Hellas Alive Dictionary - κακοηθης

Ancient Greek-English Dictionary

κακοήθης

Third declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κακοήθης κακόηθες

Structure: κακοηθη (Stem) + ς (Ending)

Etym.: h)=qos

Sense

(of humans and animals) ill-disposed, malicious
(of humans) thinking evil; given to the worst disposition for a situation
(of things) infamous, abominable
(medicine, of sores, fevers, diseases) malignant

Declension

Third declension

		M/F	Neuter
Singular	Nominative	κακοήθης	κακόηθες
	Genitive	κακοήθους	κακοήθους
	Dative	κακοήθει	κακοήθει
	Accusative	κακοήθη	κακόηθες
	Vocative	κακοῆθες	κακόηθες
Dual	N/A/V	κακοήθει	κακοήθει
Dual	G/D	κακοήθοιν	κακοήθοιν
Plural	Nominative	κακοήθεις	κακοήθη
	Genitive	κακοήθων	κακοήθων
	Dative	κακοήθεσιν*	κακοήθεσιν*
	Accusative	κακοήθεις	κακοήθη
	Vocative	κακοήθεις	κακοήθη

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	κακοήθης κακοήθους	κακοηθέστερος κακοηθεστέρου	κακοηθέστατος κακοηθεστάτου
Adverb	κακοηθέως	κακοηθέστερον	κακοηθέστατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

ἐνίοτε μέντοι καὶ ὁ ἀκροώμενοσ αὐτὸσ ὑποβάλλει τῆσ διαβολῆσ τὰσ ἀφορμάσ, καὶ πρὸσ τὸν ἐκείνου τρόπον οἱ κακοήθεισ αὐτοὶ ἁρμοζόμενοι εὐστοχοῦσιν. (Lucian, Calumniae non temere credundum, (no name) 14:1)
τοῦτο οἱ μὲν χρηστοὶ αἰδῶ ἐκάλεσαν, οἱ δὲ τολμηροὶ δειλίαν, οἱ δὲ κακοήθεισ ἀπαιδευσίαν. (Lucian, De mercede, (no name) 11:3)
οἱ πάλαι πολλὰ τοιαῦτα πρὸ ἡμῶν ἀπέρριψαν ἐσ τούσ σοὶ ὁμοίουσ ἕκαστοι τοὺσ τότε ‐ ἦσαν γὰρ καὶ τότε, ὡσ τὸ εἰκόσ, βδελυροί τινεσ ἐσ τὰ ἤθη καὶ μιαροὶ καὶ κακοήθεισ τὸν τρόπον ‐ καὶ ὁ μὲν κόθορνόν τινα εἶπεν, εἰκάσασ αὐτοῦ τὸν βίον ἀμφίβολον ὄντα τοῖσ τοιούτοισ ὑποδήμασιν , ὁ δὲ λύμην,^ ὅτι τὰσ ἐκκλησίασ θορυβώδησ ῥήτωρ ὢν ἐπετάραττεν, ὁ δὲ ἑβδόμην, ὅτι ὥσπερ οἱ παῖδεσ ἐν ταῖσ ἑβδόμαισ κἀκεῖνοσ ἐν ταῖσ ἐκκλησίαισ ἔπαιζεν καὶ διεγέλα καὶ παιδιὰν ἐποιεῖτο τὴν σπουδὴν τοῦ δήμου. (Lucian, Pseudologista, (no name) 13:3)
ἔμοιγέ τοι ἀπὸ τοὐρανοῦ ’φαίνεσθε κακοήθεισ πάνυ, ἐντευθενὶ δὲ πολύ τι κακοηθέστεροι. (Aristophanes, Peace, Lyric-Scene4)
ἐνταῦθ’ ἔχει διατριβὰσ οὐκ ἀχρήστουσ οὐδὲ κακοήθεισ ἀλλ’ ὠφελίμουσ καὶ σωτηρίουσ τὸ φιλοπευθὲσ τοῦτο καὶ φιλόπραγμον, ἑκάστου πρὸσ ἑαυτὸν λέγοντοσ, πῆ τραπόμην; (Plutarch, De curiositate, section 1 4:1)

Synonyms

ill-disposed
- κακόφρων (ill-minded, malicious, malignant)
- κακουργικός (malicious)
infamous
- ἀναίσχυντος (abominable)
malignant
- κακότροπος (mischievous, malignant.)

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

κακοήθης

Sense

Declension

Examples

Synonyms

ill-disposed

infamous

malignant

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

κακοήθης

Sense

Declension

Examples

Synonyms

ill-disposed

infamous

malignant

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어