Ἠπειρώτης
First declension Noun; Masculine
Transliteration:
Principal Part:
Ἠπειρώτης
Ἠπειρώτου
Structure:
Ἠπειρωτ
(Stem)
+
ης
(Ending)
Sense
- An inhabitant of Epirus; an Epirote
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- "λαλεῖν δὲ καὶ νομίζειν ἐκείνουσ ἠπειρώτασ μὲν αὑτοὺσ νησιώτασ δὲ τοὺσ ταύτην τὴν γῆν κατοικοῦντασ , ὡσ καὶ κύκλῳ περίρρυτον οὖσαν ὑπὸ τῆσ θαλάσσησ· (Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 2610)
- πρὸσ δὲ τούτοισ Ἕλλησί τε βαρβάρουσ συγκεραννύμενοσ καὶ θαλαττίοισ ἠπειρώτασ, οἳ τέωσ ἀπίστουσ καὶ ἀσυναλλάκτουσ εἶχον ὁμιλίασ, ἐρήμῳ τε γῇ πόλεισ ἐνιδρυόμενοσ καὶ ποταμοὺσ ἐκτρέπων ἐπικλύζοντασ πεδία καὶ τρίβουσ ἐκτέμνων ἀβάτοισ ὄρεσι καὶ τἆλλα μηχανώμενοσ, ὡσ ἅπασα γῆ καὶ θάλαττα κοινὴ ταῖσ ἁπάντων χρείαισ γενήσοιτο. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 41 2:1)
- ὡσ Φίλιπποσ ἀποσταλεὶσ ὑπὸ Κασάνδρου στρατηγὸσ εἰσ τὴν Αἰτωλίαν ἐνίκησεν Αἰτωλοὺσ ἅμα καὶ τοὺσ Ἠπειρώτασ. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 19, chapter pr77)
- εὑρὼν δὲ τοὺσ Ἠπειρώτασ ἑτοίμουσ εἰσ μάχην ἐξ ἐφόδου συνῆψεν εἰσ χεῖρασ καὶ πολλοὺσ μὲν ἀνεῖλεν, οὐκ ὀλίγουσ δ’ ἐζώγρησεν, ἐν οἷσ συνέβαινεν εἶναι καὶ τῶν αἰτίων τῆσ τοῦ βασιλέωσ καθόδου περὶ πεντήκοντα τὸν ἀριθμόν, οὓσ δήσασ ἀπέστειλε πρὸσ Κάσανδρον. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 19, chapter 74 4:1)
- οὐ μέντοι αὐτοί γε ὁμολογέουσι τούτοισι οἱ Κᾶρεσ, ἀλλὰ νομίζουσι αὐτοὶ ἑωυτοὺσ εἶναι αὐτόχθονασ ἠπειρώτασ, καὶ τῷ οὐνόματι τῷ αὐτῷ αἰεὶ διαχρεωμένουσ τῷ περ νῦν. (Herodotus, The Histories, book 1, chapter 171 6:3)
