Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κατακωμάζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: κατακωμάζω κατακωμάσω

Structure: κατα (Prefix) + κωμάζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to burst riotously in upon

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατακωμάζω κατακωμάζεις κατακωμάζει
Dual κατακωμάζετον κατακωμάζετον
Plural κατακωμάζομεν κατακωμάζετε κατακωμάζουσιν*
SubjunctiveSingular κατακωμάζω κατακωμάζῃς κατακωμάζῃ
Dual κατακωμάζητον κατακωμάζητον
Plural κατακωμάζωμεν κατακωμάζητε κατακωμάζωσιν*
OptativeSingular κατακωμάζοιμι κατακωμάζοις κατακωμάζοι
Dual κατακωμάζοιτον κατακωμαζοίτην
Plural κατακωμάζοιμεν κατακωμάζοιτε κατακωμάζοιεν
ImperativeSingular κατακώμαζε κατακωμαζέτω
Dual κατακωμάζετον κατακωμαζέτων
Plural κατακωμάζετε κατακωμαζόντων, κατακωμαζέτωσαν
Infinitive κατακωμάζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κατακωμαζων κατακωμαζοντος κατακωμαζουσα κατακωμαζουσης κατακωμαζον κατακωμαζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατακωμάζομαι κατακωμάζει, κατακωμάζῃ κατακωμάζεται
Dual κατακωμάζεσθον κατακωμάζεσθον
Plural κατακωμαζόμεθα κατακωμάζεσθε κατακωμάζονται
SubjunctiveSingular κατακωμάζωμαι κατακωμάζῃ κατακωμάζηται
Dual κατακωμάζησθον κατακωμάζησθον
Plural κατακωμαζώμεθα κατακωμάζησθε κατακωμάζωνται
OptativeSingular κατακωμαζοίμην κατακωμάζοιο κατακωμάζοιτο
Dual κατακωμάζοισθον κατακωμαζοίσθην
Plural κατακωμαζοίμεθα κατακωμάζοισθε κατακωμάζοιντο
ImperativeSingular κατακωμάζου κατακωμαζέσθω
Dual κατακωμάζεσθον κατακωμαζέσθων
Plural κατακωμάζεσθε κατακωμαζέσθων, κατακωμαζέσθωσαν
Infinitive κατακωμάζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κατακωμαζομενος κατακωμαζομενου κατακωμαζομενη κατακωμαζομενης κατακωμαζομενον κατακωμαζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατακωμάσω κατακωμάσεις κατακωμάσει
Dual κατακωμάσετον κατακωμάσετον
Plural κατακωμάσομεν κατακωμάσετε κατακωμάσουσιν*
OptativeSingular κατακωμάσοιμι κατακωμάσοις κατακωμάσοι
Dual κατακωμάσοιτον κατακωμασοίτην
Plural κατακωμάσοιμεν κατακωμάσοιτε κατακωμάσοιεν
Infinitive κατακωμάσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κατακωμασων κατακωμασοντος κατακωμασουσα κατακωμασουσης κατακωμασον κατακωμασοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατακωμάσομαι κατακωμάσει, κατακωμάσῃ κατακωμάσεται
Dual κατακωμάσεσθον κατακωμάσεσθον
Plural κατακωμασόμεθα κατακωμάσεσθε κατακωμάσονται
OptativeSingular κατακωμασοίμην κατακωμάσοιο κατακωμάσοιτο
Dual κατακωμάσοισθον κατακωμασοίσθην
Plural κατακωμασοίμεθα κατακωμάσοισθε κατακωμάσοιντο
Infinitive κατακωμάσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κατακωμασομενος κατακωμασομενου κατακωμασομενη κατακωμασομενης κατακωμασομενον κατακωμασομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατεκώμαζον κατεκώμαζες κατεκώμαζεν*
Dual κατεκωμάζετον κατεκωμαζέτην
Plural κατεκωμάζομεν κατεκωμάζετε κατεκώμαζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατεκωμαζόμην κατεκωμάζου κατεκωμάζετο
Dual κατεκωμάζεσθον κατεκωμαζέσθην
Plural κατεκωμαζόμεθα κατεκωμάζεσθε κατεκωμάζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to burst riotously in upon

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION