὰ ρήματα ταῦτα, ἡ εὐλογία καὶ ἡ κατάρα, ἣν ἔδωκα πρὸ προσώπου σου, καὶ δέξῃ εἰσ τὴν καρδίαν σου ἐν πᾶσι τοῖσ ἔθνεσιν, οὗ ἐὰν διασκορπίσῃ σε Κύριοσ ἐκεῖ, (Septuagint, Liber Deuteronomii 30:1)
  • καὶ τὴν πᾶσαν πονηρίαν ἀνδρῶν Συχὲμ ἐπέστρεψεν ὁ Θεὸσ εἰσ κεφαλὴν αὐτῶν, καὶ ἐπῆλθεν ἐπ̓ αὐτοὺσ ἡ κατάρα Ἰωάθαμ υἱοῦ Ἱεροβάαλ. (Septuagint, Liber Iudicum 9:57)
  • κατάρα Θεοῦ ἐν οἴκοισ ἀσεβῶν, ἐπαύλεισ δὲ δικαίων εὐλογοῦνται. (Septuagint, Liber Proverbiorum 3:33)
  • εὐλογία γὰρ πατρὸσ στηρίζει οἴκουσ τέκνων, κατάρα δὲ μητρὸσ ἐκριζοῖ θεμέλια. (Septuagint, Liber Sirach 3:9)

Synonyms

  1. to utter imprecations

  2. accursed

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION