Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἥττων

Third declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἥττων

Structure: ἡττ (Stem) + ων (Comparative Ending)

Sense

  1. worse, weaker
  2. less

Declension

Third declension
M/F Neuter
Singular Dual Plural Singular Dual Plural
Nominative ή̔ττων ή̔ττονε ή̔ττονες ῆ̔ττον ή̔ττονε ή̔ττονα
Genitive ή̔ττονος ἡττόνοιν ἡττόνων ή̔ττονος ἡττόνοιν ἡττόνων
Dative ή̔ττονι ἡττόνοιν ή̔ττοσιν* ή̔ττονι ἡττόνοιν ή̔ττοσιν*
Accusative ή̔ττονα ή̔ττονε ή̔ττονας ῆ̔ττον ή̔ττονε ή̔ττονα
Vocative ῆ̔ττον ή̔ττονε ή̔ττονες ῆ̔ττον ή̔ττονε ή̔ττονα
Comparative Superlative
Adjective ή̔ττων ή̔ττονος ή̔κιστος ἡκίστου
Adverb ῆ̔ττον ή̔κιστα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • διὸ <οὐ> δεῖ ἀγανακτεῖν, ὥσπερ ἂν εἰ μᾶλλον εἵλετο ἀντὶ ἥττονοσ. (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 7 222:5)
  • καὶ δὴ καὶ εἴ τισ βούλοιτο τῆσ πόλεωσ κατηγορῆσαι δικαίωσ, τοῦτ’ ἂν μόνον λέγων ὀρθῶσ ἂν κατηγοροῖ, ὡσ ἀεὶ λίαν φιλοικτίρμων ἐστὶ καὶ τοῦ ἥττονοσ θεραπίσ. (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 69:1)
  • ὅταν δ’ ἐπὶ δωροδόκου καὶ πονηροῦ καὶ παντὸσ ἥττονοσ λήμματοσ, ἀποκλείειν καὶ πικρῶσ καὶ ἐναντίωσ ἀκούειν, ὡσ πονηρία δυνάμεωσ δόξαν εὑρομένη παρ’ ὑμῶν ἐπὶ τὴν πόλιν ἐστίν. (Demosthenes, Speeches 11-20, 431:3)
  • δηλοῖ δὲ ταῦτα πολλαχοῦ ὅτι οὕτωσ ἔχει, καὶ ἐν τοῖσ ἄλλοισ ζῴοισ καὶ τῶν ἀνθρώπων ἐν ὅλαισ ταῖσ πόλεσι καὶ τοῖσ γένεσιν, ὅτι οὕτω τὸ δίκαιον κέκριται, τὸν κρείττω τοῦ ἥττονοσ ἄρχειν καὶ πλέον ἔχειν. (Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 222:1)
  • πάλιν αὖ θορυβεῖτε, ὥσπερ ἐμοῦ λέγοντοσ ὅτι καὶ παῤ ὑμῖν αὐτὸν τοσούτου προσήκει εἶναι καὶ μηδέποτε ἥττονοσ. (Dio, Chrysostom, Orationes, 17:4)

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION