Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐπιστατέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐπιστατέω ἐπιστατήσω

Structure: ἐπι (Prefix) + στατέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: e)pista/ths

Sense

  1. to be set over, to stand by, to support, second
  2. to be in charge of, have the care of
  3. to be, President

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπιστάτω ἐπιστάτεις ἐπιστάτει
Dual ἐπιστάτειτον ἐπιστάτειτον
Plural ἐπιστάτουμεν ἐπιστάτειτε ἐπιστάτουσιν*
SubjunctiveSingular ἐπιστάτω ἐπιστάτῃς ἐπιστάτῃ
Dual ἐπιστάτητον ἐπιστάτητον
Plural ἐπιστάτωμεν ἐπιστάτητε ἐπιστάτωσιν*
OptativeSingular ἐπιστάτοιμι ἐπιστάτοις ἐπιστάτοι
Dual ἐπιστάτοιτον ἐπιστατοίτην
Plural ἐπιστάτοιμεν ἐπιστάτοιτε ἐπιστάτοιεν
ImperativeSingular ἐπιστᾶτει ἐπιστατεῖτω
Dual ἐπιστάτειτον ἐπιστατεῖτων
Plural ἐπιστάτειτε ἐπιστατοῦντων, ἐπιστατεῖτωσαν
Infinitive ἐπιστάτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπιστατων ἐπιστατουντος ἐπιστατουσα ἐπιστατουσης ἐπιστατουν ἐπιστατουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπιστάτουμαι ἐπιστάτει, ἐπιστάτῃ ἐπιστάτειται
Dual ἐπιστάτεισθον ἐπιστάτεισθον
Plural ἐπιστατοῦμεθα ἐπιστάτεισθε ἐπιστάτουνται
SubjunctiveSingular ἐπιστάτωμαι ἐπιστάτῃ ἐπιστάτηται
Dual ἐπιστάτησθον ἐπιστάτησθον
Plural ἐπιστατώμεθα ἐπιστάτησθε ἐπιστάτωνται
OptativeSingular ἐπιστατοίμην ἐπιστάτοιο ἐπιστάτοιτο
Dual ἐπιστάτοισθον ἐπιστατοίσθην
Plural ἐπιστατοίμεθα ἐπιστάτοισθε ἐπιστάτοιντο
ImperativeSingular ἐπιστάτου ἐπιστατεῖσθω
Dual ἐπιστάτεισθον ἐπιστατεῖσθων
Plural ἐπιστάτεισθε ἐπιστατεῖσθων, ἐπιστατεῖσθωσαν
Infinitive ἐπιστάτεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπιστατουμενος ἐπιστατουμενου ἐπιστατουμενη ἐπιστατουμενης ἐπιστατουμενον ἐπιστατουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπιστατήσω ἐπιστατήσεις ἐπιστατήσει
Dual ἐπιστατήσετον ἐπιστατήσετον
Plural ἐπιστατήσομεν ἐπιστατήσετε ἐπιστατήσουσιν*
OptativeSingular ἐπιστατήσοιμι ἐπιστατήσοις ἐπιστατήσοι
Dual ἐπιστατήσοιτον ἐπιστατησοίτην
Plural ἐπιστατήσοιμεν ἐπιστατήσοιτε ἐπιστατήσοιεν
Infinitive ἐπιστατήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπιστατησων ἐπιστατησοντος ἐπιστατησουσα ἐπιστατησουσης ἐπιστατησον ἐπιστατησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπιστατήσομαι ἐπιστατήσει, ἐπιστατήσῃ ἐπιστατήσεται
Dual ἐπιστατήσεσθον ἐπιστατήσεσθον
Plural ἐπιστατησόμεθα ἐπιστατήσεσθε ἐπιστατήσονται
OptativeSingular ἐπιστατησοίμην ἐπιστατήσοιο ἐπιστατήσοιτο
Dual ἐπιστατήσοισθον ἐπιστατησοίσθην
Plural ἐπιστατησοίμεθα ἐπιστατήσοισθε ἐπιστατήσοιντο
Infinitive ἐπιστατήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπιστατησομενος ἐπιστατησομενου ἐπιστατησομενη ἐπιστατησομενης ἐπιστατησομενον ἐπιστατησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐπεστάτουν τῶν ἱερῶν ἔργων ἐπιμελέστερον συνεργοῦντεσ τοῖσ πρεσβυτέροισ τῶν Ἰουδαίων καὶ ἱεροστάταισ. (Septuagint, Liber Esdrae I 7:2)
  • ἐνταῦθ’ ὀρείοισ ποιμνίοισ ἐπεστάτουν. (Sophocles, Oedipus Tyrannus, episode 4:3)
  • αὐτοὶ δὲ ἐσ δύο διαιρεθέντεσ ἐνέβαινον ἐσ ἑκάτερον ἕλοσ, καὶ αὐτοῖσ ἐπεστάτουν τῇ μὲν ὁ Πάνσασ, τῇ δὲ ὁ Καρσουλήιοσ. (Appian, The Civil Wars, book 3, chapter 9 4:3)
  • ἢ τότε μὲν τῆσ πολιτείασ οἱ κρείττουσ παθῶν ἐπεστάτουν θεοὶ, νῦν δ’ ἐπεὶ δημαγωγεῖν ἔχουσιν ἄνθρωποι καὶ ταύτῃ τὰ κοινὰ διοικεῖται, χώραν ἴσχει τοῦ φενακισμοῦ; (Aristides, Aelius, Orationes, 13:3)
  • ἐπεστάτουν οὖν τῶν ἱερῶν ἔργων συλλαμβανόμενοι τοῖσ πρεσβυτέροισ τῶν Ιοὐδαίων καὶ τῶν γερόντων ἄρχουσιν. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 11 131:3)

Synonyms

  1. to be set over

  2. to be in charge of

  3. to be

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION