Ancient Greek-English Dictionary Language

ἱππομαχέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἱππομαχέω ἱππομαχήσω

Structure: ἱππομαχέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to fight on horseback

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἱππομάχω ἱππομάχεις ἱππομάχει
Dual ἱππομάχειτον ἱππομάχειτον
Plural ἱππομάχουμεν ἱππομάχειτε ἱππομάχουσιν*
SubjunctiveSingular ἱππομάχω ἱππομάχῃς ἱππομάχῃ
Dual ἱππομάχητον ἱππομάχητον
Plural ἱππομάχωμεν ἱππομάχητε ἱππομάχωσιν*
OptativeSingular ἱππομάχοιμι ἱππομάχοις ἱππομάχοι
Dual ἱππομάχοιτον ἱππομαχοίτην
Plural ἱππομάχοιμεν ἱππομάχοιτε ἱππομάχοιεν
ImperativeSingular ἱππομᾶχει ἱππομαχεῖτω
Dual ἱππομάχειτον ἱππομαχεῖτων
Plural ἱππομάχειτε ἱππομαχοῦντων, ἱππομαχεῖτωσαν
Infinitive ἱππομάχειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἱππομαχων ἱππομαχουντος ἱππομαχουσα ἱππομαχουσης ἱππομαχουν ἱππομαχουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἱππομάχουμαι ἱππομάχει, ἱππομάχῃ ἱππομάχειται
Dual ἱππομάχεισθον ἱππομάχεισθον
Plural ἱππομαχοῦμεθα ἱππομάχεισθε ἱππομάχουνται
SubjunctiveSingular ἱππομάχωμαι ἱππομάχῃ ἱππομάχηται
Dual ἱππομάχησθον ἱππομάχησθον
Plural ἱππομαχώμεθα ἱππομάχησθε ἱππομάχωνται
OptativeSingular ἱππομαχοίμην ἱππομάχοιο ἱππομάχοιτο
Dual ἱππομάχοισθον ἱππομαχοίσθην
Plural ἱππομαχοίμεθα ἱππομάχοισθε ἱππομάχοιντο
ImperativeSingular ἱππομάχου ἱππομαχεῖσθω
Dual ἱππομάχεισθον ἱππομαχεῖσθων
Plural ἱππομάχεισθε ἱππομαχεῖσθων, ἱππομαχεῖσθωσαν
Infinitive ἱππομάχεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἱππομαχουμενος ἱππομαχουμενου ἱππομαχουμενη ἱππομαχουμενης ἱππομαχουμενον ἱππομαχουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἱππομαχήσω ἱππομαχήσεις ἱππομαχήσει
Dual ἱππομαχήσετον ἱππομαχήσετον
Plural ἱππομαχήσομεν ἱππομαχήσετε ἱππομαχήσουσιν*
OptativeSingular ἱππομαχήσοιμι ἱππομαχήσοις ἱππομαχήσοι
Dual ἱππομαχήσοιτον ἱππομαχησοίτην
Plural ἱππομαχήσοιμεν ἱππομαχήσοιτε ἱππομαχήσοιεν
Infinitive ἱππομαχήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἱππομαχησων ἱππομαχησοντος ἱππομαχησουσα ἱππομαχησουσης ἱππομαχησον ἱππομαχησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἱππομαχήσομαι ἱππομαχήσει, ἱππομαχήσῃ ἱππομαχήσεται
Dual ἱππομαχήσεσθον ἱππομαχήσεσθον
Plural ἱππομαχησόμεθα ἱππομαχήσεσθε ἱππομαχήσονται
OptativeSingular ἱππομαχησοίμην ἱππομαχήσοιο ἱππομαχήσοιτο
Dual ἱππομαχήσοισθον ἱππομαχησοίσθην
Plural ἱππομαχησοίμεθα ἱππομαχήσοισθε ἱππομαχήσοιντο
Infinitive ἱππομαχήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἱππομαχησομενος ἱππομαχησομενου ἱππομαχησομενη ἱππομαχησομενης ἱππομαχησομενον ἱππομαχησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Ἄσανδροσ δὲ ὁ ὑπὸ τοῦ θεοῦ Σεβαστοῦ ἀντὶ ἐθνάρχρυ βασιλεὺσ ἀναγορευθεὶσ Βοσπόρου περὶ ἔτη ὢν ἐνενήκοντα ἱππομαχῶν καὶ πεζομαχῶν οὐδενὸσ ἥττων ἐφάνη· (Lucian, Macrobii, (no name) 17:2)
  • οὐ μὲν δὴ κείνου γε μένοσ καὶ ἀγήνορα θυμὸν τοῖον ἐμεῦ προτέρων πεύθομαι, οἵ μιν ἴδον Λυδῶν ἱππομάχων πυκινὰσ κλονέοντα φάλαγγασ Ἕρμιον ἂμ πεδίον, φῶτα φερεμμελίην· (Unknown, Elegy and Iambus, Volume I, , other works82)
  • τόξα τάδε πτολέμοιο πεπαυμένα δακρυόεντοσ νηῷ Ἀθηναίησ κεῖται ὑπορρόφια, πολλάκι δὴ στονόεντα κατὰ κλόνον ἐν δαῒ φωτῶν Περσῶν ἱππομάχων αἵματι λουσάμενα. (Unknown, Greek Anthology, book 6, chapter 21)
  • καὶ αὐτὸσ μὲν ἱππομαχῶν ἐκράτει τοῦ Πομπηίου καὶ ἔκτεινεν ἐσ ἑξακισχιλίουσ ἀποβαλὼν ἐσ ἡμίσεασ· (Appian, The Civil Wars, book 1, chapter 13 4:9)
  • οἱ δὲ πάγοι παρ’ αὐτοῖσ τοιοῦτοί τινέσ εἰσιν ἐπὶ τῷ στόματι τῆσ λίμνησ τῆσ Μαιώτιδοσ, ὥστ’ ἐν χωρίῳ, ἐν ᾧ χειμῶνοσ ὁ τοῦ Μιθριδάτου στρατηγὸσ ἐνίκησε τοὺσ βαρβάρουσ ἱππομαχῶν ἐπὶ τῷ πάγῳ, τοὺσ αὐτοὺσ καταναυμαχῆσαι θέρουσ, λυθέντοσ τοῦ πάγου. (Strabo, Geography, book 2, chapter 1 30:4)

Synonyms

  1. to fight on horseback

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION