Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κατακλάω

α-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κατακλάω κατέκλασα κατακέκλασμαι

Structure: κατα (Prefix) + κλά (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to break down, break short, snap off
  2. to break down, he broke, down, broke all, hearts

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατακλῶ κατακλᾷς κατακλᾷ
Dual κατακλᾶτον κατακλᾶτον
Plural κατακλῶμεν κατακλᾶτε κατακλῶσιν*
SubjunctiveSingular κατακλῶ κατακλῇς κατακλῇ
Dual κατακλῆτον κατακλῆτον
Plural κατακλῶμεν κατακλῆτε κατακλῶσιν*
OptativeSingular κατακλῷμι κατακλῷς κατακλῷ
Dual κατακλῷτον κατακλῴτην
Plural κατακλῷμεν κατακλῷτε κατακλῷεν
ImperativeSingular κατακλᾶ κατακλᾱ́τω
Dual κατακλᾶτον κατακλᾱ́των
Plural κατακλᾶτε κατακλώντων, κατακλᾱ́τωσαν
Infinitive κατακλᾶν
Participle MasculineFeminineNeuter
κατακλων κατακλωντος κατακλωσα κατακλωσης κατακλων κατακλωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατακλῶμαι κατακλᾷ κατακλᾶται
Dual κατακλᾶσθον κατακλᾶσθον
Plural κατακλώμεθα κατακλᾶσθε κατακλῶνται
SubjunctiveSingular κατακλῶμαι κατακλῇ κατακλῆται
Dual κατακλῆσθον κατακλῆσθον
Plural κατακλώμεθα κατακλῆσθε κατακλῶνται
OptativeSingular κατακλῴμην κατακλῷο κατακλῷτο
Dual κατακλῷσθον κατακλῴσθην
Plural κατακλῴμεθα κατακλῷσθε κατακλῷντο
ImperativeSingular κατακλῶ κατακλᾱ́σθω
Dual κατακλᾶσθον κατακλᾱ́σθων
Plural κατακλᾶσθε κατακλᾱ́σθων, κατακλᾱ́σθωσαν
Infinitive κατακλᾶσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κατακλωμενος κατακλωμενου κατακλωμενη κατακλωμενης κατακλωμενον κατακλωμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατέκλων κατέκλᾱς κατέκλᾱν*
Dual κατεκλᾶτον κατεκλᾱ́την
Plural κατεκλῶμεν κατεκλᾶτε κατέκλων
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατεκλώμην κατεκλῶ κατεκλᾶτο
Dual κατεκλᾶσθον κατεκλᾱ́σθην
Plural κατεκλώμεθα κατεκλᾶσθε κατεκλῶντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατέκλασα κατέκλασας κατέκλασεν*
Dual κατεκλάσατον κατεκλασάτην
Plural κατεκλάσαμεν κατεκλάσατε κατέκλασαν
SubjunctiveSingular κατακλάσω κατακλάσῃς κατακλάσῃ
Dual κατακλάσητον κατακλάσητον
Plural κατακλάσωμεν κατακλάσητε κατακλάσωσιν*
OptativeSingular κατακλάσαιμι κατακλάσαις κατακλάσαι
Dual κατακλάσαιτον κατακλασαίτην
Plural κατακλάσαιμεν κατακλάσαιτε κατακλάσαιεν
ImperativeSingular κατακλάσον κατακλασάτω
Dual κατακλάσατον κατακλασάτων
Plural κατακλάσατε κατακλασάντων
Infinitive κατακλάσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κατακλασᾱς κατακλασαντος κατακλασᾱσα κατακλασᾱσης κατακλασαν κατακλασαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατεκλασάμην κατεκλάσω κατεκλάσατο
Dual κατεκλάσασθον κατεκλασάσθην
Plural κατεκλασάμεθα κατεκλάσασθε κατεκλάσαντο
SubjunctiveSingular κατακλάσωμαι κατακλάσῃ κατακλάσηται
Dual κατακλάσησθον κατακλάσησθον
Plural κατακλασώμεθα κατακλάσησθε κατακλάσωνται
OptativeSingular κατακλασαίμην κατακλάσαιο κατακλάσαιτο
Dual κατακλάσαισθον κατακλασαίσθην
Plural κατακλασαίμεθα κατακλάσαισθε κατακλάσαιντο
ImperativeSingular κατακλάσαι κατακλασάσθω
Dual κατακλάσασθον κατακλασάσθων
Plural κατακλάσασθε κατακλασάσθων
Infinitive κατακλάσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κατακλασαμενος κατακλασαμενου κατακλασαμενη κατακλασαμενης κατακλασαμενον κατακλασαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὐδέποτε γὰρ αἱρεῖ ὁ λόγοσ ταπεινὸν εἶναι οὐδὲ κατακλᾶσθαι οὐδ’ ἐξ ἄλλου κρέμασθαι οὐδὲ μέμψασθαί ποτε θεὸν ἢ ἄνθρωπον. (Epictetus, Works, book 3, 58:2)

Synonyms

  1. to break down

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION