Sense

1. well-born, of noble race, of high descent, a mark of nobility
2. noble-minded, generous
3. high-bred, noble, generous, fertile
4. noble
5. nobly, bravely

Examples

• καὶ ἦν τὰ κτήνη αὐτοῦ πρόβατα ἑπτακισχίλια, κάμηλοι τρισχίλιαι, ζεύγη βοῶν πεντακόσια, θήλειαι ὄνοι νομάδεσ πεντακόσιαι, καὶ ὑπηρεσία πολλὴ σφόδρα καὶ ἔργα μεγάλα ἦν αὐτῷ ἐπὶ τῆσ γῆσ. καὶ ἦν ὁ ἄνθρωποσ ἐκεῖνοσ εὐγενὴσ τῶν ἀφ̓ ἡλίου ἀνατολῶν. (Septuagint, Liber Iob 1:3)
• ὁ δὲ μεγαλόφρων καὶ εὐγενὴσ ὡσ ἀληθῶσ Ἐλεάζαροσ, ὥσπερ ἐν ὀνείρῳ βασανιζόμενοσ κατ’ οὐδένα τρόπον μετετρέπετο, (Septuagint, Liber Maccabees IV 6:5)
• περὶ ὃν κατατεινόμενοσ ὁ εὐγενὴσ νεανίασ ἔξαρθροσ ἐγίνετο. (Septuagint, Liber Maccabees IV 9:13)
• Μενέλαε, προγόνων τ’ ἀξίωσ δόμων τε σῶν τεῖσαι δάμαρτα κἀφελοῦ, πρὸσ Ἑλλάδοσ, ψόγον τὸ θῆλύ τ’, εὐγενὴσ ἐχθροῖσ φανείσ. (Euripides, The Trojan Women, episode 4:1)
• οὐ γὰρ ὑμῶν φροντίσαιμ’ ἄν, ἢν ἐμοὶ ζῇ Λαμπιτὼ ἥ τε Θηβαία φίλη παῖσ εὐγενὴσ Ἰσμηνία. (Aristophanes, Lysistrata, Choral, trochees1)

Similar forms

• εὐγένειαν (63)
• εὐγενείας (58)
• εὐγενεῖς (48)
• εὐγενῶς (42)
• εὐγενὴς (39)
• εὐγενῆ (33)
• εὐγένεια (26)
• εὐγενοῦς (23)
• εὐγενείᾳ (22)
• εὐγενὲς (21)
• εὐγενῶν (15)
• εὐγενής (8)
• εὐγενές (4)
• εὐγενέσι (3)
• εὐγενείαις (3)
• εὐγενέων (3)
• εὐγενέτας (3)
• εὐγενεῖ (3)
• εὐγένειάν (3)
• εὐγενέος (2)
• εὐγενέτην (2)
• εὐγένειά (2)
• εὐγενέσιν (2)
• εὐγενέτης (2)
• εὐγένειον (2)
• εὐγενετᾶν (2)
• εὐγένει (1)
• εὐγενέας (1)
• εὐγένειαί (1)
• εὐγενίδων (1)
• εὐγενέταις (1)
• εὐγενέεσσι (1)
• Εὐγενίης (1)
• εὐγενίας (1)
• εὐγενέες (1)
• εὐγένειαι (1)
• εὐγενίην (1)
• Εὐγενίαν (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.