Ancient Greek-English Dictionary Language

φωνήεις

First/Third declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: φωνήεις φωνήεσσα φωνῆεν

Structure: φωνηεντ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: from fwnh/

Sense

  1. endowed with speech, vocal
  2. (of a lyre) musical
  3. (of a song) sounding
  4. (with λόγος) clear
  5. (grammar) consisting only as vowels

Examples

  • οὗ δὴ στενὸν δίαυλον ᾤκισται πέτρασ δεινὴ Χάρυβδισ, ὠμοβρώσ τ’ ὀρειβάτησ Κύκλωψ, Λιγυστίσ θ’ ἡ συῶν μορφώτρια Κίρκη, θαλάσσησ θ’ ἁλμυρᾶσ ναυάγια, λωτοῦ τ’ ἔρωτεσ, Ἡλίου θ’ ἁγναὶ βόεσ, αἳ σάρκα φωνήεσσαν ἥσουσίν ποτε, πικρὰν Ὀδυσσεῖ γῆρυν. (Euripides, The Trojan Women, episode, iambic 3:18)
  • σιγῶ, φθεγγομένη παλάμησ θελξίφρονα παλμόν, νεύματι φωνήεσσαν ἀπαγγέλλουσα σιωπήν. (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 505 3:2)

Synonyms

  1. musical

  2. sounding

  3. clear

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION