Sense

1. to break down, break short, snap off
2. to break down, he broke, down, broke all, hearts

Similar forms

• κατακλείσας (25)
• κατακλυσμὸν (18)
• κατακλυσμοῦ (17)
• κατακλιθεὶς (12)
• κατακλίσεις (11)
• κατακλυσμῷ (10)
• κατακλύσαι (9)
• κατακλυσμὸς (9)
• κατακλίσεως (8)
• κατακλυσμόν (8)
• κατακλίσει (7)
• κατακλινεὶς (7)
• κατάκλισις (7)
• κατακλῖναι (6)
• κατάκλισιν (6)
• κατακλίνας (6)
• κατακλυσμῶν (5)
• κατακλεῖσαι (5)
• κατακλύσει (4)
• κατακλάσας (3)
• κατακλίσιος (3)
• κατακλύσειν (3)
• κατακλινῶ (3)
• κατακλίνει (3)
• κατακλίνου (3)
• κατακλύζων (3)
• κατακλαίει (2)
• κατακλείει (2)
• κατακλύσωσι (2)
• κατακλαύσας (2)
• κατακλίνειν (2)
• κατακλιθείς (2)
• κατακλύσας (2)
• κατακλυσμός (2)
• κατακλύζει (2)
• κατακλείσω (2)
• κατακλινῇ (2)
• κατακλείειν (2)
• κατακλίνων (2)
• κατακλῶν (2)
• κατακλυσμοὶ (2)
• κατακλήσει (1)
• Κατακλίνατε (1)
• κατάκλινον (1)
• κατακλιθείη (1)
• κατακλίσι (1)
• κατακλυσάτω (1)
• κατακλύζειν (1)
• κατακλείω (1)
• κατακλίνηθι (1)
• κατακλίνω (1)
• κατάκλιτα (1)
• κατακλωμένῳ (1)
• κατακλεῖσιν (1)
• κατακλήσεως (1)
• κατακλινοῦς (1)
• κατακλύζον (1)
• κατακλαίῃ (1)
• κατακλῇδος (1)
• κατακλίνασα (1)
• κατακλίνοι (1)
• κατακλίνωσι (1)
• κατακλάεις (1)
• κατάκλειε (1)
• κατακλῃσθῇ (1)
• κατακλίθητι (1)
• κατακλίσιων (1)
• κατακλύσσει (1)
• κατακλωμένη (1)
• κατακλᾶσθαι (1)
• κατακλείσητ (1)
• κατακλήσεις (1)
• κατακλύζεις (1)
• κατακλαίειν (1)
• κατακλείων (1)
• κατακλινής (1)
• κατάκλυζε (1)
• κατακλεῖδα (1)
• κατάκλειστα (1)
• κατάκλησις (1)
• κατακλινθῇ (1)
• κατακλιθῇ (1)
• κατακλυσθὲν (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.