Sense

1. to break down, break short, snap off
2. to break down, he broke, down, broke all, hearts

Examples

• "ἔπειτα σωφροσύνη πρὸσ ἀλλήλουσ, ἧσ μάλιστα δεῖται γάμοσ, ἡ μὲν ἔξωθεν καὶ νόμων πλέον ἔχουσα τοῦ ἑκουσίου τὸ βεβιασμένον ὑπ’ αἰσχύνησ καὶ φόβων, πολλῶν χαλινῶν ἔργον οἰάκων θ’ ἅμα, διὰ χειρόσ ἐστιν ἀεὶ τοῖσ συνοῦσιν Ἔρωτι δ’ ἐγκρατείασ τοσοῦτον καὶ κόσμου καὶ πίστεωσ μέτεστιν, ὥστε, κἂν ἀκολάστου ποτὲ θίγῃ ψυχῆσ, ἀπέστρεψε τῶν ἄλλων ἐραστῶν, ἐκκόψασ δὲ τὸ θράσοσ καὶ κατακλάσασ τὸ σοβαρὸν καὶ ἀνάγωγον, ἐμβαλὼν αἰδῶ καὶ σιωπὴν καὶ ἡσυχίαν καὶ σχῆμα περιθεὶσ κόσμιον, ἑνὸσ ἐπήκοον ἐποίησεν. (Plutarch, Amatorius, section 2122)
• παρὰ μὲν τῷ Ἀδράστῳ, ἄνδρεσ φίλοι, καθίσαντεσ οἱ ἀριστεῖσ δειπνοῦσιν, ὁ δὲ Πολύιδοσ ἱερὰ θύων ἐν ὁδῷ παραπορευόμενον τὸν Πετεὼ κατέσχεν καὶ κατακλίνασ ἐν τῇ πόᾳ θαλλίαν τε κατακλάσασ ἀντὶ τραπέζησ παρέθηκε τῶν τυθέντων. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11 1:3)
• ὠσαμένων δὲ πολλῶν ἐπ’ αὐτὸν ἦν δὲ τῇ πέλτῃ καὶ τοῦ κράνουσ τῇ χαίτῃ διαπρεπήσ, ἧσ ἑκατέρωθεν εἱστήκει πτερὸν λευκότητι καὶ μεγέθει θαυμαστόν, ἀκοντισθεὶσ μὲν ὑπὸ τὴν ὑποπτυχίδα τοῦ θώρακοσ οὐκ ἐτρώθη, Ῥοισάκου δὲ καὶ Σπιθριδάτου τῶν στρατηγῶν προσφερομένων ἅμα, τόν μὲν ἐκκλίνασ, Ῥοισάκῃ δὲ προεμβαλὼν τεθωρακισμένῳ καὶ τὸ δόρυ κατακλάσασ ἐπὶ τὸ ἐγχειρίδιον ὡρ́μησε. (Plutarch, Alexander, chapter 16 4:1)

Similar forms

• κατακλείσας (25)
• κατακλυσμὸν (18)
• κατακλυσμοῦ (17)
• κατακλιθεὶς (12)
• κατακλίσεις (11)
• κατακλυσμῷ (10)
• κατακλύσαι (9)
• κατακλυσμὸς (9)
• κατακλίσεως (8)
• κατακλυσμόν (8)
• κατακλινεὶς (7)
• κατάκλισις (7)
• κατακλίσει (7)
• κατάκλισιν (6)
• κατακλίνας (6)
• κατακλῖναι (6)
• κατακλυσμῶν (5)
• κατακλεῖσαι (5)
• κατακλύσει (4)
• κατακλίνει (3)
• κατακλίνου (3)
• κατακλύζων (3)
• κατακλάσας (3)
• κατακλίσιος (3)
• κατακλύσειν (3)
• κατακλινῶ (3)
• κατακλείειν (2)
• κατακλίνων (2)
• κατακλῶν (2)
• κατακλυσμοὶ (2)
• κατακλαίει (2)
• κατακλείει (2)
• κατακλύσωσι (2)
• κατακλαύσας (2)
• κατακλίνειν (2)
• κατακλιθείς (2)
• κατακλύσας (2)
• κατακλυσμός (2)
• κατακλύζει (2)
• κατακλείσω (2)
• κατακλινῇ (2)
• κατακλᾶσθαι (1)
• κατακλείσητ (1)
• κατακλήσεις (1)
• κατακλύζεις (1)
• κατακλαίειν (1)
• κατακλείων (1)
• κατακλινής (1)
• κατάκλυζε (1)
• κατακλεῖδα (1)
• κατάκλειστα (1)
• κατάκλησις (1)
• κατακλινθῇ (1)
• κατακλιθῇ (1)
• κατακλυσθὲν (1)
• κατακλήσει (1)
• Κατακλίνατε (1)
• κατάκλινον (1)
• κατακλιθείη (1)
• κατακλίσι (1)
• κατακλυσάτω (1)
• κατακλύζειν (1)
• κατακλείω (1)
• κατακλίνηθι (1)
• κατακλίνω (1)
• κατάκλιτα (1)
• κατακλωμένῳ (1)
• κατακλεῖσιν (1)
• κατακλήσεως (1)
• κατακλινοῦς (1)
• κατακλύζον (1)
• κατακλαίῃ (1)
• κατακλῇδος (1)
• κατακλίνασα (1)
• κατακλίνοι (1)
• κατακλίνωσι (1)
• κατακλάεις (1)
• κατάκλειε (1)
• κατακλῃσθῇ (1)
• κατακλίθητι (1)
• κατακλίσιων (1)
• κατακλύσσει (1)
• κατακλωμένη (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.