Sense

1. a stopping, halting, a halt, haltings
2. attention, care, anxiety
3. superintendence

Examples

• ἀλλὰ τί σοι τὸ τέλοσ τῆσ ἐπιστάσεωσ; (Lucian, Vitarum auctio, (no name) 26:25)
• ἱματίων ἣν γναφικήν, τούσ τε παῖδασ καὶ ὑποδεῖσθαι καὶ περιβάλλεσθαι διδάσκομεν καὶ τῇ δεξιᾷ λαμβάνειν τοῦ ὄψου τῇ δ̓ ἀριστερᾷ κρατεῖν τὸν ἄρτον, ὡσ οὐδὲ τούτων γιγνομένων ἀπὸ τύχησ ἀλλ’ ἐπιστάσεωσ καὶ προσοχῆσ δεομένων τὰ δὲ μέγιστα καὶ κυριώτατα πρὸσ εὐδαιμονίαν οὐ παρακαλεῖ τὴν φρόνησιν, οὐδὲ μετέχει τοῦ κατὰ λόγον καὶ πρόνοιαν; (Plutarch, De fortuna, chapter, section 5 2:1)
• ὅταν δὲ τὸ ἐναντίον τοῦ σημαντικοῦ εἴπῃσ καὶ ἀνιῇσ τῆσ ἐπιστάσεωσ, ἦθοσ ἐργάζῃ· (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 10:6)
• ἐοίκε καὶ περὶ τῆσ Ἡρακλέουσ ἀφίξεωσ εἰσ Ἰταλίαν μετ’ ἐπιστάσεωσ πλείονοσ διελθεῖν καὶ εἴ τι λόγου ἄξιον ἔδρασεν αὐτόθι μὴ παραλιπεῖν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 38 8:1)
• ἀλλὰ μετ’ ἐπιστάσεωσ θεωρητέον τοῖσ βουλομένοισ ἀληθινῶσ τήν τε πρόθεσιν τὴν ἡμετέραν συνθεάσασθαι καὶ τὴν αὔξησιν καὶ κατασκευὴν τῆσ Ῥωμαίων δυναστείασ. (Polybius, Histories, book 2, chapter 2 2:1)

Similar forms

• ἐπίστασθαι (247)
• ἐπίστασθε (105)
• ἐπίστασαι (89)
• ἐπιστὰς (70)
• ἐπίστασιν (30)
• ἐπιστάσεως (21)
• ἐπίστασθαί (11)
• ἐπιστασίας (11)
• ἐπιστᾶσα (10)
• ἐπίστασθον (10)
• ἐπιστασίαν (8)
• ἐπιστάς (8)
• ἐπίστασο (8)
• ἐπιστάσης (5)
• ἐπίστασθ (5)
• ἐπίστασαί (4)
• ἐπιστᾶσι (4)
• ἐπίστασθέ (4)
• ἐπίστας (4)
• ἐπίστασις (3)
• ἐπιστάσεις (3)
• ἐπιστάσθω (3)
• ἐπιστάσας (2)
• ἐπιστάσει (2)
• ἐπιστασίᾳ (2)
• ἐπίστασ1 (1)
• ἐπίστασό (1)
• ἐπιστάσθων (1)
• ἐπιστασίην (1)
• ἐπιστάσα[ς (1)
• ἐπιστασία (1)
• ἐπιστᾶσαι (1)
• Ἐπιστάσιον (1)
• ἐπιστᾶσαν (1)
• ἐπίστασίς (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.