Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἰσομοιρέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἰσομοιρέω ἰσομοιρήσω

Structure: ἰσομοιρέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from i)so/moiros

Sense

  1. to have an equal share

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἰσομοίρω ἰσομοίρεις ἰσομοίρει
Dual ἰσομοίρειτον ἰσομοίρειτον
Plural ἰσομοίρουμεν ἰσομοίρειτε ἰσομοίρουσιν*
SubjunctiveSingular ἰσομοίρω ἰσομοίρῃς ἰσομοίρῃ
Dual ἰσομοίρητον ἰσομοίρητον
Plural ἰσομοίρωμεν ἰσομοίρητε ἰσομοίρωσιν*
OptativeSingular ἰσομοίροιμι ἰσομοίροις ἰσομοίροι
Dual ἰσομοίροιτον ἰσομοιροίτην
Plural ἰσομοίροιμεν ἰσομοίροιτε ἰσομοίροιεν
ImperativeSingular ἰσομοῖρει ἰσομοιρεῖτω
Dual ἰσομοίρειτον ἰσομοιρεῖτων
Plural ἰσομοίρειτε ἰσομοιροῦντων, ἰσομοιρεῖτωσαν
Infinitive ἰσομοίρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἰσομοιρων ἰσομοιρουντος ἰσομοιρουσα ἰσομοιρουσης ἰσομοιρουν ἰσομοιρουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἰσομοίρουμαι ἰσομοίρει, ἰσομοίρῃ ἰσομοίρειται
Dual ἰσομοίρεισθον ἰσομοίρεισθον
Plural ἰσομοιροῦμεθα ἰσομοίρεισθε ἰσομοίρουνται
SubjunctiveSingular ἰσομοίρωμαι ἰσομοίρῃ ἰσομοίρηται
Dual ἰσομοίρησθον ἰσομοίρησθον
Plural ἰσομοιρώμεθα ἰσομοίρησθε ἰσομοίρωνται
OptativeSingular ἰσομοιροίμην ἰσομοίροιο ἰσομοίροιτο
Dual ἰσομοίροισθον ἰσομοιροίσθην
Plural ἰσομοιροίμεθα ἰσομοίροισθε ἰσομοίροιντο
ImperativeSingular ἰσομοίρου ἰσομοιρεῖσθω
Dual ἰσομοίρεισθον ἰσομοιρεῖσθων
Plural ἰσομοίρεισθε ἰσομοιρεῖσθων, ἰσομοιρεῖσθωσαν
Infinitive ἰσομοίρεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἰσομοιρουμενος ἰσομοιρουμενου ἰσομοιρουμενη ἰσομοιρουμενης ἰσομοιρουμενον ἰσομοιρουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἰσομοιρήσω ἰσομοιρήσεις ἰσομοιρήσει
Dual ἰσομοιρήσετον ἰσομοιρήσετον
Plural ἰσομοιρήσομεν ἰσομοιρήσετε ἰσομοιρήσουσιν*
OptativeSingular ἰσομοιρήσοιμι ἰσομοιρήσοις ἰσομοιρήσοι
Dual ἰσομοιρήσοιτον ἰσομοιρησοίτην
Plural ἰσομοιρήσοιμεν ἰσομοιρήσοιτε ἰσομοιρήσοιεν
Infinitive ἰσομοιρήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἰσομοιρησων ἰσομοιρησοντος ἰσομοιρησουσα ἰσομοιρησουσης ἰσομοιρησον ἰσομοιρησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἰσομοιρήσομαι ἰσομοιρήσει, ἰσομοιρήσῃ ἰσομοιρήσεται
Dual ἰσομοιρήσεσθον ἰσομοιρήσεσθον
Plural ἰσομοιρησόμεθα ἰσομοιρήσεσθε ἰσομοιρήσονται
OptativeSingular ἰσομοιρησοίμην ἰσομοιρήσοιο ἰσομοιρήσοιτο
Dual ἰσομοιρήσοισθον ἰσομοιρησοίσθην
Plural ἰσομοιρησοίμεθα ἰσομοιρήσοισθε ἰσομοιρήσοιντο
Infinitive ἰσομοιρήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἰσομοιρησομενος ἰσομοιρησομενου ἰσομοιρησομενη ἰσομοιρησομενης ἰσομοιρησομενον ἰσομοιρησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ῑ̓σομοῖρουν ῑ̓σομοῖρεις ῑ̓σομοῖρειν*
Dual ῑ̓σομοίρειτον ῑ̓σομοιρεῖτην
Plural ῑ̓σομοίρουμεν ῑ̓σομοίρειτε ῑ̓σομοῖρουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ῑ̓σομοιροῦμην ῑ̓σομοίρου ῑ̓σομοίρειτο
Dual ῑ̓σομοίρεισθον ῑ̓σομοιρεῖσθην
Plural ῑ̓σομοιροῦμεθα ῑ̓σομοίρεισθε ῑ̓σομοίρουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὦ Διοσκούροισ ἰσόμοιροι καὶ ἡλικιῶται ἐν ἑτέρῳ χρόνῳ τῆσ γενέσεωσ, οἳ πολλὰσ μὲν ἤδη τρικυμίασ κατεπαύσατε, πολλοὺσ δὲ καὶ στιλπνοὺσ λαμπτῆρασ ἔν τε νήσοισ καὶ κατ’ ἤπειρον ἀνήψατε, οὗτοσ ὑμῖν ὁ παρ’ ἐμοῦ λόγοσ ἐξ ὕπνου τε καὶ ἐνυπνίου συντεθεὶσ εὐθύσ. (Aristides, Aelius, Orationes, 6:5)

Synonyms

  1. to have an equal share

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION