Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

καταμηνύω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: καταμηνύω καταμηνύσω

Structure: κατα (Prefix) + μηνύ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to point out, make known, indicate
  2. to inform against

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταμηνύω καταμηνύεις καταμηνύει
Dual καταμηνύετον καταμηνύετον
Plural καταμηνύομεν καταμηνύετε καταμηνύουσιν*
SubjunctiveSingular καταμηνύω καταμηνύῃς καταμηνύῃ
Dual καταμηνύητον καταμηνύητον
Plural καταμηνύωμεν καταμηνύητε καταμηνύωσιν*
OptativeSingular καταμηνύοιμι καταμηνύοις καταμηνύοι
Dual καταμηνύοιτον καταμηνυοίτην
Plural καταμηνύοιμεν καταμηνύοιτε καταμηνύοιεν
ImperativeSingular καταμήνυε καταμηνυέτω
Dual καταμηνύετον καταμηνυέτων
Plural καταμηνύετε καταμηνυόντων, καταμηνυέτωσαν
Infinitive καταμηνύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταμηνυων καταμηνυοντος καταμηνυουσα καταμηνυουσης καταμηνυον καταμηνυοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταμηνύομαι καταμηνύει, καταμηνύῃ καταμηνύεται
Dual καταμηνύεσθον καταμηνύεσθον
Plural καταμηνυόμεθα καταμηνύεσθε καταμηνύονται
SubjunctiveSingular καταμηνύωμαι καταμηνύῃ καταμηνύηται
Dual καταμηνύησθον καταμηνύησθον
Plural καταμηνυώμεθα καταμηνύησθε καταμηνύωνται
OptativeSingular καταμηνυοίμην καταμηνύοιο καταμηνύοιτο
Dual καταμηνύοισθον καταμηνυοίσθην
Plural καταμηνυοίμεθα καταμηνύοισθε καταμηνύοιντο
ImperativeSingular καταμηνύου καταμηνυέσθω
Dual καταμηνύεσθον καταμηνυέσθων
Plural καταμηνύεσθε καταμηνυέσθων, καταμηνυέσθωσαν
Infinitive καταμηνύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταμηνυομενος καταμηνυομενου καταμηνυομενη καταμηνυομενης καταμηνυομενον καταμηνυομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταμηνύσω καταμηνύσεις καταμηνύσει
Dual καταμηνύσετον καταμηνύσετον
Plural καταμηνύσομεν καταμηνύσετε καταμηνύσουσιν*
OptativeSingular καταμηνύσοιμι καταμηνύσοις καταμηνύσοι
Dual καταμηνύσοιτον καταμηνυσοίτην
Plural καταμηνύσοιμεν καταμηνύσοιτε καταμηνύσοιεν
Infinitive καταμηνύσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταμηνυσων καταμηνυσοντος καταμηνυσουσα καταμηνυσουσης καταμηνυσον καταμηνυσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταμηνύσομαι καταμηνύσει, καταμηνύσῃ καταμηνύσεται
Dual καταμηνύσεσθον καταμηνύσεσθον
Plural καταμηνυσόμεθα καταμηνύσεσθε καταμηνύσονται
OptativeSingular καταμηνυσοίμην καταμηνύσοιο καταμηνύσοιτο
Dual καταμηνύσοισθον καταμηνυσοίσθην
Plural καταμηνυσοίμεθα καταμηνύσοισθε καταμηνύσοιντο
Infinitive καταμηνύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταμηνυσομενος καταμηνυσομενου καταμηνυσομενη καταμηνυσομενης καταμηνυσομενον καταμηνυσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατεμήνυον κατεμήνυες κατεμήνυεν*
Dual κατεμηνύετον κατεμηνυέτην
Plural κατεμηνύομεν κατεμηνύετε κατεμήνυον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατεμηνυόμην κατεμηνύου κατεμηνύετο
Dual κατεμηνύεσθον κατεμηνυέσθην
Plural κατεμηνυόμεθα κατεμηνύεσθε κατεμηνύοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τῶν δὲ ἄλλων δύο τὸν μὲν ἀπὸ τῶν παίδων μέμψαιτ’ ἄν τισ αἰτίαν ὑπό τε αὐθαδείασ νεωτερικῆσ καὶ βασιλικῆσ οἰήσεωσ, ὅτι καὶ διαβολῶν ἠνείχοντο κατὰ τοῦ πατρὸσ καὶ τῶν πραττομένων αὐτῷ περὶ τὸν βίον οὐκ εὐμενεῖσ ἦσαν ἐξετασταί, καὶ κακοήθεισ μὲν ὑπονοεῖν, ἀκρατεῖσ δὲ λέγειν, εὐάλωται δὲ δι’ ἀμφότερα τοῖσ ἐπιτηροῦσιν αὐτοὺσ καὶ πρὸσ χάριν καταμηνύουσιν. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 16 471:1)

Synonyms

  1. to point out

  2. to inform against

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION