Ancient Greek-English Dictionary Language

εὐσταθέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: εὐσταθέω

Structure: εὐσταθέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from eu)staqh/s

Sense

  1. to be steady, favourable, to be calm, tranquil

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐστάθω εὐστάθεις εὐστάθει
Dual εὐστάθειτον εὐστάθειτον
Plural εὐστάθουμεν εὐστάθειτε εὐστάθουσιν*
SubjunctiveSingular εὐστάθω εὐστάθῃς εὐστάθῃ
Dual εὐστάθητον εὐστάθητον
Plural εὐστάθωμεν εὐστάθητε εὐστάθωσιν*
OptativeSingular εὐστάθοιμι εὐστάθοις εὐστάθοι
Dual εὐστάθοιτον εὐσταθοίτην
Plural εὐστάθοιμεν εὐστάθοιτε εὐστάθοιεν
ImperativeSingular εὐστᾶθει εὐσταθεῖτω
Dual εὐστάθειτον εὐσταθεῖτων
Plural εὐστάθειτε εὐσταθοῦντων, εὐσταθεῖτωσαν
Infinitive εὐστάθειν
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐσταθων εὐσταθουντος εὐσταθουσα εὐσταθουσης εὐσταθουν εὐσταθουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐστάθουμαι εὐστάθει, εὐστάθῃ εὐστάθειται
Dual εὐστάθεισθον εὐστάθεισθον
Plural εὐσταθοῦμεθα εὐστάθεισθε εὐστάθουνται
SubjunctiveSingular εὐστάθωμαι εὐστάθῃ εὐστάθηται
Dual εὐστάθησθον εὐστάθησθον
Plural εὐσταθώμεθα εὐστάθησθε εὐστάθωνται
OptativeSingular εὐσταθοίμην εὐστάθοιο εὐστάθοιτο
Dual εὐστάθοισθον εὐσταθοίσθην
Plural εὐσταθοίμεθα εὐστάθοισθε εὐστάθοιντο
ImperativeSingular εὐστάθου εὐσταθεῖσθω
Dual εὐστάθεισθον εὐσταθεῖσθων
Plural εὐστάθεισθε εὐσταθεῖσθων, εὐσταθεῖσθωσαν
Infinitive εὐστάθεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐσταθουμενος εὐσταθουμενου εὐσταθουμενη εὐσταθουμενης εὐσταθουμενον εὐσταθουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὃν δεῖ τοὺσ ἄλλουσ ἐπισκοπεῖν, τοὺσ γεγαμηκότασ, τοὺσ πεπαιδοποιημένουσ, τίσ καλῶσ χρῆται τῇ αὑτοῦ γυναικί, τίσ κακῶσ, τίσ διαφέρεται, ποία οἰκία εὐσταθεῖ, ποία οὔ, ὡσ ἰατρὸν περιερχόμενον καὶ τῶν σφυγμῶν ἁπτόμενον; (Epictetus, Works, book 3, 72:3)
  • ὅταν οὖν γένηται Καίσαροσ φίλοσ, πέπαυται κωλυόμενοσ, πέπαυται ἀναγκαζόμενοσ, εὐσταθεῖ, εὐροεῖ; (Epictetus, Works, book 4, 46:3)

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION