Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐπισπεύδω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐπισπεύδω ἐπισπεύδσω

Structure: ἐπι (Prefix) + σπεύδ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to urge on, further or promote, to urge on
  2. to hasten onward, to be zealous for, aim at

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπισπεύδω ἐπισπεύδεις ἐπισπεύδει
Dual ἐπισπεύδετον ἐπισπεύδετον
Plural ἐπισπεύδομεν ἐπισπεύδετε ἐπισπεύδουσιν*
SubjunctiveSingular ἐπισπεύδω ἐπισπεύδῃς ἐπισπεύδῃ
Dual ἐπισπεύδητον ἐπισπεύδητον
Plural ἐπισπεύδωμεν ἐπισπεύδητε ἐπισπεύδωσιν*
OptativeSingular ἐπισπεύδοιμι ἐπισπεύδοις ἐπισπεύδοι
Dual ἐπισπεύδοιτον ἐπισπευδοίτην
Plural ἐπισπεύδοιμεν ἐπισπεύδοιτε ἐπισπεύδοιεν
ImperativeSingular ἐπισπεύδε ἐπισπευδέτω
Dual ἐπισπεύδετον ἐπισπευδέτων
Plural ἐπισπεύδετε ἐπισπευδόντων, ἐπισπευδέτωσαν
Infinitive ἐπισπεύδειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπισπευδων ἐπισπευδοντος ἐπισπευδουσα ἐπισπευδουσης ἐπισπευδον ἐπισπευδοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπισπεύδομαι ἐπισπεύδει, ἐπισπεύδῃ ἐπισπεύδεται
Dual ἐπισπεύδεσθον ἐπισπεύδεσθον
Plural ἐπισπευδόμεθα ἐπισπεύδεσθε ἐπισπεύδονται
SubjunctiveSingular ἐπισπεύδωμαι ἐπισπεύδῃ ἐπισπεύδηται
Dual ἐπισπεύδησθον ἐπισπεύδησθον
Plural ἐπισπευδώμεθα ἐπισπεύδησθε ἐπισπεύδωνται
OptativeSingular ἐπισπευδοίμην ἐπισπεύδοιο ἐπισπεύδοιτο
Dual ἐπισπεύδοισθον ἐπισπευδοίσθην
Plural ἐπισπευδοίμεθα ἐπισπεύδοισθε ἐπισπεύδοιντο
ImperativeSingular ἐπισπεύδου ἐπισπευδέσθω
Dual ἐπισπεύδεσθον ἐπισπευδέσθων
Plural ἐπισπεύδεσθε ἐπισπευδέσθων, ἐπισπευδέσθωσαν
Infinitive ἐπισπεύδεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπισπευδομενος ἐπισπευδομενου ἐπισπευδομενη ἐπισπευδομενης ἐπισπευδομενον ἐπισπευδομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπισπεύσω ἐπισπεύσεις ἐπισπεύσει
Dual ἐπισπεύσετον ἐπισπεύσετον
Plural ἐπισπεύσομεν ἐπισπεύσετε ἐπισπεύσουσιν*
OptativeSingular ἐπισπεύσοιμι ἐπισπεύσοις ἐπισπεύσοι
Dual ἐπισπεύσοιτον ἐπισπευσοίτην
Plural ἐπισπεύσοιμεν ἐπισπεύσοιτε ἐπισπεύσοιεν
Infinitive ἐπισπεύσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπισπευσων ἐπισπευσοντος ἐπισπευσουσα ἐπισπευσουσης ἐπισπευσον ἐπισπευσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπισπεύσομαι ἐπισπεύσει, ἐπισπεύσῃ ἐπισπεύσεται
Dual ἐπισπεύσεσθον ἐπισπεύσεσθον
Plural ἐπισπευσόμεθα ἐπισπεύσεσθε ἐπισπεύσονται
OptativeSingular ἐπισπευσοίμην ἐπισπεύσοιο ἐπισπεύσοιτο
Dual ἐπισπεύσοισθον ἐπισπευσοίσθην
Plural ἐπισπευσοίμεθα ἐπισπεύσοισθε ἐπισπεύσοιντο
Infinitive ἐπισπεύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπισπευσομενος ἐπισπευσομενου ἐπισπευσομενη ἐπισπευσομενης ἐπισπευσομενον ἐπισπευσομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ταῦτα δὲ λέγοντεσ προύφερον ἐπιστολὰσ τέσσαρασ ὡσ ἀπὸ τῶν ἐν τῇ μεθορίᾳ τῆσ Γαλιλαίασ γεγραμμένασ πρὸσ αὐτοὺσ ἐπὶ βοήθειαν ἥκειν παρακαλούντων, Ῥωμαίων γὰρ δύναμιν μέλλειν ἱππέων τε καὶ πεζῶν εἰσ τρίτην ἡμέραν τὴν χώραν αὐτῶν λεηλατεῖν, ἐπισπεύδειν τε καὶ μὴ περιοφθῆναι δεομένων. (Flavius Josephus, 340:1)
  • τὸ γὰρ δίκαιον οὐχ ἔχει λόγον δυοῖν ἐρίζειν, ἀλλ’ ἐπισπεύδειν τὸ δρᾶν. (Sophocles, episode 8:4)
  • παραπλησίωσ δὲ καὶ τοῖσ πρεσβυτέροισ συνήλγουν, βλέποντεσ παρὰ φύσιν ἀναγκαζομένουσ ἅμα τοῖσ ἀκμάζουσιν ἐπισπεύδειν. (Diodorus Siculus, Library, book xiii, chapter 111 7:2)
  • πυθόμενοι γὰρ τὸν ὕπατον τῶν Ῥωμαίων Αὖλον Ὁστίλιον παραγίνεσθαι κομιζόμενον εἰσ Θετταλίαν ἐπὶ τὸ στρατόπεδον καὶ νομίζοντεσ, εἰ παραδοῖεν τὸν Αὖλον τῷ Περσεῖ, μεγίστην μὲν ἂν πίστιν προσενέγκασθαι, μέγιστα δ’ ἂν βλάψαι κατὰ τὸ παρὸν Ῥωμαίουσ, ἔγραφον τῷ Περσεῖ συνεχῶσ ἐπισπεύδειν. (Polybius, Histories, book 27, chapter 16 2:1)

Synonyms

  1. to urge on

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION